De Kathedraalbasiliek van St. Septimus, lokaal bekend als de Duomo di Jesi, staat trots op het historische Piazza Federico II in Jesi, Italië. Dit indrukwekkende bouwwerk is niet alleen het belangrijkste katholieke gebedshuis in Jesi, maar ook een bewijs van het rijke historische en architectonische erfgoed van de stad. Verheven tot de status van een kleine basiliek in 1969 tijdens de vieringen van de 500e verjaardag van de herontdekking van het lichaam van St. Septimus, de patroonheilige van Jesi, is de Kathedraalbasiliek van St. Septimus een must-see voor iedereen die deze charmante Italiaanse stad verkent.
De locatie van de Kathedraalbasiliek van St. Septimus is al eeuwenlang een heilige plek, met wortels die teruggaan tot een Romeinse heidense tempel die ooit uitkeek over het Forum. De eerste kathedraal op deze plaats was gewijd aan de Heilige Verlosser en bestond ruim voor het jaar 1000, zoals blijkt uit een document uit 1119. Onder bisschop Dago werd in 1208 een nieuwe kathedraal gebouwd in een overgangsstijl tussen Romaans en Gotisch, met een ontwerp met drie schepen. Dit bouwwerk omvatte een Romaanse klokkentoren en een Gotische loggia die de kathedraal verbond met het aangrenzende bisschoppelijk paleis.
In 1227 begon de architect Giorgio da Como met het werk aan een nieuwe gevel van witte steen, die in 1238 werd voltooid. De gevel had een centrale roosvenster en een portiek ondersteund door zuilen die rusten op de ruggen van twee rode marmeren leeuwen uit Verona, die nu dienst doen als wijwaterbakken in de huidige kathedraal.
Belangrijke renovaties vonden plaats in 1469 onder bisschop Tommaso Ghislieri, die het interieur transformeerde tot een enkel schip in renaissancestijl. Tijdens deze renovaties werden de overblijfselen van St. Septimus, de eerste bisschop en oprichter van het bisdom Jesi in de 4e eeuw, ontdekt, wat leidde tot de toewijding van de kathedraal aan hem. De 16e eeuw zag verdere verbeteringen, waaronder de toevoeging van een renaissancestijl tombe voor bisschop Angelo Ripanti, gebeeldhouwd door Giovanni di Gabriele da Como.
De Kathedraalbasiliek van St. Septimus zoals we die vandaag zien, is grotendeels het werk van bisschop Antonio Fonseca, die in 1732, geïnspireerd door de architecturale vernieuwing die door Europa waaide, besloot de oude kathedraal te slopen en opnieuw op te bouwen volgens de ontwerpen van de Romeinse architect Filippo Barigioni. Voltooid in 1741, heeft de nieuwe kathedraal een Latijns kruisplan met een enkel groot schip en een halfronde koepel op het kruispunt met het transept, wat de laat-barokke stijl van die periode weerspiegelt.
De pendentieven van de koepel werden in 1785 gefrescoed door Carlo Paolucci en Placido Lazzarini, die eerder hadden gewerkt aan het nabijgelegen Palazzo Pianetti. De kathedraal heeft ook verschillende zijaltaren, rijkelijk versierd met stucwerk, schilderijen en andere kunstwerken in opdracht van de lokale aristocratie. Het koor, ontworpen door de Jesi-kunstenaar Domenico Luigi Valeri en gesneden in walnoot door Marco Baroncio rond 1770, is een hoogtepunt. De kathedraal beschikt ook over twee grote houten koren in rococostijl, uitgerust met orgels. In 1771 creëerde de Vlaamse schilder Cristoforo Unterperger het grote altaarstuk van de instelling van de Eucharistie voor het altaar van het Heilig Sacrament.
De gevel van de kathedraal, voltooid in 1889 tijdens het episcopaat van Rambaldo Magagnini, werd ontworpen door Gaetano Morichini. Het bestaat uit rode baksteen en travertijnmetselwerk, verdeeld in twee secties door een kroonlijst ondersteund door vier gladde Korinthische pilasters. Het onderste gedeelte bevat een centrale portaal met moderne bronzen deuren, een ondiepe portiek met een driehoekig fronton ondersteund door twee Korinthische zuilen, en beelden van St. Marcellus I en St. Septimus in nissen aan weerszijden. Het bovenste gedeelte wordt gekenmerkt door een centrale Serliaans raam geflankeerd door marmeren bas-reliëfs die de wapenschilden van paus Leo XIII en bisschop Rambaldo Magagnini uitbeelden.
