De dorpskerk, plaatselijk bekend als Dorfkirche, in Bad Harzburg, Niedersachsen, Duitsland, is een charmante barokke vakwerkkerk die getuigt van de rijke geschiedenis en architectonische schoonheid van de regio. Gelegen in het schilderachtige district Schlewecke, biedt deze pittoreske kerk bezoekers een blik op het verleden en een serene plek voor bezinning.
De geschiedenis van de dorpskerk is nauw verweven met die van Schlewecke, waarschijnlijk de oudste nederzetting in het voormalige district Harzburg. De eerste vermelding van Schlewecke dateert uit 1181 in een document uit Goslar. De oorspronkelijke kerk in Schlewecke, die in 1496 werd genoemd in de archieven van het klooster Ilsenburg, stond op de plek waar nu de huizen aan Kirchenbrink 2 en 4 staan. Deze kerk was aanvankelijk zelfstandig en werd bediend door vicarissen van het kapittel van de kathedraal van Goslar tot 1498, toen het werd opgenomen in de St. Andreas kerk in Bündheim. Deze opname werd tijdens de Reformatie ontbonden en de kerk werd vervolgens vermeld als een filiaalkerk van de Marienkirche in Harlingerode in visitatieprotocollen uit 1542 en 1568.
In 1698 werd duidelijk dat een nieuwe kerk nodig was omdat de oude in verval was geraakt. Met een bescheiden aanvankelijk budget van zes gulden, kostte de bouw van de nieuwe kerk uiteindelijk 300 keer dat bedrag. Met toestemming van hertog Rudolf August, die het kerkenpatronaat bezat, en het hertogelijke consistorie, werden fondsen verzameld voor de bouw. De bouw begon in 1702 aan de zuidkant van de Mühlenbach, nabij de samenvloeiing met de Gläsecke. De nieuwe kerk werd ingewijd op 10 juni 1708 door de superintendent van Harzburg en de proost van het klooster Frankenberg in Goslar. Na de inwijding werd de oude kerk afgebroken.
De dorpskerk is een klassiek voorbeeld van een vakwerk hallekerk, met een leien zadeldak en een achthoekige dakruiter met een Welsche Haube aan de westkant. In 1857 werd het oorspronkelijke leistenen dak vervangen door dakpannen. Het interieur van de kerk wordt verlicht door acht grote ramen, wat zorgt voor een lichte en gastvrije sfeer.
Een van de opmerkelijke kenmerken van de kerk is een klok gegoten in 1684 door een klokkengieter uit Wolfenbüttel voor de oude kerk. Toen deze klok te beschadigd raakte om te luiden, werd in 1934 een nieuwe klok aangeschaft bij de klokkengieterij Schilling. Bovendien werd in 1873 een decreet uitgevaardigd dat openbare gebouwen, waaronder de kerk, moesten worden uitgerust met een klok. De torenklok van de kerk, aangedreven door een mechanisch uurwerk van de firma J. F. Weule, bleef in gebruik tot 1967. Tegenwoordig worden de klok en het slagmechanisme elektronisch aangedreven, maar het oorspronkelijke uurwerk wordt tentoongesteld als een expositie in de kerk.
Het interieur van de dorpskerk is versierd met een handgesneden kanselaltaar en een doopengel, beide gemaakt door de Goslarse houtsnijder Jobst Heinrich Lessen. Een uniek kenmerk is de afbeelding van de oudtestamentische priester Aaron, wat een zeldzame weergave is. De muren van de kerk zijn versierd met twee epitafen uit de oude kerk, en een schilderij van de kruisiging door E. Teich uit 1861 voegt toe aan het artistieke erfgoed van de kerk. De kroonluchters, daterend uit de 19e eeuw, gebruikten oorspronkelijk kaarsen om de kerk te verlichten.
Naast de kansel bevindt zich een 18e-eeuwse zandloper, verdeeld in kwartier-, halfuur-, driekwartier- en voluursegmenten, waarschijnlijk gebruikt om de duur van de preken te bewaken. De doopengel, een werk van hoge artistieke kwaliteit, werd in 1846 door algemeen superintendent Carl Hermann Leopold Stöter bevolen te worden verwijderd en opgeslagen op de zolder van de kerk. Pas aan het einde van de vorige eeuw werd deze weer op zijn rechtmatige plaats teruggezet.
De dorpskerk heeft een rijke muzikale geschiedenis. In 1658 schonk een burger uit Oker een orgel aan de oude kerk, aangezien de inwoners van Oker de diensten in Schlewecke bijwoonden vanwege het ontbreken van een kerk in hun eigen dorp. Voor de nieuwe kerk werd in 1708 een orgel met negen registers gebouwd door Johann Adolarius Papenius uit Stolberg. In 1933 werden nieuwe orgelpijpen geïnstalleerd door de orgelwerkplaats van de gebroeders Sander. Toen dit orgel onbespeelbaar werd, werd een klein elektronisch orgel aangeschaft. In 1975 werd een nieuw orgel met twee manualen en 13 registers aangeschaft van de firma Emil Hammer Orgelbau, waarbij vier registers van het oude orgel werden opgenomen.
De altaarbijbel is een belangrijk artefact binnen de dorpskerk. Met een hoogte van 40 cm en een gewicht van 6 kg, kwam deze bijbel in 1994 in Schlewecke als een lening van een familie in Burgdorf. Hij had eerder toebehoord aan een burger van Schlewecke, een goede vriend van de familie Burgdorf, die hem aan haar thuisgemeente schonk voor het 300-jarig jubileum. De bijbel is gebonden in hout met ijzeren beslag, met het jaartal 1726 op de omslag, wat wijst op de voltooiing. De eerste pagina draagt de Romeinse cijfers M DCC XXV, wat het jaar 1725 aanduidt waarop hij werd begonnen. De bijbel is geïllustreerd met kopergravures en gedrukt met sierlijke letters op cellulosepapier, wat zorgt voor de duurzaamheid door de eeuwen heen.
Concluderend, de dorpskerk in Bad Harzburg is niet alleen een plaats van aanbidding, maar ook een historisch monument dat het verhaal vertelt van de veerkracht en toewijding van de gemeenschap. De architectonische schoonheid, rijke geschiedenis en gekoesterde artefacten maken het een must-see bestemming voor iedereen die de regio verkent.
Koop nu tickets voor de speurtocht!
Met myCityHunt ontdek je duizenden steden over de hele wereld tijdens spannende speurtochten, schattenjachten en escape games!
myCityHunt vouchers zijn het perfecte cadeau voor veel gelegenheden! Verras jouw vrienden en familie met dit buitengewone evenementgeschenk. myCityHunt vouchers zijn vanaf de aankoopdatum 2 jaar geldig en kunnen binnen deze periode worden gebruikt voor een vrij te kiezen stad en tour uit het myCityHunt portfolio.
Koop cadeaubonnen
