De St Andrews Uniting Church in Bundaberg, Australië, is een uitstekend voorbeeld van de neogotische architectuur en getuigt van de gemeenschapszin en veerkracht van haar gemeente. Gelegen op de hoek van Maryborough en Woongarra Streets, heeft deze erfgoedlijst kerk een rijke geschiedenis die teruggaat tot het begin van de 20e eeuw en blijft het een centraal punt van de Bundaberg-gemeenschap.
Het verhaal van St Andrews Uniting Church begon in 1931 toen het land werd gekocht door drie seniorleden van de Presbyteriaanse gemeente namens de kerk. De oorspronkelijke kerk op deze locatie werd gebouwd in 1882, maar aan het begin van de 20e eeuw werd duidelijk dat een groter en steviger gebouw nodig was om de groeiende gemeente te huisvesten. De nieuwe kerk werd ontworpen door de prominente architect uit Brisbane, Lange Leopold Powell, die bekend stond om zijn werk aan belangrijke structuren zoals de Brisbane Masonic Temple.
De bouw van de nieuwe kerk begon in 1931, tijdens een periode van economische depressie. Ondanks het uitdagende economische klimaat slaagde de Presbyteriaanse gemeenschap van Bundaberg erin de benodigde fondsen voor het project in te zamelen. De Bundaberg Presbyterian Women's Guild speelde een cruciale rol bij het inzamelen van geld, opende een Nieuw Kerkfonds in 1925 en werkte onvermoeibaar samen met andere kerkelijke organisaties om het benodigde bedrag bijeen te brengen. Tegen de tijd dat de kerk in 1932 werd voltooid, had het meer dan £12.000 gekost, een aanzienlijk bedrag in die tijd.
St Andrews Uniting Church is een prachtig voorbeeld van neogotische architectuur, gekenmerkt door zijn kruisvorm en het gebruik van gevarieerde en veelkleurige bakstenen met decoratieve cementafwerkingen. Het ontwerp van de kerk was bedoeld om maximale natuurlijke ventilatie te bieden, met ramen in de nissen die open konden en dakranden die vrij van de hoofdsteunen werden gehouden om een goede luchtcirculatie te garanderen. Dit doordachte ontwerp was bijzonder belangrijk gezien het subtropische klimaat van Bundaberg.
Een van de meest opvallende kenmerken van de kerk is de klokkentoren, die een indrukwekkende hoogte van 22 meter (71 voet) bereikt. De toren, met zijn kantelenontwerp en decoratieve gebogen openingen, domineert het gebouw en wordt bekroond met het kruis van St Andrew op de middelste kantelen. De toren bevat een set klokken, of beiaard, die werden vervaardigd door John Taylor & Co in Loughborough, Engeland, en geschonken door Miss Amy Ethel Maud Peirson ter nagedachtenis aan haar overleden familieleden. De grootste van deze klokken draagt het embleem van de brandende struik, een symbool van de Presbyteriaanse Kerk.
Het interieur van St Andrews Uniting Church is even indrukwekkend, met blootgestelde gebogen spanten in donkergebeitst grenen die de dakstructuur ondersteunen en het interne plafond domineren. Het kerkmeubilair werd ontworpen door Powell en gemaakt van zijde-eikenhout, wat bijdraagt aan de algehele grandeur. De drie rijen zitplaatsen op het podium zijn ontworpen voor comfort, en er zijn twee rijkelijk gesneden stoelen, een voor de Moderator bij Avondmaalsdiensten en de andere bij de preekstoel. De avondmaalstafel en de preekstoel zelf zijn ook van een uitgebreid ontwerp, met panelen met gesneden emblemen van de Presbyteriaanse Kerk.
Achter het podium bevindt zich een tracering van een pleisterpaneel dat de pijpen van het orgel afschermt, en daarboven zijn drie kleine driebladige glas-in-loodramen in een driehoekige setting. De kerk heeft ook een groot glas-in-loodraam boven de hoofdingang, bestaande uit vier grote panelen bekroond door zeven kruisen, allemaal geplaatst binnen een boog. Daarnaast zijn er zes glas-in-loodramen aan weerszijden van het schip, geplaatst tussen de steunberen, wat bijdraagt aan de serene en contemplatieve sfeer van de kerk.
De klokkentoren van St Andrews Uniting Church dient als een aangrijpend gedenkteken voor de leden van de gemeente die zijn omgekomen tijdens de Eerste Wereldoorlog. Dergelijke gedenktekens waren een belangrijk kenmerk van het interbellum, aangezien gemeenschappen probeerden om te gaan met het verlies van een aanzienlijk aantal jonge mannen. De klokken van de toren zijn sindsdien een lokaal kenmerk geworden, met hun geluid dat door het centrale zakendistrict en de omliggende buitenwijken te horen is.
Begin jaren 70 overwoog de gemeente van St Andrews Presbyterian Church zich aan te sluiten bij de Unie van Kerken die de Uniting Church in Australië zou worden. Na enige discussie stemde de meerderheid van de parochianen voor het voorstel, en de officiële Kerkunie vond plaats in 1977. Een deel van de gemeente koos ervoor om als Presbyteriaan door te gaan, maar had niet genoeg leden om St Andrews te behouden, dus verhuisden ze naar een kleinere voormalige Methodistenkerk.
In 2004 werd St Andrews Uniting Church verkocht aan de Zevendedags Adventistenkerk, wat een nieuw hoofdstuk in de geschiedenis van het gebouw markeerde. Ondanks de verandering in denominatie blijft de kerk een belangrijk onderdeel van de Bundaberg-gemeenschap en blijft het een plaats van aanbidding, reflectie en gemeenschapsbijeenkomsten.
St Andrews Uniting Church werd op 3 augustus 2004 toegevoegd aan het Queensland Heritage Register, waarmee het belang ervan in het demonstreren van de evolutie van de geschiedenis van Queensland werd erkend. De schaal en kwaliteit van het door de gemeenschap gefinancierde gebouw benadrukken de relatieve welvaart van het Bundaberg-district tijdens de Grote Depressie van de vroege jaren 1930. De bouw van de kerk bood niet alleen een plaats van aanbidding, maar bracht ook lokale economische voordelen en werkgelegenheidskansen tijdens een uitdagende tijd.
Vandaag de dag staat St Andrews Uniting Church als een symbool van het blijvende geloof en de veerkracht van de Bundaberg-gemeenschap. De prachtige architectuur, rijke geschiedenis en voortdurende gebruik als plaats van aanbidding maken het een must-see bestemming voor iedereen die geïnteresseerd is in het culturele en architectonische erfgoed van Queensland.
Koop nu tickets voor de speurtocht!
Met myCityHunt ontdek je duizenden steden over de hele wereld tijdens spannende speurtochten, schattenjachten en escape games!
myCityHunt vouchers zijn het perfecte cadeau voor veel gelegenheden! Verras jouw vrienden en familie met dit buitengewone evenementgeschenk. myCityHunt vouchers zijn vanaf de aankoopdatum 2 jaar geldig en kunnen binnen deze periode worden gebruikt voor een vrij te kiezen stad en tour uit het myCityHunt portfolio.
Koop cadeaubonnen