Verborgen in het charmante stadje Aranjuez, Spanje, ligt de betoverende Jardín del Príncipe, een historisch park dat een serene ontsnapping biedt in de omarming van de natuur. Deze groene oase, gelegen tussen de Calle de la Reina en de rustige wateren van de Taag, werd zorgvuldig aangelegd onder leiding van koning Carlos IV. Het is een schitterend voorbeeld van landschapsarchitectuur, waarbij verschillende eerdere ontwerpen naadloos zijn samengevoegd tot een meesterwerk. Sinds 1931 erkend als Cultureel Erfgoed en sinds 2001 als UNESCO Werelderfgoed, is Jardín del Príncipe een getuigenis van de tijdloze schoonheid van de natuur en menselijke vindingrijkheid.
De oorsprong van Jardín del Príncipe gaat terug tot het einde van de 18e eeuw, hoewel de wortels verder terug reiken in de geschiedenis. De evolutie van de tuin begon onder het bewind van Felipe II, die Jerónimo de Algora en Juan Bautista de Toledo opdracht gaf om de koninklijke boomgaarden te organiseren tussen 1553 en 1561. Deze eerste inspanningen legden de basis voor wat een prachtige landschapstuin zou worden. Onder Fernando VI werd de bouw van de Embarcadero en de gelijknamige straat verder uitgevoerd om het gebied aantrekkelijker te maken.
Echter, het was tijdens het bewind van Carlos III en later Carlos IV dat de tuin echt tot bloei kwam. In 1772 werd een koninklijk decreet uitgevaardigd om de verschillende eerdere ontwerpen samen te voegen tot een samenhangende landschapstuin. Bekende landschapsarchitecten Pablo Boutelou en Juan de Villanueva speelden een cruciale rol in deze transformatie, werkend van 1775 tot 1808 om de tuin zijn uiteindelijke vorm te geven. Hun inspanningen resulteerden in een harmonieuze mix van natuurlijke schoonheid en artistiek ontwerp, waardoor Jardín del Príncipe een ware tuinbouwkundige parel werd.
Met een lengte van ongeveer drie kilometer en een oppervlakte van 145 hectare, is Jardín del Príncipe een uitgestrekte oase van groen en rust. De tuin is omgeven door een karakteristiek hek, oorspronkelijk van hout maar later tussen 1901 en 1905 vervangen door ijzer. Dit hek, met bakstenen pilasters bekroond met stenen ovalen, werd voor het eerst opgericht onder toezicht van Santiago Bonavía in de late 18e eeuw en voltooid in 1845 na onderbrekingen door de Onafhankelijkheidsoorlog.
Toegang tot deze groene haven wordt verleend via vijftien poorten langs de Calle de la Reina, met de hoofdingang het dichtst bij het Koninklijk Paleis. Onder deze poorten vallen vier op door hun monumentale ontwerp: de Puerta del Embarcadero of Puerta del Príncipe, toegeschreven aan Juan de Villanueva; de Puerta de la Calle de Apolo; de Puerta de la Plaza Redonda; en de Puerta de la Casa del Labrador of Puerta de Infantes. Elke poort is een kunstwerk op zich, versierd met klassieke architecturale elementen en ingewikkelde details die het koninklijke erfgoed van de tuin weerspiegelen.
Speurtochten in Aranjuez
Ontdek Aranjuez met de digitale speurtocht van myCityHunt! Los puzzels op, beheers teamtaken en verken Aranjuez op een spannende en interactieve manier!
Een van de meest schilderachtige paden in de tuin is de Calle del Embarcadero, die begint bij de hoofdingang en loodrecht op de Calle de la Reina loopt. Deze met bomen omzoomde laan, aangelegd in 1754 om toegang te bieden tot de Embarcadero van Fernando VI, biedt een heerlijke promenade langs de Taag. Aan de westkant van het pad bevindt zich een charmante wandeling langs de rivier met een gemetselde muur en decoratieve potten, terwijl de oostkant leidt naar de Plaza de Pamplona, een cirkelvormige groene ruimte versierd met stenen vazen.
