De Sint-Martinuskerk in Ettlingen, net ten zuiden van Karlsruhe in de schilderachtige regio Baden-Württemberg, Duitsland, is een indrukwekkend bewijs van eeuwenlange geschiedenis en architecturale ontwikkeling. Deze rooms-katholieke parochiekerk, nu een beschermd monument, staat als een baken van het rijke verleden van de stad, met wortels die teruggaan tot de Romeinse tijd.
De oorsprong van de Sint-Martinuskerk gaat terug tot de Romeinse tijd. Bewijzen van dit oude erfgoed zijn te vinden in de overblijfselen van een Romeins badhuis, gebouwd rond 200 na Christus, dat nu onder de huidige structuur van de kerk ligt. De kerk zelf begon haar reis als een Romaanse gebedsplaats rond 1120. Het onderste deel van de oorspronkelijke westtoren, gebouwd in deze periode, staat nog steeds, samen met het altaargebied dat wordt bekroond door de toren. Romaanse vensternissen aan de noord- en zuidmuur van de altaarruimte bieden een kijkje in deze vroege architectonische fase.
In 1246 onderging de kerk een aanzienlijke uitbreiding en veranderde in een driebeukige structuur. Tegen 1360 omarmde de kerk de gotische stijl, met de westelijke uitbreiding voorzien van nieuwe vensteropeningen versierd met ingewikkeld maaswerk. De toren werd ook verbeterd met een achthoekig bovenstuk, compleet met gotische galmgaten, die nog steeds een opvallend kenmerk van de kerk zijn.
In 1459 werd de Sint-Martinuskerk verheven tot de status van collegiale kerk. Dit leidde tot de bouw van een koorruimte, een kapittelzaal en een grotere sacristie voor de 24 kanunniken. Het gotische collegiale koor herbergt een wapen van Johann von Enzberg, de bisschop van Speyer, wat een vleugje historische betekenis toevoegt aan de heilige ruimte.
De turbulente periode van de Palts Successieoorlog in 1689 zag Ettlingen verwoest door brand, die bijna het gehele schip van de Sint-Martinuskerk vernietigde. Echter, de verkoolde toren en het collegiale koor, hoewel zonder dak, overleefden de brand. De wederopbouw van de kerk vond plaats in twee hoofdfasen. Tussen 1699 en 1715 werd het koor hersteld en de toren voorzien van zijn kenmerkende barokke koepel, versterkt met een ijzeren ring. Van 1732 tot 1734 werd het barokke schip herbouwd volgens de plannen van Johann Michael Ludwig Rohrer, een meesterbouwer uit Rastatt, die in 1732 overleed. Deze periode zag ook de toevoeging van een westgevel, een orgelgalerij en twee hoekgalerijen boven de zijaltaren. Het merendeel van de wederopbouwkosten werd gedragen door markgravin Augusta Sibylla, met enkele bijdragen van de abdij van Lichtenthal. Op 19 mei 1739 werd de kerk ingewijd door kardinaal Damian Hugo Philipp von Schönborn-Buchheim, de prins-bisschop van Speyer.
Speurtochten in Ettlingen
Ontdek Ettlingen met de digitale speurtocht van myCityHunt! Los puzzels op, beheers teamtaken en verken Ettlingen op een spannende en interactieve manier!
In 1874 werd het barokke interieur van de kerk verwijderd vanwege een vermeende houtwormplaag. Dit leidde tot de verwijdering van het hoogaltaar, de zijaltaren en de galerijen. De kerk verloor haar status als parochiekerk in 1906 aan de nieuw gebouwde Heilig Hartkerk. Echter, in 1930, onder leiding van stadspastoor Augustin Kast, werd de kerk rijkelijk opnieuw ingericht, met een communiebank uit Arzo in Ticino, een Mariabeeld uit het bisschoppelijk paleis in Lugano, en een Heilig Hartaltaar uit Hirschfeld in de Hunsrück. Marmeren treden werden ook toegevoegd aan de kooringang.
De Sint-Martinuskerk herwon haar status als kapelkerk op 1 oktober 1934 en heroverde uiteindelijk haar parochiekerk-titel in 1948. Na de Tweede Wereldoorlog werd het interieur van de kerk geleidelijk opnieuw ingericht, met nieuwe glas-in-loodramen die in 1950 werden geïnstalleerd ter vervanging van de tijdens de oorlog beschadigde ramen. In 1988 creëerde de Karlsruhe schilder Emil Wachter een plafondschildering met bijbelse thema's in hedendaagse contexten. In 1997 kreeg de kerk twee nieuwe klokken, de Rupert Mayer-klok en de Oecumenische klok, geschonken uit de nalatenschap van de overleden koster Alfred Becker.
Sinds 1 oktober 2005 maakt de Sint-Martinuskerk deel uit van de pastorale eenheid van de stad Ettlingen, samen met de Heilig Hart- en Onze-Lieve-Vrouw-parochies, die ongeveer 8.000 katholieken bedienen. Deze vereniging heeft de gemeenschap versterkt en een gedeelde spirituele reis onder haar leden bevorderd.
De kerk herbergt een zesdelige bronzen klokkenset, waarbij elke klok bijdraagt aan de harmonieuze klanken die door de stad weerklinken, de tijd markeren en de gelovigen oproepen tot gebed.
Het interieur van de Sint-Martinuskerk is een schatkamer van religieuze kunst en artefacten. Het bevat een hoofdaltaar, twee zijaltaren (een Mariabeeld aan de linkerkant en een Heilig Hart-beeld aan de rechterkant), een rijkelijk versierde preekstoel, een Pietà, talrijke heiligenbeelden en een kruisigingsgroep. Het orgel van de kerk, oorspronkelijk gebouwd door de gebroeders Stieffell in 1823, heeft verschillende restauraties en aanpassingen ondergaan door de jaren heen, waarbij de oorspronkelijke 31 registers over twee manualen en een pedaal behouden zijn gebleven.
Tot slot is de Sint-Martinuskerk in Ettlingen niet alleen een plaats van aanbidding, maar ook een levend museum van architecturale stijlen, historische gebeurtenissen en religieuze kunst. Haar muren weerklinken met eeuwen van gebeden, haar ramen filteren het licht van talloze ochtenden, en haar klokken luiden de ritmes van een gemeenschap gebonden door geloof en geschiedenis. Een bezoek aan deze eerbiedwaardige kerk is een reis door de tijd, die een diepe verbinding biedt met het spirituele en culturele erfgoed van Ettlingen.
Koop nu tickets voor de speurtocht!
Met myCityHunt ontdek je duizenden steden over de hele wereld tijdens spannende speurtochten, schattenjachten en escape games!
myCityHunt vouchers zijn het perfecte cadeau voor veel gelegenheden! Verras jouw vrienden en familie met dit buitengewone evenementgeschenk. myCityHunt vouchers zijn vanaf de aankoopdatum 2 jaar geldig en kunnen binnen deze periode worden gebruikt voor een vrij te kiezen stad en tour uit het myCityHunt portfolio.