Old Main

Old Main, het pronkstuk van de campus van de Universiteit van Arkansas in Fayetteville, is een bewijs van de blijvende erfenis van hoger onderwijs in de staat. Dit iconische gebouw, met zijn statige uitstraling en rijke geschiedenis, is sinds de bouw in de late 19e eeuw een baken van leren en traditie. Wanneer je Old Main nadert, word je onmiddellijk getroffen door zijn grootsheid en het gevoel van geschiedenis dat door de muren sijpelt.

De Geschiedenis van Old Main

Het verhaal van Old Main begint in de vroege jaren 1870 toen de Universiteit van Arkansas land kreeg toegewezen voor de oprichting ervan. De bouw van het gebouw, oorspronkelijk bekend als University Hall, begon in 1873 en werd voltooid in 1875. Ontworpen door de Chicago-architect John Mills Van Osdel, was Old Main gemodelleerd naar University Hall aan de Universiteit van Illinois in Urbana-Champaign, die sindsdien is gesloopt. De bouw was een monumentale taak gezien de beperkte transportinfrastructuur van die tijd. Lokale materialen werden veelvuldig gebruikt, met hout dat per ossenwagen werd vervoerd van de Peter Van Winkle-zagerij en bakstenen gemaakt van klei die op de campus werd opgegraven.

Old Main heeft door de jaren heen vele veranderingen meegemaakt. Na bijna een eeuw van gebruik raakte het gebouw in verval en werd het in 1981 gesloten om veiligheidsredenen. Er ontstond een fel debat over de vraag of het historische gebouw moest worden gerestaureerd of gesloopt. Gelukkig won de restauratie en begonnen uitgebreide renovaties in 1989, die in 1991 werden voltooid. Het renovatieproject van $10 miljoen behield veel van de oorspronkelijke kenmerken van het gebouw terwijl het werd bijgewerkt om aan moderne veiligheidsnormen te voldoen.

Architectonische Wonderen

Met zijn vijf verdiepingen is Old Main een meesterwerk van 19e-eeuwse architectuur. De noordelijke toren reikt tot 130 voet, terwijl de zuidelijke toren 123 voet hoog is. Het exterieur van het gebouw wordt gekenmerkt door zijn rode bakstenen, bruine zandstenen fundering en ingewikkelde ijzeren kolommen. Deze kolommen, die zijn versterkt en ingekapseld voor veiligheid, blijven een bepalend kenmerk van de vleugels van Old Main.

Binnen behoudt het gebouw veel van zijn historische charme. Het centrale trappenhuis, ooit een open en decoratief element, is ingenieus behouden met een geautomatiseerd brandbeveiligingssysteem. Giffels Auditorium, gelegen in de noordvleugel, toont de oorspronkelijke ijzeren kolommen, die nu niet-structureel zijn maar nog steeds een visueel genot. De onderscheidende raamvullingen van het auditorium zijn het resultaat van de structurele versterking van het gebouw tijdens de renovatie.

Een Centrum van Academisch Leven

Tegenwoordig is Old Main meer dan alleen een historisch gebouw; het is een levendig centrum van academisch leven aan de Universiteit van Arkansas. Het herbergt de kantoren van het J. William Fulbright College of Arts and Sciences, het honoursprogramma en vijf academische afdelingen. Klaslokalen en vergaderruimtes binnen Old Main bruisen van intellectuele activiteit, waardoor het een druk middelpunt is voor zowel studenten als docenten.

Het Arboretum en Senior Walk

Het uitgestrekte grasveld voor Old Main, bekend als het arboretum, is een serene groene ruimte die bijdraagt aan de aantrekkingskracht van het gebouw. Het arboretum herbergt een exemplaar van elke boomsoort die inheems is in Arkansas, met een paar uitzonderingen. Dit gebied, ooit een oefenterrein voor militaire officieren en een oefenveld voor de universiteitsband, dient nu als een rustige plek voor studenten om te studeren, spelen of gewoon te ontspannen.

Een ander uniek kenmerk van de Universiteit van Arkansas is de Senior Walk, een traditie die teruggaat tot 1905. Elk jaar worden de namen van alle afgestudeerden gegraveerd in de trottoirs die de campus omringen en doorkruisen. De wandeling begint direct voor Old Main met de namen van de eerste afstudeerklas van 1876, waardoor een tastbare verbinding ontstaat tussen vroegere en huidige studenten.

De Klokken en de Klok

Old Main staat ook bekend om zijn klokken en klok. De oorspronkelijke bel, geïnstalleerd in 1879, wordt niet meer regelmatig gebruikt, maar heeft historische betekenis. In 1949 werden elektronische klokken, gewijd aan studenten die in welke oorlog dan ook zijn omgekomen, geïnstalleerd, later vervangen door een gecomputeriseerd klokapparaat. Deze klokken luiden elk uur van 8 uur 's ochtends tot 8 uur 's avonds de Westminster Chimes en spelen tweemaal per dag het alma mater.

De zuidelijke toren van Old Main was ontworpen om een klok te huisvesten, maar pas bij de renovatie van 2005 werd er eindelijk een klokgezicht geïnstalleerd. Deze toevoeging maakte deel uit van een bredere renovatie die een nieuw dak, vervanging van verouderde mortel en andere esthetische verbeteringen omvatte. Het klokgezicht werd ingewijd ter viering van de campagne van de universiteit voor de eenentwintigste eeuw, die $1 miljard opbracht.

Het Standbeeld van James William Fulbright

In 2002 werd een standbeeld van J. William Fulbright, een voormalige student, rechtenfaculteitslid, universiteitspresident, congreslid en senator, opgericht in de achtertuin van Old Main. Fulbright, de naamgever van het college dat in Old Main is gehuisvest, wordt gevierd om zijn bijdragen aan onderwijs en internationale uitwisseling. De inwijdingsceremonie van het standbeeld bevatte een toespraak van president Bill Clinton, wat de betekenis van het standbeeld vergrootte.

Old Main is niet zomaar een gebouw; het is een symbool van de rijke geschiedenis en blijvende toewijding aan onderwijs van de Universiteit van Arkansas. Zijn architectonische schoonheid, historische betekenis en levendige academische leven maken het tot een must-see monument in Fayetteville. Of je nu een student, alumnus of bezoeker bent, Old Main staat als een bewijs van de erfenis van de universiteit en haar rol in het vormgeven van de toekomst van Arkansas en daarbuiten.