Foggia Cathedral

De kathedraal van Foggia, lokaal bekend als Cattedrale di Foggia, is een indrukwekkend voorbeeld van de historische en architectonische pracht in het hart van Foggia, Italië. Deze kathedraal, officieel genaamd Beata Maria Vergine Assunta in Cielo, heeft eeuwen van geschiedenis doorstaan, van haar oorsprong in de 12e eeuw tot haar huidige schittering, en is een onmisbare bestemming voor elke reiziger die de rijke culturele erfenis van Apulië wil ontdekken.

De Historische Weefsel van de Kathedraal van Foggia

De wortels van de kathedraal van Foggia gaan terug tot het einde van de 11e eeuw, toen een kerk genaamd Santa Maria de Fovea voor het eerst werd genoemd in een document door Roger Borsa, zoon van Robert Guiscard. De huidige structuur begon vorm te krijgen in 1172 of 1179 onder opdracht van koning Willem II van Sicilië. Het ontwerp van de kathedraal was geïnspireerd door de kathedraal van Santa Maria Assunta in Troia, wat de architectonische invloeden van die tijd weerspiegelt.

Belangrijke veranderingen vonden plaats in het begin van de 13e eeuw toen keizer Frederik II de centrale administratie van Palermo naar Foggia verplaatste. Deze verhuizing leidde tot een herontwerp van het transept en de wijziging van de crypte, waarbij de vloer werd verhoogd om deze veranderingen mogelijk te maken. In de 17e eeuw kreeg de kathedraal een barokke make-over, waarbij de vloer van het schip werd verhoogd en de middeleeuwse hoge muren werden vervangen door tongewelven, wat zorgde voor een verenigd en groots interieur.

In 1731 veroorzaakte een verwoestende aardbeving ernstige schade aan de kathedraal, wat leidde tot de instorting van de bovenste delen en de vrijstaande klokkentoren, of campanile, oorspronkelijk gebouwd in 1110. De wederopbouw in het midden van de 18e eeuw zag de campanile verplaatst naar zijn huidige positie. De kathedraal werd verder verheven tot de status van kathedraal in 1855 toen Foggia een bisdom werd. Ondanks schade tijdens de Tweede Wereldoorlog is de kathedraal zorgvuldig gerestaureerd, waarbij de historische essentie behouden bleef terwijl moderne veerkracht werd omarmd.

Architectonische Wonderen

De westelijke gevel van de kathedraal van Foggia, daterend uit de 13e eeuw, is een meesterwerk van middeleeuwse architectuur. Het heeft vijf verticale, arcade-achtige elementen bekroond met meerdere getrapte bogen. De centrale boog, waarin het hoofdportaal is gehuisvest, is twee keer zo breed als de andere en wordt geflankeerd door kleinere pilasters. De buitenste bogen bevatten ronde ramen, wat een vleugje elegantie toevoegt aan de robuuste structuur. De gevel is versierd met een rijk gedecoreerde kroonlijst, met een reeks dieren, planten, mythische wezens en menselijke figuren, toegeschreven aan de meesterbouwer Bartolomeo da Foggia.

Een verborgen parel van de kathedraal is het portaal aan de noordzijde, ontdekt in 1953 na eeuwenlang te zijn dichtgemetseld. Deze lichtpuntige boog, daterend uit ongeveer 1225, is groter dan de andere bogen aan de noordzijde en is uniek versierd met een zaagtandpatroon, wat het een stralend uiterlijk geeft. Het timpaan van dit portaal toont een zegenende Christusfiguur geflankeerd door vliegende engelen, met aanvullende figuren van Samson met een leeuw, een bisschop en een ruiter, mogelijk keizer Frederik II of andere historische figuren voorstellend.

De Enigmatische Crypte

De crypte van de kathedraal van Foggia is een uniek kenmerk onder de Apulische kathedralen, die zich uitstrekt onder het hele transept. In tegenstelling tot typische crypten heeft het een onregelmatig baai-ontwerp. De centrale vierkante ruimte wordt ondersteund door vier stevige kolommen, wat duidt op een centraal plan dat doet denken aan de oorspronkelijke structuur. Rondom deze centrale ruimte bevindt zich een ander vierkant met kortere, puntige bogen die leiden naar pilasters ingebed in de crypte muren. De drie apsissen van het centrale gebied blijven origineel, terwijl de rest van de crypte 18e-eeuwse aanpassingen weerspiegelt.

De kapitelen van de vier centrale kolommen zijn bijzonder opmerkelijk, met variaties van de Korinthische orde met onderscheidende individuele kenmerken. De acanthusbladeren zijn minder dicht dan in klassieke voorbeelden, waarbij elk blad individueel lijkt te zijn vervaardigd. Kunsthistorici schrijven deze kapitelen toe aan Bartolomeo da Foggia, wat de innovatieve Staufische decoratiestijl van die periode benadrukt.

Interieurpracht en Heilige Relikwieën

Binnenin is de kathedraal van Foggia een barokke hallenkerk met een gewelfd schip en geen zijbeuken. Pilasters ondersteunen de bogen van het gewelf, en de diepe apsis aan de oostkant beslaat de volledige breedte van het schip, een product van 18e-eeuwse renovaties. De transeptarmen zijn bedekt met tongewelven met lunetten, terwijl het kruisinggebied is bekroond met een vlakke koepel.

Een van de meest vereerde relikwieën binnen de kathedraal is de Madonna dei Sette Veli (Madonna van de Zeven Sluiers), een Byzantijns icoon waarvan wordt aangenomen dat het wonderbaarlijke krachten bezit. Gehuisvest in een rijk versierde zilveren kist, wordt dit beeld tweemaal per jaar onthuld voor publieke verering tijdens processies door Foggia. Volgens de legende werd het icoon in 1073 onder mysterieuze omstandigheden ontdekt in een vijver en speelde het een belangrijke rol in de heropleving van de stad. De kapel met dit icoon werd toegevoegd tijdens de barokke transformatie van de kathedraal in 1672.

De kathedraal van Foggia is niet alleen een religieus gebouw, maar een levendige kroniek van de geschiedenis, architectonische evolutie en culturele erfgoed van de stad. De muren en relikwieën vertellen verhalen van veerkracht, geloof en artistieke excellentie, waardoor het een essentiële bestemming is voor iedereen die het historische hart van Foggia wil verkennen.