De Kathedraalbasiliek van Onze-Lieve-Vrouw van de Vrede in Honolulu, Hawaii, is een indrukwekkend bewijs van de rijke geschiedenis en culturele diversiteit van de Hawaiiaanse eilanden. Als moederkerk en kathedraal van het bisdom Honolulu, fungeert het als een baken van geloof en veerkracht, en heeft het bijna twee eeuwen lang de beproevingen en triomfen van de katholieke gemeenschap in Hawaii meegemaakt.
Het verhaal van de Kathedraalbasiliek van Onze-Lieve-Vrouw van de Vrede begint met de aankomst van de eerste katholieke missionarissen in Hawaii. Op 7 juli 1827 kwamen drie priesters van de Congregatie van de Heilige Harten van Jezus en Maria, ook wel bekend als de Sociëteit van Picpus, vanuit Frankrijk aan in Honolulu. Slechts een week later, op 14 juli, werd de eerste geregistreerde katholieke mis in Hawaii gevierd in een eenvoudige gras hut op een gehuurd stuk land. Dit markeerde het begin van een nieuw religieus hoofdstuk voor de eilanden.
Met de steun van koning Kamehameha III en de katholieke gouverneur van Oahu, hoge chef Boki, verkregen de missionarissen op 30 augustus 1827 een koninklijke landtoewijzing. Dit land zou de locatie worden van de eerste katholieke kerk in Hawaii, gebouwd in januari 1828. De vroege jaren waren echter vol uitdagingen. Onder druk van Amerikaanse protestantse missionarissen en de Kuhina Nui, Kaʻahumanu, werden de katholieke priesters tussen 1829 en 1839 van de eilanden verbannen. Tijdens dit “donkere decennium” van anti-katholieke vervolging werden buitenlandse priesters gedeporteerd en bekende bekeerlingen gemarteld en gevangengezet.
Verlichting kwam in 1839 toen, onder dreiging van geweld door de Franse regering, de Hawaiiaanse regering het Edict van Tolerantie uitvaardigde, waarmee vrijheid van religieuze expressie werd verleend. Als gebaar van genoegdoening gaf koning Kamehameha III de katholieke missionarissen een deel van het koninklijk landgoed en $20.000 als compensatie. De eerste steenlegging voor de nieuwe kerk viel samen met het feest van Onze-Lieve-Vrouw van de Vrede op 9 juli 1840. De hoeksteen werd ceremonieel gelegd op 6 augustus 1840 en de bouw ging verder met de hulp van inheemse Hawaiiaanse vrijwilligers die blokken koraal van de kusten van Ala Moana, Kakaʻako en Waikīkī oogstten.
De Kathedraal van Onze-Lieve-Vrouw van de Vrede werd ingewijd en toegewijd op 15 augustus 1843, waarbij ongeveer 800 mensen de Heilige Communie ontvingen. Het vroege interieur van de kerk had een eenvoudig houten altaar, communiebank en preekstoel, waarbij inheemse Hawaiianen de voorkeur gaven aan het zitten op lauhala-matten in plaats van banken. In de loop der jaren onderging de kerk tal van verbeteringen. Bisschop Louis Désiré Maigret, die de kerk erfde, voegde een torenklok, kathedra en een grotere bel toe. Hij bouwde ook de eerste koepelvormige klokkentoren op de Hawaiiaanse eilanden, later vervangen door een houten torenspits met een globus cruciger en een stationaire haan in 1866.
In de jaren 1870, geïnspireerd door het Eerste Vaticaans Concilie, startte Maigret verdere verbeteringen. Het lage dak werd vervangen door sequoiahout en met vier voet verhoogd, een gewelfd plafond met met bladgoud beschilderde panelen werd geïnstalleerd, en een koor en galerijen werden gebouwd om de zitcapaciteit te vergroten. Nieuwe glas-in-loodramen werden toegevoegd en zesendertig beeldjes van heiligen werden boven de galerij geplaatst. Een Frans marmeren altaar met een achtergrondscène van Calvarie en vergulde beelden van de Maagd Maria, Sint Joachim en Sint Anna werd geïnstalleerd. De klok, oorspronkelijk aan de voet van de toren geplaatst, werd verplaatst naar de achterwand en blijft de oudste klok in Hawaii. Maigrets inspanningen transformeerden de eenvoudige gras hut in een kerk in Europese stijl voor zijn dood in 1882.
