Gelegen aan het einde van Klosterstraße in Friedrichshafen, staat de Schlosskirche Friedrichshafen als een prachtig voorbeeld van barokke architectuur en een belangrijk herkenningspunt langs de Oberschwäbische Barockstraße. Met zijn twee torens die 55 meter hoog reiken, is deze Lutherse kerk niet alleen een opvallend kenmerk van de skyline van de stad, maar ook een bewijs van de rijke geschiedenis en culturele erfgoed van de regio.
De oorsprong van de Schlosskirche Friedrichshafen gaat terug tot het einde van de 17e eeuw, toen de kerk tussen 1695 en 1702 werd gebouwd. Ontworpen door de beroemde architect Christian Thumb, maakte de kerk aanvankelijk deel uit van het Benedictijnse klooster Hofen. De wijding van de kerk vond plaats op 8 oktober 1702, waarmee het destijds de grootste barokke kerk aan het Bodenmeer was.
De geschiedenis van de kerk is nauw verbonden met de politieke onrust in de regio. In 1803 werd het klooster geseculariseerd en kwam het in handen van het Huis van Oranje-Nassau. Een jaar later werd het door Oostenrijk in beslag genomen en vervolgens in 1806 overgedragen aan Württemberg na de Vrede van Pressburg, onder leiding van Napoleon. Het dorp Hofen fuseerde in 1810/11 met de stad Buchhorn, waardoor de nieuwe stad Friedrichshafen ontstond. Het kloostercomplex, inclusief de kerk, werd toegewezen aan de Württembergse hofdomeinkamer, die het kerkgebouw in 1812 overdroeg aan de nieuw opgerichte protestantse gemeente van Friedrichshafen.
Ondanks de wisselvalligheden van de tijd bleef de kerk grotendeels ongewijzigd tot de Tweede Wereldoorlog. Op 28 april 1944 werd de kerk zwaar beschadigd door een verwoestende bomaanval. De zuidelijke toren werd door brand verwoest en het dak werd volledig vernietigd. Pas in 1947-1948 werd met behulp van Zwitserse hulp een tijdelijk dak gebouwd. De wederopbouw na de oorlog, van 1949 tot 1954, leidde tot de restauratie van de kerk, waarbij het ontbrekende stucwerk werd gereconstrueerd door Josef Schnitzer aan de hand van oude foto's. De kerk werd op 1 juli 1951 opnieuw ingewijd voor de eredienst.
De westelijke gevel van de Schlosskirche Friedrichshafen is een indrukwekkend voorbeeld van barokke architectuur. De gevel met twee torens heeft een terugwijkend middendeel, waarbij het tweelaagse middendeel spaarzaam is versierd, behalve bij de ingang. De tweede verdieping van het middendeel is ontworpen als een gevelmuur met een driehoekig fronton ondersteund door voluten. De torens, bekroond met ui-vormige koepels, hebben drie verdiepingen: de eerste en tweede verdiepingen zijn vierkant van vorm, terwijl de derde achthoekig is.
Speurtochten in Friedrichshafen
Ontdek Friedrichshafen met de digitale speurtocht van myCityHunt! Los puzzels op, beheers teamtaken en verken Friedrichshafen op een spannende en interactieve manier!
Bij binnenkomst in de Schlosskirche Friedrichshafen word je meegenomen naar een wereld van barokke pracht. De kerk volgt de Vorarlberg Münsterschema-traditie, een ontwikkeling van het ruimtelijke concept van het klooster Obermarchtal. De vroegbarokke bouwstijl, met zijn strakke lijnen, behoudt nog steeds de essentie van de renaissanceperiode.
De kerk is oostwaarts georiënteerd en heeft een hal met muurpijlers en galerijen, eindigend in een recht koor. De plattegrond is gebaseerd op een eenvoudig langwerpig rechthoekig schema met een schip van vier traveeën en een koor van drie traveeën. De meest westelijke travee herbergt de vestibule en het orgelbalkon. De eerste koortravee is dieper en de T-vormige muurpijlers zijn versierd met gecanneleerde pilasters. Deze pilasters ondersteunen uitstekende entablementstukken die fungeren als kappen voor bogen en gewelfoppervlakken. De galerijen, afgewisseld tussen de muurpijlers, verdelen de zijkanten in ongeveer even hoge secties, elk bedekt met dwars tongewelven. Het schip en het koor zijn gewelfd met licht afgeplatte tongewelven, gesegmenteerd door bogen, waarbij het schip puur stucwerk toont en het koor schilderingen. Het altaar dient als het middelpunt van de ruimte, met licht dat binnenstroomt door rijen ramen die boven elkaar zijn geplaatst.
