Avellino Cathedral

Gelegen in het hart van het historische centrum van Avellino, staat de Avellino Kathedraal, lokaal bekend als Cattedrale di Santa Maria Assunta, als een indrukwekkend bewijs van eeuwenlange architectonische evolutie en religieuze toewijding. Deze prachtige kathedraal, gewijd aan de Tenhemelopneming van de Maagd Maria, is niet alleen de hoofdkerk van de stad, maar ook de kathedraal van het bisdom Avellino. Laten we een reis maken door de fascinerende geschiedenis en schitterende kenmerken ervan.

De Geschiedenis van de Avellino Kathedraal

De oorsprong van de Avellino Kathedraal gaat terug tot het midden van de 12e eeuw, toen bisschop Roberto de bouw ervan initieerde. De werkzaamheden begonnen in 1132 en werden voltooid in 1166, wat de geboorte markeerde van een romaanse structuur die door de eeuwen heen talloze transformaties zou ondergaan. Het oorspronkelijke romaanse ontwerp van de kathedraal bleef grotendeels intact tot het einde van de 17e eeuw, toen de eerste grote renovaties begonnen, waarbij het werd omgevormd tot de barokstijl. Deze veranderingen omvatten de toevoeging van een cassetteplafond en verschillende decoratieve elementen, met name de schilderijen van Michele Ricciardi.

In de tweede helft van de 19e eeuw, onder leiding van bisschop Francesco Gallo, onderging de kathedraal een significante neoklassieke make-over. Architect Pasquale Cardola kreeg de opdracht om de gevel te herontwerpen tussen 1857 en 1868, terwijl Vincenzo Varriale het interieur transformeerde van 1880 tot 1889. Ondanks de verwoestingen van de Tweede Wereldoorlog en de verwoestende aardbeving van 1980, is de kathedraal zorgvuldig gerestaureerd, met de meest recente restauratie voltooid in 1985 onder bisschop Pasquale Venezia.

Het Verkennen van de Buitenkant

De neoklassieke gevel van de Avellino Kathedraal is een indrukwekkend gezicht, vervaardigd uit wit en grijs marmer, albast en basalt. Verdeeld in twee orden door een kroonlijst, heeft de onderste orde vijf secties gescheiden door vier kolommen, met drie imposante bronzen deuren die toegang bieden. Het centrale portaal, oorspronkelijk gebouwd door bisschop Roberto in 1133 en uitgebreid door bisschop Guglielmo in 1167, is bijzonder opmerkelijk. Versierd met ingewikkelde scènes die de religieuze en burgerlijke geschiedenis van Avellino uitbeelden, is het een meesterwerk van Giovanni Sica, een beeldhouwer uit Avellino.

Boven de centrale deur voegt een bas-reliëf van het Laatste Avondmaal toe aan de grandeur van de gevel. Aan weerszijden van het hoofdportaal bevinden zich twee nissen met beelden van belangrijke religieuze figuren: Sint Modestino, de patroonheilige van Avellino, en Sint Willem van Vercelli, de belangrijkste patroonheilige van Irpinia en oprichter van het Montevergine Klooster. De marmeren balustrade, met late barokke symbolen, leidt bezoekers via de treden naar de kathedraal en versterkt de majestueuze uitstraling ervan.

Het Ontdekken van het Interieur

Bij binnenkomst in de Avellino Kathedraal worden bezoekers begroet door een Latijns kruisvormige indeling, verdeeld in drie beuken door grote pilaren. Het cassetteplafond van het centrale schip, toegevoegd in de 18e eeuw, is een hoogtepunt, met een groot doek van Michele Ricciardi dat de Tenhemelopneming van Maria afbeeldt. De zijbeuken, verlicht door tien kleine koepels, herbergen tien kapellen, elk met beelden en schilderijen van grote artistieke waarde.

De rechterbeuk omvat de Kapel van Sint Gerard, met zijn barokke marmeren altaar en standbeeld van Sint Gerard Majella, de beschermer van moeders en kinderen. De Kapel van de Wijzen, een ander juweel, toont de Aanbidding der Wijzen, een laat 16e-eeuws schilderij van de Vlaamse kunstenaar Pietro Torres. De Kapel van Sint Antonius van Padua, met zijn oude houten beeld van de heilige, en de Kapel van de Kruisiging, met een schilderij van de Kruisiging en een relikwie van de Heilige Doorn, zijn ook de moeite waard om te zien.

Aan de linkerkant bevindt zich de Kapel van de Pietà, ooit het oorspronkelijke doopvont, nu de thuisbasis van het beeld van de Maagd van de Zeven Smarten en de overleden Christus. De Kapel van de Aankondiging, met zijn oude schilderij van de Aankondiging, en de Kapel van de Tenhemelopneming, waar het beroemde beeld van de Onbevlekte Ontvangenis van Nicolò Fumo te vinden is, zijn even boeiend. De Kapel van de Rozenkrans en de Kapel van het Heilig Hart, met zijn beeld van het Heilig Hart van Jezus, completeren het aanbod van de linkerbeuk.

Het Dwarsschip en Verder

Een paar treden omhoog vanaf de beuken bereiken bezoekers het dwarsschip, waar het nieuwe altaar, ambo en doopvont zich bevinden. De muren onder de kroonlijst tonen twee schilderijen van Achille Iovine, die de Heilige Familie en Sint Laurentius de Martelaar afbeelden, terwijl de bovenste kroonlijst vijf schilderijen van Angelo Michele Ricciardi bevat van opmerkelijke heiligen uit verschillende religieuze orden.

Het dwarsschip biedt ook toegang tot twee zijaltaren. De linker kapel, gewijd aan Sint Modestino, herbergt de relieken van de patroonheiligen van de stad en een zilveren buste van Sint Modestino. De rechter kapel, bekend als de Kapel van de Heilige Drie-eenheid, heeft een renaissancistisch bas-reliëf van de Heilige Drie-eenheid.

Tot slot is de Avellino Kathedraal niet alleen een plaats van aanbidding; het is een levend museum van kunst, geschiedenis en geloof. De muren en altaren vertellen verhalen van toewijding, veerkracht en artistieke prestatie, waardoor het een must-see bestemming is voor iedereen die het rijke culturele erfgoed van Avellino verkent. Of je nu een kunstliefhebber, een geschiedenisliefhebber of een spirituele zoeker bent, de Avellino Kathedraal biedt een diep verrijkende ervaring die een blijvende indruk zal achterlaten.