De Arc van Campanus, lokaal bekend als Arc de Campanus, is een oud monument dat trots staat in het hart van Aix-les-Bains, een schilderachtig stadje in het departement Savoie in de regio Auvergne-Rhône-Alpes in Frankrijk. Deze opmerkelijke structuur, met zijn slanke maar torenhoge verschijning, biedt een fascinerende blik in de rijke geschiedenis en architectuur van de Romeinen.
Gebouwd tijdens het Hoog Romeinse Rijk in de 1e of 2e eeuw na Christus, wordt de Arc van Campanus beschouwd als een funerair monument of een monumentale boog ter nagedachtenis aan een vooraanstaande familie. De boog werd in opdracht van Lucius Pompeius Campanus, een Romeinse notable wiens naam vereeuwigd is in de titel van het monument. De boog bevat veertien dedicatieplaten voor verschillende leden van de Pompeii-familie, hoewel slechts enkele met zekerheid zijn ontcijferd.
In de context van het Romeinse Aix-les-Bains, bekend als Aquae in de oudheid, speelde de boog een belangrijke rol. Aquae was geen typische stedelijke nederzetting, maar eerder een landelijke agglomeratie die door de lokale aristocratie werd bezocht vanwege de thermale baden. De nabijheid van de boog tot de tempel van Diane en de thermale baden benadrukt het belang ervan in het sociale en culturele leven van die tijd.
De Arc van Campanus is een architectonisch wonder, opvallend door zijn afmetingen en unieke ontwerp. Op een hoogte van 265 meter meet de boog 9,15 meter in hoogte en 7,10 meter in breedte, met een opmerkelijk dunne dikte van slechts 0,75 meter. De enkele opening van de boog is een rondboog arcade van 6 bij 3,50 meter, waaronder een geplaveide doorgang ligt, gemarkeerd door de sporen van oude voertuigen.
De boog is gebouwd van fijn gesneden kalksteenblokken, bekend als Seyssel-steen, afkomstig uit steengroeven in Franclens en Surjoux. Deze witte, fijnkorrelige steen was gereserveerd voor edele doeleinden, wat het belang van het monument benadrukt. De decoratie van de boog volgt de Toscaanse orde, gekenmerkt door zijn eenvoud en elegantie.
Boven de arcade voegt een entablement met een architraaf en een fries van acht nissen, afwisselend tussen plat en halfcirkelvormig, grandeur toe aan het monument. Deze nissen, hoewel ondiep, zijn symmetrisch gerangschikt en dienden waarschijnlijk een decoratief doel in plaats van het huisvesten van standbeelden of urnen. Een kroonlijst en een attiek completeren de structuur, hoewel de bovenste delen enigszins verslechterd zijn.
De westelijke gevel van de boog is gegraveerd met de namen van Lucius Pompeius Campanus en zijn voorouders over twee generaties. Deze inscripties bieden een intrigerende blik in de genealogie van de Pompeii-familie, hoewel niet alle relaties duidelijk zijn geïdentificeerd. Zes inscripties zijn uitgehouwen op de attiek, waarvan er slechts vier gedeeltelijk of volledig leesbaar zijn. De architraaf bevat acht dedicatieplaten, niet verbonden met de nissen erboven, en de hoofddedicatie aan de boog is prominent weergegeven aan beide zijden van de opening.
Ondanks de gedetailleerde inscripties blijft veel over Lucius Pompeius Campanus een mysterie. Zijn exacte geboortedatum en sterfdatum, sociale rang en functies zijn niet gedocumenteerd, waardoor historici zijn verhaal moeten samenstellen uit de bewaard gebleven aanwijzingen.
De Arc van Campanus heeft eeuwen van geschiedenis meegemaakt, van zijn Romeinse oorsprong tot zijn integratie in middeleeuwse en moderne structuren. In de Middeleeuwen werd de boog opgenomen in verschillende gebouwen, wat waarschijnlijk heeft bijgedragen aan zijn behoud. In de 16e eeuw diende het als de ingang van de gerechtszaal van de stad en later was het onderdeel van een stalmuur. De boog werd geleidelijk begraven totdat hij in 1822 werd gered van vernietiging tijdens de sloop van het omliggende gebouw.
In 1867 werd de hotelbinnenplaats waar de boog stond gesloopt, waardoor het monument volledig werd blootgelegd. Het jaar daarop werd de boog door de staat gekocht en in 1890 werd hij geclassificeerd als historisch monument. Door de jaren heen is de boog het onderwerp geweest van talloze studies, waarbij geleerden zijn architectuur, inscripties en historische context hebben onderzocht.
Moderne geleerden hebben verschillende interpretaties gegeven van het doel van de boog. In 1996 betoogde de Duitse archeoloog Annette Küpper-Böhm tegen zijn funeraire rol en suggereerde in plaats daarvan dat het diende als een monumentale poort, vergelijkbaar met andere bogen in de regio Narbonnaise Gallië. Volgens haar symboliseerde de boog de overgang van het stadsinterieur, gemarkeerd door de tempel van Diane, naar het exterieur, waar de thermale baden zich bevonden.
In het begin van de jaren 2000 herzag Philippe Leveau de archeologische gegevens van Aix-les-Bains en stelde nieuwe hypothesen voor over de structuur van de oude stad en de functie van haar monumenten, waaronder de Arc van Campanus. Zijn werk heeft bijgedragen aan een dieper begrip van de historische en culturele betekenis van de site.
Vandaag de dag staat de Arc van Campanus als een getuigenis van de blijvende erfenis van Romeinse techniek en de rijke geschiedenis van Aix-les-Bains. Of je nu een geschiedenisenthousiasteling bent of een toevallige reiziger, een bezoek aan dit oude monument biedt een unieke kans om terug in de tijd te stappen en de fascinerende wereld van Romeins Gallië te verkennen.
Koop nu tickets voor de speurtocht!
Met myCityHunt ontdek je duizenden steden over de hele wereld tijdens spannende speurtochten, schattenjachten en escape games!
myCityHunt vouchers zijn het perfecte cadeau voor veel gelegenheden! Verras jouw vrienden en familie met dit buitengewone evenementgeschenk. myCityHunt vouchers zijn vanaf de aankoopdatum 2 jaar geldig en kunnen binnen deze periode worden gebruikt voor een vrij te kiezen stad en tour uit het myCityHunt portfolio.
Koop cadeaubonnen