Speurtochten in Honolulu
Ontdek Honolulu met de digitale speurtocht van myCityHunt! Los puzzels op, beheers teamtaken en verken Honolulu op een spannende en interactieve manier!
Het begin van de 20e eeuw zag verdere veranderingen onder bisschop Libert Hubert John Louis Boeynaems, die een gotische stijl voor de kathedraal idealiseerde. De gotische onderneming bleek echter te kostbaar, wat leidde tot meer praktische renovaties. De door termieten beschadigde houten vloeren werden vervangen door cement en de houten torenspits werd vervangen door een betonnen klokkentoren. In 1926 vestigde bisschop Stephen Peter Alencastre een neoromaanse stijl voor de kathedraal, waarbij de gotische veranda werd vervangen door een portiek met Dorische zuilen en nieuwe glas-in-loodramen uit Duitsland werden geïnstalleerd. De Italiaanse regering schonk een nieuw Carrara marmeren altaar met beelden van de Heilige Maagd Maria en Sint Jozef ter gelegenheid van de honderdjarige viering van de aankomst van de eerste katholieke missionarissen.
Het Tweede Vaticaans Concilie bracht belangrijke veranderingen aan in het interieur van de kathedraal. Bisschop James Joseph Sweeney, de eerste bisschop van het nieuw gevormde bisdom Honolulu, verwijderde het houten kruisbeeld en verving het door een marmeren exemplaar, schilderde de Calvarie-scène over en voegde een eenvoudig behang met leliepatroon toe. De communiebanken werden verwijderd, een vrijstaand altaar werd gebouwd en de verhoogde overdekte preekstoel werd vervangen door een eenvoudige lessenaar. Inheemse culturele elementen werden geïntegreerd, waaronder koa-houten lambrisering langs de muren en zware koa-houten deuren.
In 1984, vanwege de groeiende bevolking, werd de Sint-Theresia-kerk verheven tot co-kathedraal. Bisschop Joseph Anthony Ferrario stuurde de zesendertig beeldjes van heiligen terug naar Frankrijk voor behoud, en bij hun terugkeer werden ze in een nieuwe volgorde geplaatst volgens de Litanie van de Heiligen. De banken werden herschikt om tegenover elkaar te staan, met het altaar en de ambo in het midden van het gangpad. Een eucharistisch devotioneel gebied werd gecreëerd voor het tabernakel, gescheiden door een halfdoorzichtig scherm. De kathedra van de bisschop werd voor dit scherm geplaatst en de stoel van de priester-celebrant werd tussen de banken geplaatst.
In 2010 werd een campagne van $15 miljoen gestart door bisschop Clarence Richard Silva om de kathedraal te renoveren, in navolging van het uiterlijk tijdens de tijd van de heilige Damien de Veuster. Het renovatieproject omvatte het installeren van replica olieverfschilderijen van de Kruiswegstaties, olielampkroonluchters en biechtstoelen. Een nieuwe kapel was gepland om de relikwieën van de heiligen Damien de Veuster en Marianne Cope te huisvesten. Tegen 2018 werd het scherm verwijderd en werd het altaar teruggeplaatst naar een uitgebreid gerenoveerd heiligdomgebied. De banken werden teruggeplaatst in hun oorspronkelijke richting en vier van de veertien glas-in-loodramen werden gerepareerd en gerenoveerd. De pilaren werden gerepareerd en opnieuw gepleisterd, en nieuwe schilderijen van de heiligen Damien en Marianne werden op de muur van het heiligdom geplaatst.
De Kathedraalbasiliek van Onze-Lieve-Vrouw van de Vrede staat vandaag de dag als een levend monument voor het blijvende geloof en de veerkracht van de katholieke gemeenschap in Hawaii. De rijke geschiedenis, architectonische schoonheid en spirituele betekenis maken het een must-see bestemming voor iedereen die het levendige culturele erfgoed van Honolulu verkent.
Koop nu tickets voor de speurtocht!
Met myCityHunt ontdek je duizenden steden over de hele wereld tijdens spannende speurtochten, schattenjachten en escape games!
myCityHunt vouchers zijn het perfecte cadeau voor veel gelegenheden! Verras jouw vrienden en familie met dit buitengewone evenementgeschenk. myCityHunt vouchers zijn vanaf de aankoopdatum 2 jaar geldig en kunnen binnen deze periode worden gebruikt voor een vrij te kiezen stad en tour uit het myCityHunt portfolio.