Aan het einde van de Calle del Embarcadero ligt een kleine rechthoekige tuin, ontworpen door Pablo Boutelou in 1784. Deze serene ruimte is gecentreerd rond een fontein met een ovaalvormige vijver en een liggend marmeren beeld dat traditioneel wordt toegeschreven aan Neptunus. Rondom de fontein staan vier paviljoens, oorspronkelijk gebouwd voor het recreatieve gebruik van de toenmalige Prinsen van Asturië, Carlos en María Luisa.
Voorbij deze tuin, in lijn met Calle del Embarcadero, staat het Koninklijk Paviljoen. Gebouwd in 1754 door Santiago Bonavía, is deze vierkante stenen structuur met een leien dak en Toscaanse pilasters een getuigenis van de elegantie van 18e-eeuwse architectuur. Naast het paviljoen bevindt zich de Embarcadero, een platform en trap gebouwd voor koninklijke inschepingen, later verrijkt met militaire elementen zoals bastions en kantelen onder leiding van Domingo de Aguirre tussen 1787 en 1791.
Binnen de grenzen van de tuin ligt het Museo de Falúas Reales, een museum gewijd aan de koninklijke recreatieboten die door de Spaanse monarchie werden gebruikt. Gebouwd tussen 1963 en 1966, herbergt deze bakstenen structuur een fascinerende collectie van koninklijke pramen en gerelateerde artefacten, waardoor bezoekers een glimp krijgen van de weelderige maritieme tradities van de Spaanse koninklijke familie. Het museum staat op de plaats van een voormalige tuin ontworpen door Pablo Boutelou in 1784, die een centrale weide en zandpaden had die uitkwamen op de Taag.
Een extra aantrekkingskracht van de tuin is een kasteel gelegen nabij een van de bochten van de Taag. Gebouwd tussen 1800 en 1805 door Domingo de Aguirre, was dit bakstenen bouwwerk bedoeld als een decoratief uitkijkpunt binnen de landschapstuin. Hoewel het onvoltooid bleef door het uitbreken van de Onafhankelijkheidsoorlog, voegt de schilderachtige aanwezigheid van het kasteel een vleugje romantiek toe aan de al betoverende sfeer van de tuin.
Jardín del Príncipe omvat ook de Lentetuin, een zorgvuldig geplande ruimte met orthogonale paden, oorspronkelijk aangelegd in de 16e eeuw onder Felipe II. Deze tuin, ooit bekend om zijn overvloedige fruitbomen, werd in 1756 opnieuw ingericht door Esteban Boutelou II en later geïntegreerd in de grotere Jardín del Príncipe. Ernaast ligt de Eerste Tuin, of Spaanse Tuin, met een regelmatige indeling en drie pleinen, waaronder een cirkelvormig plein met een faunbeeld in het midden.
Het diverse landschap van de tuin omvat de Tweede Tuin, voorheen een weide bekend als El Sotillo, nu versierd met sier- en fruitbomen. De Derde en Vierde Tuinen, verbonden door een centrale as, bieden een mix van onregelmatige en regelmatige ontwerpen, met hoogtepunten zoals de Fontein van Narcissus en verschillende pleinen. De Vijfde Tuin, driehoekig van vorm, is de thuisbasis van de Zwanenfontein en een natuurlijke galerij van bomen die leidt naar de Fontein van Apollo.
Jardín del Príncipe in Aranjuez is meer dan alleen een tuin; het is een levend weefsel van geschiedenis, kunst en natuur. Elk pad, fontein en paviljoen vertelt een verhaal van koninklijk vertier en botanische schoonheid, en nodigt bezoekers uit om terug te stappen in de tijd en de pracht van het koninklijke verleden van Spanje te ervaren. Of je nu een geschiedenisenthousiasteling, natuurliefhebber of gewoon op zoek bent naar een vredige retraite, Jardín del Príncipe biedt een tijdloze ontsnapping in een wereld van elegantie en rust.
Koop nu tickets voor de speurtocht!
Met myCityHunt ontdek je duizenden steden over de hele wereld tijdens spannende speurtochten, schattenjachten en escape games!
myCityHunt vouchers zijn het perfecte cadeau voor veel gelegenheden! Verras jouw vrienden en familie met dit buitengewone evenementgeschenk. myCityHunt vouchers zijn vanaf de aankoopdatum 2 jaar geldig en kunnen binnen deze periode worden gebruikt voor een vrij te kiezen stad en tour uit het myCityHunt portfolio.