Hospital Sueco-Noruego

In het charmante stadje Alcoy in Spanje staat het Hospital Sueco-Noruego als een symbool van internationale solidariteit en historisch belang. Dit bijzondere ziekenhuis, opgericht in 1937 tijdens de Spaanse Burgeroorlog, weerspiegelt een unieke mix van Scandinavische altruïsme en Spaanse veerkracht. Een bezoek aan deze historische plek biedt een diepgaand inzicht in een cruciale periode van de Spaanse geschiedenis, waardoor het een must-see is voor geschiedenisliefhebbers en nieuwsgierige reizigers.

Het Ontstaan van een Levenslijn

De oorsprong van het Hospital Sueco-Noruego ligt diep geworteld in de humanitaire geest van de Scandinavische landen. Toen de Spaanse Burgeroorlog uitbrak in 1936, voelden progressieve delen van de samenleving in Zweden en Noorwegen de drang om te helpen. Ze vormden commissies om de belegerde Spaanse Republiek te ondersteunen. Deze commissies, gedreven door een gevoel van solidariteit, zamelden aanzienlijke bedragen in om humanitaire hulp te bieden aan het Spaanse volk.

In het voorjaar van 1937 resulteerde deze gezamenlijke inspanning in de oprichting van het Hospital Sueco-Noruego in Alcoy. Met een indrukwekkende donatie van 250.000 Zweedse kronen boden de Scandinavische commissies een volledig uitgerust ziekenhuis aan de Spaanse minister van Volksgezondheid, Federica Montseny. In ruil daarvoor vroegen ze alleen om een geschikte en veilige locatie, ver weg van de frontlinies. Na zorgvuldige overweging koos de Republiek een nieuw gebouw in Alcoy, oorspronkelijk bedoeld als de Escuela Industrial, dat nog niet was ingewijd.

Operatie Tijdens de Oorlog

Het ziekenhuis opende officieel zijn deuren op 25 april 1937 en werd bemand door een toegewijd team van ongeveer 30 mensen, waaronder artsen, verpleegkundigen en hulppersoneel uit Scandinavië. Dit internationale team werkte onvermoeibaar om medische zorg te bieden aan gewonde soldaten en burgers die door de oorlog waren getroffen. Hun inspanningen zorgden ervoor dat het ziekenhuis goed uitgerust en efficiënt beheerd was voordat ze het overdroegen aan Spaanse medische professionals.

Een van de opmerkelijke figuren die een cruciale rol speelden in de werking van het ziekenhuis was Dr. Manuel Bastos Ansart, een gerenommeerde expert in de behandeling van oorlogsverwondingen. Zijn expertise en leiderschap op de chirurgische afdelingen waren essentieel voor het handhaven van hoge zorgstandaarden. Hoewel hij weigerde de algemene directie van het ziekenhuis op zich te nemen, liet zijn bijdrage een onuitwisbare indruk achter. Het ziekenhuis werd uiteindelijk geleid door Dr. Alonso Encalado Ruano, die de missie van het bieden van essentiële medische diensten voortzette.

Een Doelwit in het Kruisvuur

Na verloop van tijd werd het ziekenhuis steeds belangrijker en groeide het uit tot een vitaal medisch centrum. Maar deze strategische betekenis maakte het ook een doelwit. Op 16 oktober 1938 onderging Alcoy zijn vierde bombardement, waarbij het ziekenhuis niet gespaard bleef. Hoewel de aanval aanzienlijke schade veroorzaakte, waren er wonder boven wonder geen dodelijke slachtoffers. Desondanks besloten de autoriteiten het ziekenhuis te evacueren en de patiënten over te brengen naar andere veldhospitalen in Onteniente en Villajoyosa. Op het moment van de evacuatie had het ziekenhuis een capaciteit van 700 bedden en werden er ongeveer 685 patiënten behandeld.

Transformatie na de Oorlog

Het einde van de Spaanse Burgeroorlog in 1939 markeerde het begin van een nieuw hoofdstuk voor het gebouw dat het Hospital Sueco-Noruego huisvestte. Met de overwinning van de Franco-troepen werd het gebouw omgevormd tot een gevangenis, wat de harde realiteit van de naoorlogse periode weerspiegelde. Het bleef een gevangenis tot 1943, toen het eindelijk werd overgedragen aan het Ministerie van Onderwijs om zijn oorspronkelijke doel als onderwijsinstelling te vervullen.

Het gebouw, nu bekend als het Edificio Viaducto, werd onderdeel van de Escuela Politécnica Superior de Alcoy (EPSA). De eens angstaanjagende gevangeniscellen werden omgebouwd tot klaslokalen en onderzoekslaboratoria, wat symbool stond voor een terugkeer naar zijn bedoelde rol in het bevorderen van kennis en innovatie.

Duurzame Erfenis

Vandaag de dag blijft de erfenis van het Hospital Sueco-Noruego voortleven als een symbool van internationale samenwerking en mededogen. De bijdragen van individuen zoals Dr. Manuel Bastos Ansart en de Noorse arts Kristian Gleditsch, samen met zijn vrouw Nini Haslund die het ziekenhuis beheerde, worden gevierd vanwege hun toewijding en onzelfzuchtigheid. Hun inspanningen, samen met die van talloze anderen, overbrugden grenzen en brachten hoop aan een door oorlog verscheurd land.

Bezoekers van Alcoy kunnen het Edificio Viaducto verkennen en reflecteren op zijn rijke verleden. Het gebouw staat als een herinnering aan de veerkracht van de menselijke geest en de kracht van collectieve actie in tijden van crisis. Het dient als een ontroerend testament van de blijvende impact van humanitaire inspanningen en het belang van het behouden van geschiedenis voor toekomstige generaties.

Samenvattend is het Hospital Sueco-Noruego in Alcoy meer dan alleen een historische plek; het is een baken van hoop en solidariteit dat blijft inspireren en onderwijzen. De muren echoën met de verhalen van degenen die vochten om levens te redden en de principes van mededogen en menselijkheid hoog te houden. Een bezoek aan dit opmerkelijke instituut biedt een diepgaande en ontroerende ervaring, waardoor reizigers verbinding kunnen maken met een cruciaal moment in de geschiedenis en de blijvende erfenis van internationale samenwerking kunnen waarderen.