Gelegen in de levendige stad Groningen, staat het Groninger Museum bekend om zijn hedendaagse kunst en postmoderne architectuur. Dit culturele juweel, opgericht in 1894, trekt jaarlijks ongeveer 200.000 bezoekers en is daarmee een van de belangrijkste attracties in de provincie. Het huidige gebouw, geopend in 1994, wordt geprezen als een hoogtepunt van postmodernistisch ontwerp, met bijdragen van verschillende gerenommeerde architecten onder leiding van Alessandro Mendini. Het gebouw zelf is een weerspiegeling van de diversiteit van de collectie van het museum, met verschillende architecturale stijlen zoals deconstructivisme en traditionele metselwerken, wat symbool staat voor de filosofie van het museum dat geen enkele kunstvorm boven een andere staat.
De oorsprong van het Groninger Museum gaat terug tot het Museum van Duitse Oudheden, opgericht in 1847 door Hendrikus Octavius Feith. Aanvankelijk gehuisvest in de Universiteitsbibliotheek van Groningen, kende het museum een periode van stilstand na de dood van Feith in 1849. Pas in 1874 werd het museum nieuw leven ingeblazen door zijn zoon, Hendrik Octavius Feith II, die de collectie van zijn vader samenvoegde met twee andere lokale rariteitenkabinetten. De groeiende collectie werd al snel te groot voor de oorspronkelijke locatie, waardoor een verhuizing naar een geschiktere plek aan de Zuidersingelstraat (nu Ubbo Emmiusstraat) noodzakelijk werd.
In 1890 werd de basis gelegd voor het Museum van Oudheden voor de Provincie Groningen. Met een budget van 100.000 gulden en een jaarlijkse subsidie werd een nieuw museumgebouw gebouwd aan de Praediniussingel, ontworpen door rijksarchitect C.H. Peters. Een van de vroege opmerkelijke tentoonstellingen in het museum toonde 128 werken van Vincent van Gogh, slechts zes jaar na zijn dood. In de loop der tijd breidde het museum zijn collectie uit, met name met de toevoeging van de Taco Mesdag-collectie in 1903 en een aanzienlijke focus op Aziatische kunst onder de curatorschap van Minke Visser van 1921 tot 1966.
In 1987 maakte een genereuze schenking van de Nederlandse Gasunie de bouw van een nieuw museumgebouw mogelijk. De gekozen locatie, in het Verbindingskanaal, verbindt strategisch het stadscentrum met het hoofdstation. Het ontwerp, opgevat als een reeks onderling verbonden eilanden, behoudt de zichtlijnen voor lokale bewoners en zorgt voor de bevaarbaarheid van het kanaal. Het nieuwe gebouw, onder leiding van Alessandro Mendini en met bijdragen van gastarchitecten zoals Michele de Lucchi, Philippe Starck en Coop Himmelb(l)au, werd voltooid in 1994 en geopend door koningin Beatrix. De architectuur belichaamt Mendini's visie van geen hiërarchie in kunstdisciplines, met een eclectische mix van ruimtes die de diverse collecties van het museum weerspiegelen.
Het Groninger Museum bestaat uit drie eilanden in het Verbindingskanaal, elk met een eigen architectonische stijl. Het centrale eiland, ontworpen door Mendini, dient als hoofdingang en bevat een opvallende gouden toren. Dit eiland herbergt ook het restaurant, de Job Lounge, het auditorium, de kinderwerkplaats en het informatiecentrum, ontworpen door Jaime Hayón. Het Lucchipaviljoen, ontworpen door Michele de Lucchi, is geïnspireerd op de historische vestingwerken van Groningen en toont regionale kunst, waaronder werken van de De Ploeg-kunstenaars en andere Noord-Europese expressionisten.
Bovenop het Lucchipaviljoen bevindt zich het Starck Paviljoen, ontworpen door Philippe Starck, dat gewijd is aan decoratieve kunsten en keramiek. Starck's ontwerp, geïnspireerd door het proces van pottenbakken, kenmerkt zich door afgeronde vormen, een grijs kleurenpalet en gebarsten oppervlakken. De unieke indeling van het paviljoen moedigt bezoekers aan om te verkennen en verborgen schatten te ontdekken, waaronder een wereldbol die de handelsroutes van de Verenigde Oost-Indische Compagnie weergeeft en vitrines in de vorm van ijsblokken die conservering symboliseren.
De Mendini Paviljoens, gelegen ten oosten van het centrale eiland, zijn versierd met het kenmerkende Proust-motief, een pointillistisch geïnspireerd patroon. Binnenin volgen deze paviljoens een klassieke museumindeling met een centrale hal en omliggende galerijen, die doen denken aan het Altes Museum in Berlijn. In tegenstelling tot traditionele musea, hebben de Mendini Paviljoens echter geen ramen, waardoor het museum de verlichting en sfeer kan beheersen voor optimale kunstkijkomstandigheden.
Het Groninger Museum is niet alleen een verzameling kunstwerken; het is een architectonisch monument dat de dynamische wisselwerking tussen geschiedenis, cultuur en hedendaags ontwerp weerspiegelt. Of je nu een kunstliefhebber bent of een toevallige bezoeker, het museum biedt een boeiende reis door diverse artistieke uitdrukkingen en architectonische innovaties, waardoor het een must-see bestemming in Nederland is.
Koop nu tickets voor de speurtocht!
Met myCityHunt ontdek je duizenden steden over de hele wereld tijdens spannende speurtochten, schattenjachten en escape games!
myCityHunt vouchers zijn het perfecte cadeau voor veel gelegenheden! Verras jouw vrienden en familie met dit buitengewone evenementgeschenk. myCityHunt vouchers zijn vanaf de aankoopdatum 2 jaar geldig en kunnen binnen deze periode worden gebruikt voor een vrij te kiezen stad en tour uit het myCityHunt portfolio.
Koop cadeaubonnen
