Manufacture De Beauvais

De Manufacture de Beauvais, een historische parel in het pittoreske stadje Beauvais in Frankrijk, is een symbool van artistieke uitmuntendheid en vernieuwing. Opgericht in 1664 door Jean-Baptiste Colbert, streefde deze beroemde instelling ernaar om de gerenommeerde wandtapijtenateliers van Vlaanderen te evenaren en Colberts mercantilistische beleid te ondersteunen door het verminderen van importen en het produceren van hoogwaardige wandtapijten in eigen land. In tegenstelling tot de Manufacture des Gobelins, die voornamelijk voor het koninklijk hof werkte, richtte de Manufacture de Beauvais zich aanvankelijk op de particuliere markt en creëerde prachtige wandtapijten voor de huizen van de rijke en invloedrijke burgers.

De Oprichting en Vroege Jaren

De leiding van de Manufacture de Beauvais werd toevertrouwd aan Louis Hinart, een meesterwever en ondernemer, en later aan zijn zoon, Jean-Baptiste Hinart. De eerste jaren werden gekenmerkt door financiële moeilijkheden en een focus op het produceren van verdure-tapijten, die weelderige landschappen en gebladerte uitbeeldden. In 1688 nam Philippe Béhagle, een Vlaamse koopman-wever opgeleid bij de Gobelins, de leiding over de manufactuur. Onder zijn leiding begon de Manufacture de Beauvais te bloeien en trok het beroemde kunstenaars aan zoals Jean-Baptiste Monnoyer en Jacques Duplessis om ontwerpen te maken voor de wevers.

De Gouden Eeuw van de 18e Eeuw

De 18e eeuw luidde een gouden tijdperk in voor de Manufacture de Beauvais, vooral onder de artistieke leiding van Jean-Baptiste Oudry. Aangesteld in 1726, markeerde Oudry's ambtstermijn een periode van opmerkelijke creativiteit en succes. Hij werkte samen met François Boucher, een van de meest gevierde schilders van die tijd, om wandtapijten te produceren die de Europese elite betoverden. De wandtapijten van de manufactuur stonden bekend om hun ingewikkelde ontwerpen, levendige kleuren en uitzonderlijke kwaliteit, die die van de Gobelins evenaarden.

In deze periode breidde de Manufacture de Beauvais haar bereik uit over Europa via een netwerk van showrooms in Parijs, Leipzig en Regensburg. Een van de beroemdste series die in deze tijd werd geproduceerd, was het Verhaal van Don Quichot, dat scènes uit de klassieke Spaanse roman uitbeeldde. De manufactuur blonk ook uit in het creëren van decoratieve ensembles, waaronder met tapijten beklede meubels, die zeer gewild waren bij de aristocratie.

De 19e Eeuw en Staatsbezit

Met het uitbreken van de Franse Revolutie stond de Manufacture de Beauvais voor aanzienlijke uitdagingen. Desondanks bleef het honderden arbeiders in dienst houden en in 1804 verklaarde Napoleon Bonaparte het tot een staatsbedrijf. Gedurende de 19e eeuw paste de manufactuur zich aan veranderende smaken aan en bleef het hoogwaardige wandtapijten produceren. Bekende kunstenaars zoals Eugène Viollet-le-Duc leverden ontwerpen, en de manufactuur creëerde werken voor diverse toepassingen, waaronder kerkelijke ornamenten en decoratieve panelen.

Heropleving in de 20e Eeuw

Het begin van de 20e eeuw zag een heropleving van interesse in de Manufacture de Beauvais, vooral tijdens de jaren 1920 en 1930. Onder leiding van Jean Ajalbert omarmde de manufactuur de moderniteit door samen te werken met hedendaagse kunstenaars zoals Raoul Dufy. Deze periode markeerde een heropleving in de kunst van het wandtapijt, waarbij de manufactuur een sleutelrol speelde in de moderne wandtapijtbeweging. De Manufacture de Beauvais werd in 1935 onderdeel van het Mobilier National, wat haar status als een vitale culturele instelling verder verstevigde.

Uitdagingen en Veerkracht Tijdens de Tweede Wereldoorlog

Het uitbreken van de Tweede Wereldoorlog bracht nieuwe uitdagingen voor de Manufacture de Beauvais. In augustus 1939 werden de ateliers naar Parijs verplaatst om ze te beschermen tegen de dreigende bombardementen. Deze verhuizing zorgde voor het behoud van de onschatbare bezittingen van de manufactuur en stelde de ambachtslieden in staat hun werk voort te zetten. Ondanks de verwoesting van Beauvais tijdens de oorlog, bleef de erfenis van de manufactuur voortbestaan.

Een Nieuw Tijdperk in Beauvais

Na een afwezigheid van 50 jaar keerde de Manufacture de Beauvais in 1989 terug naar haar naamgeverstad en vestigde zich in de voormalige gemeentelijke slachthuizen. Tegenwoordig werkt er een team van bekwame wevers die nog steeds wandtapijten creëren op basis van ontwerpen van hedendaagse kunstenaars. Deze meesterwerken sieren overheidsgebouwen, ambassades en presidentiële residenties, en tonen de blijvende kunst van de Manufacture de Beauvais.

Het Quadrilatère: Een Eerbetoon aan de Tapijtkunst

Naast de kathedraal van Beauvais staat het Quadrilatère (voorheen de Nationale Tapijtkunstgalerij) als een eerbetoon aan het rijke tapijterfgoed van de stad. Opgericht in 1976 en ontworpen door architect André Hermant, toont deze galerij zowel permanente als tijdelijke tentoonstellingen van wandtapijten van de Middeleeuwen tot heden. Het herbergt ook meubels en textiel uit de collectie van het Mobilier National, en biedt bezoekers een uitgebreid overzicht van de Franse tapijttraditie.

Tot slot is de Manufacture de Beauvais niet alleen een historische instelling; het is een levend bewijs van de blijvende kunst van het wandtapijt. Van haar bescheiden begin in de 17e eeuw tot haar moderne creaties, de manufactuur heeft zich voortdurend ontwikkeld, waarbij traditie en innovatie worden gecombineerd. Een bezoek aan Beauvais biedt een unieke kans om de tijdloze schoonheid en vakmanschap van dit opmerkelijke artistieke erfgoed te aanschouwen.