In het hart van Algeciras ligt het archeologisch park van de Marinidische Muren, lokaal bekend als Parque Arqueológico de las Murallas Meriníes de Algeciras. Dit park, dat zich uitstrekt over ongeveer 6.000 vierkante meter, toont de overblijfselen van een eens formidabele verdedigingsstructuur gebouwd door de Marinidische dynastie. Terwijl je door deze historische plek wandelt, word je teruggevoerd naar een tijd waarin Algeciras een belangrijk bolwerk was in de islamitische wereld.
Het verhaal van de herontdekking van de Marinidische Muren is net zo boeiend als de muren zelf. In 1996, tijdens de sloop van een oude infanteriekazerne en de verstedelijking van het gebied, kwamen de eerste tekenen van deze oude muren tevoorschijn. De eerste opgravingen onthulden hun archeologische potentieel, wat leidde tot een golf van opwinding en bezorgdheid over hun behoud. In 1997, tijdens een internationale conferentie over vestingwerken in Al-Andalus, presenteerden onderzoekers hun bevindingen en pleitten voor de conservatie van deze belangrijke overblijfselen. De stad reageerde door stedelijke ontwikkelingsplannen aan te passen om de site te beschermen. Pas in 2006 werd echter een formeel conserveringsproject gestart, wat leidde tot de opening van het park in 2009.
De Marinidische Muren zijn een van de weinige overgebleven resten van het middeleeuwse verleden van Algeciras. De stad, grotendeels verwoest en verlaten in 1379, heeft weinig overgehouden uit eerdere periodes. Het opgegraven gebied komt overeen met de noordelijke omheining van de oude stad, bekend als Villa Vieja de Al-Yazirat Al-Hadra. Voor de opgravingen was het enige zichtbare overblijfsel een klein stuk muur, dat later werd geïdentificeerd als een deel van de gracht en de barbacane. Deze ontdekking leidde tot systematische opgravingen, waardoor de uitgebreide resten die we vandaag zien, aan het licht kwamen.
Het archeologisch park bewaart ongeveer 200 meter muur, samen met vier torens, een gracht, een deel van de barbacane en de Gibraltarpoort. De muren, gebouwd met een kern van mortel en bekleed met rijen metselwerk, zijn tussen de 1,5 en 2 meter dik. Hoewel de oorspronkelijke hoogte van de muren onbekend is, getuigt hun stevige constructie van hun verdedigingsdoel.
De vier torens, ongeveer 20 meter uit elkaar geplaatst, zijn gebouwd met goed vervaardigde metselwerkblokken, wat hen een afgeknotte piramidale vorm geeft die beter integreert met de muurstructuur. De bewaarde delen zijn ongeveer zeven meter breed en twee meter hoog. Interessant is dat steenhouwersmerken op de blokken wijzen op het werk van verschillende teams uit Castilië en Aragón. De torens waren waarschijnlijk massief tot een bepaalde hoogte, hoewel ze daarboven hol kunnen zijn geweest. Tussen sommige torens suggereren resten van slecht gebouwde mortelmuren pogingen tot reparatie of versterking tijdens het laatste beleg van de stad in 1344.
De gracht, met zijn talud en contratalud grotendeels intact, varieert in breedte van 4,4 tot 8,2 meter en is ongeveer drie meter diep. Het talud en contratalud, gemaakt van kleinere metselwerkblokken dan de torens, dienden als fundament voor de barbacane en borstwering. Hoewel de borstwering niet meer bestaat, was deze waarschijnlijk niet meer dan 1,5 meter hoog. De barbacane, gelegen 12,5 tot 18 meter van de muur, was twee meter hoog en gebouwd met een kern van mortel bekleed met minder verfijnd metselwerk.
De Gibraltarpoort, ook bekend als Bab Tarafa of de Poort van de Fonsario, is een monumentale verdedigingsstructuur ontworpen om een van de kwetsbaarste punten van de stad te beschermen. Het poortcomplex omvat een voorwaartse toren en een reeks verspringende deuren. De muren, gebouwd met een kern van mortel en bekleed met metselwerk, vormen drie met stenen geplaveide kamers die door deuren met elkaar verbonden zijn. De resten suggereren dat er ooit trappen naar de bovenste niveaus van de poort leidden.
Opgravingen in het noordelijke deel van het park onthulden een kerkhof met vier fasen van bezetting, daterend van de 10e eeuw tot de vernietiging van de stad in 1379. De ontdekking van 137 graven, meestal eenvoudige graven maar sommige met tegelbedekkingen of kleine maqabriyyas, wijst op het belang ervan. Groen geglazuurde stenen steles, mogelijk markeringen van graven of delen van het kerkhof, zijn symbolen geworden van het islamitische verleden van Algeciras.
Na onderhandelingen tussen de stad en de Junta de Andalucía werden de resten geconserveerd en gedeeltelijk gereconstrueerd voor openbare vertoning. De torens en muren werden herbouwd met materialen die ter plaatse werden gevonden, waardoor hun hoogte meer dan twee meter werd. De vierde toren werd in zijn oorspronkelijke staat gelaten om het vernietigingsproces te laten zien. De barbacane, Gibraltarpoort en gracht werden ook gestabiliseerd en gedeeltelijk gereconstrueerd. De site omvat paden, toegangspunten en tentoonstellingen van architectonische elementen en stenen ballen uit het christelijke beleg van 1344.
De Marinidische Muren van Algeciras bieden een boeiende reis door de tijd, onthullend de rijke geschiedenis van de stad en de blijvende erfenis van haar middeleeuwse vestingwerken. Of je nu een geschiedenisenthousiasteling bent of een toevallige bezoeker, dit archeologisch park biedt een unieke en educatieve ervaring, die het belang van Algeciras in het bredere verhaal van de islamitische wereld en middeleeuws Spanje benadrukt.
Koop nu tickets voor de speurtocht!
Met myCityHunt ontdek je duizenden steden over de hele wereld tijdens spannende speurtochten, schattenjachten en escape games!
myCityHunt vouchers zijn het perfecte cadeau voor veel gelegenheden! Verras jouw vrienden en familie met dit buitengewone evenementgeschenk. myCityHunt vouchers zijn vanaf de aankoopdatum 2 jaar geldig en kunnen binnen deze periode worden gebruikt voor een vrij te kiezen stad en tour uit het myCityHunt portfolio.
Koop cadeaubonnen