De interieurdecoratie van de Schlosskirche Friedrichshafen is een bewijs van de kunstzinnigheid van de Wessobrunner school van bouwers en stucwerkers. Het stucwerk, vervaardigd door vader en zoon Schmuzer, is een levendige weergave van loofwerk, guirlandes, bloemen en bladranken. De plafondschilderingen, uitgevoerd op doek door de Rottweilse kunstenaar Joseph Hildebrandt, dragen bij aan de visuele aantrekkingskracht van de kerk.
Opmerkelijke kenmerken zijn onder meer de preekstoel van Martin Höfele, versierd met figuren van Ursus Byß, en de altaren met structuren van Christoph Gschanig en altaarschilderingen van Johann Michael Feuchtmayer. De koorbanken, ook van Höfele, worden aangevuld door toevoegingen van Feuchtmayer. De hoogaltaarstructuur uit 1711/12, gemaakt door Franz Schmuzer, bevat een altaarschildering die de kruisiging van Christus uitbeeldt, waarschijnlijk door Franz Carl Stauder. De biechtstoelen werden na de secularisatie omgebouwd tot sacristiekasten.
Oorspronkelijk herbergde de kerk een hoofdorgel (1698-1702) en een koororgel (1706) van de Augsburgse orgelbouwer Christoph Löw. Deze werden na de secularisatie verplaatst naar Tuttlingen en Kehlen. De kerk gebruikte daarna het orgel van de voormalige parochiekerk in Altdorf totdat Carl Gottlieb Weigle in 1867 een nieuw instrument bouwde, dat later in 1912 werd aangepast en uitgebreid. Het huidige orgel, met zijn fundamenten uit 1970 door de Friedrich Weigle orgelbouwmaatschappij, werd in 1988 uitgebreid en aangepast door Orgelbau Mühleisen. In 2021/22 onderging het orgel verdere renovatie en uitbreiding door de orgelbouwer Thomas Gaida, resulterend in een modern instrument met 51 registers en talrijke transmissies en uitbreidingen.
De tweelingtorens van de Schlosskirche Friedrichshafen herbergen in totaal vier historische klokken uit het begin van de 18e eeuw, die samen een laat-barokke klank creëren. De zuidelijke toren bevat de drie kleinere klokken, die aan het begin van de Tweede Wereldoorlog werden gevorderd voor de oorlogsinspanningen maar na de oorlog ongeschonden werden teruggegeven. De grootste klok, gelegen in de noordelijke toren, bleef gedurende het conflict op zijn plaats. Het klokkenframe van de noordelijke toren is gemaakt van eikenhout, terwijl het frame van de zuidelijke toren tijdens de wederopbouw na de oorlog werd herbouwd met een stalen constructie.
Tot slot is de Schlosskirche Friedrichshafen niet zomaar een kerk; het is een levend monument dat het verhaal vertelt van veerkracht, kunstzinnigheid en geloof. De barokke pracht, historische betekenis en verbluffende architectonische details maken het een onmisbare bestemming voor iedereen die Friedrichshafen bezoekt. Of je nu een liefhebber bent van architectuur, een geschiedenisliefhebber of gewoon een reiziger op zoek naar schoonheid en rust, de Schlosskirche Friedrichshafen belooft een verrijkende en onvergetelijke ervaring.
Koop nu tickets voor de speurtocht!
Met myCityHunt ontdek je duizenden steden over de hele wereld tijdens spannende speurtochten, schattenjachten en escape games!
myCityHunt vouchers zijn het perfecte cadeau voor veel gelegenheden! Verras jouw vrienden en familie met dit buitengewone evenementgeschenk. myCityHunt vouchers zijn vanaf de aankoopdatum 2 jaar geldig en kunnen binnen deze periode worden gebruikt voor een vrij te kiezen stad en tour uit het myCityHunt portfolio.