Het Theatre Royal in Bath, Engeland, is een prachtig voorbeeld van de elegantie en grandeur van de Georgische theaterarchitectuur. Gebouwd in 1805, is dit monumentale pand door de Theatres Trust geprezen als een van de belangrijkste overgebleven voorbeelden in zijn soort. Met een rijke geschiedenis die meer dan twee eeuwen beslaat, blijft het Theatre Royal bezoekers betoveren met zijn schitterende ontwerp, fascinerende verleden en levendige culturele aanbod.
Het Theatre Royal werd gebouwd ter vervanging van het Old Orchard Street Theatre, dat in 1768 een koninklijk patent had verkregen. Het nieuwe theater werd gefinancierd door een Tontine, een innovatief investeringsplan dat deelnemers een lijfrente bood, waarbij de waarde van de aandelen toenam naarmate leden kwamen te overlijden. De buitenkant van het gebouw werd ontworpen door George Dance de Jongere, terwijl John Palmer verantwoordelijk was voor veel van de bouw. Het plafond van het theater had panelen geschilderd door Andrea Casali, geschonken door Paul Cobb Methuen, hoewel deze later werden verplaatst naar Dyrham Park vanwege mogelijke schade door gaslichten die in 1827 werden geïnstalleerd.
De openingsavond op 12 oktober 1805 presenteerde een uitvoering van Shakespeare's Richard III. Hoewel de eerste voorstelling geen groot succes was, verwierf het theater al snel een uitstekende reputatie onder het beheer van William Wyatt Dimond. Vroege voorstellingen omvatten optredens van kindacteurs zoals Master Betty en Clara Fisher, evenals beroemde Londense toneelacteurs zoals Dorothea Jordan, William Macready en Edmund Kean. De producties varieerden van Shakespeareaanse drama's tot opera en komedie, met Joseph Grimaldi die beroemd de clown speelde in een pantomime van Mother Goose in 1815.
Gedurende de 19e eeuw stond het Theatre Royal voor verschillende uitdagingen, waaronder financiële crises en een verwoestende brand in 1862 die het interieur vernietigde. Een nieuw bedrijf werd opgericht om het theater te herbouwen, met ontwerpen van C.J. Phipps. Het theater heropende in 1863 met een uitvoering van A Midsummer Night's Dream, met Charles Kean en Ellen Terry. Ondanks aanvankelijke moeilijkheden, trok het theater uiteindelijk grotere publieken onder het beheer van William en Egbert Lewis, die het theater in 1892 herdecoreerden en nieuwe attracties introduceerden zoals Gilbert en Sullivan-opera's.
Het begin van de 20e eeuw bracht verdere veranderingen, waaronder uitgebreide bouwwerkzaamheden in 1902 waarbij elektrische verlichting, een nieuw brandgordijn en warmwater radiatoren werden geïnstalleerd. Het theater vierde zijn honderdjarig bestaan in 1905 met een reeks Shakespeareaanse toneelstukken uitgevoerd door het gezelschap van Frank Benson. Tijdens de Eerste Wereldoorlog bleef het theater voorstellingen geven, waaronder een gedenkwaardige vertolking door Sarah Bernhardt van een gewonde mannelijke Franse soldaat in 1916.
Het Theatre Royal had te maken met financiële moeilijkheden tijdens de Grote Depressie en sloot voor zes maanden in de jaren 1930. Echter, tijdens de Tweede Wereldoorlog ging het beter, met optredens van prominente acteurs zoals Donald Wolfit, Irene Vanbrugh, John Gielgud en Sybil Thorndike. In de naoorlogse jaren had het theater moeite om te concurreren met bioscopen en televisie, wat leidde tot mislukte voorstellen voor een trust om het theater in de jaren 1960 te beheren.
In 1979 werd het vervallen theater gekocht door een trust onder leiding van Jeremy Fry, die een oproep deed om fondsen te werven voor renovaties. Het theater heropende in 1982 met een uitvoering van A Midsummer Night's Dream, bijgewoond door prinses Margaret. Verdere ontwikkelingen omvatten de opening van de Ustinov Studio in 1997 en The Egg, een kindertheater, in 2005.
In 2010 onderging het Theatre Royal een significante renovatie om het 200 jaar oude gebouw te behouden en tegelijkertijd geschikt te maken voor modern publiek. Het £3 miljoen kostende project omvatte een uitgebreidere foyer, verbeterde lift- en gehandicapten toegang, volledige renovatie van de bars en de creatie van The Jeremy Fry Bar. Technische verbeteringen, zoals een nieuwe hogere toneeltoren voor decor en verlichting, werden ook geïmplementeerd om grote reizende gezelschappen te kunnen ontvangen.
Tegenwoordig is het Theatre Royal Bath een bloeiend cultureel centrum dat een divers scala aan voorstellingen biedt, waaronder drama, komedie, opera en dans. Het complex omvat ook bars en de pub The Garrick’s Head, wat een complete theaterervaring biedt voor bezoekers. Met zijn rijke geschiedenis, prachtige architectuur en levendige culturele aanbod blijft het Theatre Royal Bath publiek van over de hele wereld boeien en inspireren.
Samenvattend is het Theatre Royal in Bath niet alleen een historisch monument, maar een levend bewijs van de blijvende aantrekkingskracht van de podiumkunsten. De muren weerklinken met de optredens van legendarische acteurs en het applaus van talloze toeschouwers, waardoor het een onmisbare attractie is voor iedereen die deze prachtige stad bezoekt.
Koop nu tickets voor de speurtocht!
Met myCityHunt ontdek je duizenden steden over de hele wereld tijdens spannende speurtochten, schattenjachten en escape games!
myCityHunt vouchers zijn het perfecte cadeau voor veel gelegenheden! Verras jouw vrienden en familie met dit buitengewone evenementgeschenk. myCityHunt vouchers zijn vanaf de aankoopdatum 2 jaar geldig en kunnen binnen deze periode worden gebruikt voor een vrij te kiezen stad en tour uit het myCityHunt portfolio.
Koop cadeaubonnen