Aangrenzend aan de kathedraal staat de 37 meter hoge klokkentoren, gebouwd tussen 1782 en 1784 door de Jesi-architect Francesco Matellicani, geïnspireerd op de klokkentoren van de Basiliek van het Heilig Huis van Loreto, ontworpen door Luigi Vanvitelli. De toren heeft een vierkant plan, bakstenen constructie, een onderste gedeelte met schijnrustiek, een tussenniveau waarin een klok is gehuisvest, geschonken door kanunnik Filippo Ricci, en een grote klokkenkamer met een balustrade van witte steen en een barokke bolvormige kroon. De stenen sculpturen die de toren sieren, zijn gemaakt door de steenhouwer Filippo Pancaldi.
Binnen onthult de Kathedraalbasiliek van St. Septimus een Latijns kruisplan met een enkel schip geflankeerd door zes kapellen, drie aan elke kant, een ondiep transept en een halfronde apsis. Het schip is bedekt met een tongewelf met lunetten en verlicht door rechthoekige ramen. Een schilderij van de Annunciatie siert het centrale gewelf. De ingang wordt gemarkeerd door een vestibule geflankeerd door wijwaterbakken gemaakt van de rode marmeren leeuwen uit Verona door Giorgio da Como en een plaquette ter herdenking van de 18e-eeuwse renovaties. De zijkapellen, gesponsord door prominente lokale families, hebben rechthoekige plannen, lunetramen en marmeren balustrades.
Opmerkelijke kapellen zijn onder andere de Kapel van St. Franciscus van Assisi, of de Graven Fossa, die de rode marmeren doopvont uit Verona herbergt waar Giovanni Battista Pergolesi op 4 januari 1710 werd gedoopt. De Kapel van St. Blasius bevat een altaarstuk toegeschreven aan Giovanni Odazzi, dat St. Blasius toont terwijl hij de zoon van de weduwe geneest. De Kapel van St. Johannes de Doper, of de Graven Balleani, is versierd met kostbare polychrome marmeren en fresco's door de schilder Deglae uit Augusta, die episodes uit het leven van St. Johannes de Doper uitbeelden. Het altaarstuk van de Prediking van de Doper door Filippo Bellini, oorspronkelijk uit de oude kathedraal, is een ander hoogtepunt.
De linkerzijde van het schip bevat de barokke preekstoel, terwijl het rechter transept de urnen van St. Septimus en St. Florian, de patroonheiligen van de stad, herbergt, samen met barokke epitafen van de familie Honorati en een groot marmeren altaar met Gaetano Lapis's schilderij uit 1745 van het Martelaarschap van St. Laurentius. Het tegenoverliggende transept toont Cristoforo Unterperger's schilderij uit 1782 van de Communie van de Apostelen en het renaissancetombe van Angelo Ripanti uit 1512.
Het centrale kruispunt wordt bekroond door een halfronde koepel met een lantaarn, versierd met eenvoudige stucwerk ribben. De vier pendentieven bevatten fresco's van de Vier Evangelisten door Placido Lazzarini, daterend uit ongeveer 1750. De diepe halfronde apsis wordt volledig ingenomen door het priesterkoor, enkele treden hoger dan de rest van de kerk. Het centrale barokke hoofdaltaar is gemaakt van polychroom marmer, terwijl de geavanceerde positie een wit marmeren lessenaar bevat, gemaakt van de samenvoeging van stenen decoraties van een 13e-eeuws altaar, met bas-reliëfs die de symbolen van de Evangelisten uitbeelden. De concha van de apsis is versierd met houten koorbanken ontworpen door Domenico Luigi Valeri en gesneden door Marco Baroncio rond 1770, en een marmeren altaarstuk in hoog reli
Koop nu tickets voor de speurtocht!
Met myCityHunt ontdek je duizenden steden over de hele wereld tijdens spannende speurtochten, schattenjachten en escape games!
myCityHunt vouchers zijn het perfecte cadeau voor veel gelegenheden! Verras jouw vrienden en familie met dit buitengewone evenementgeschenk. myCityHunt vouchers zijn vanaf de aankoopdatum 2 jaar geldig en kunnen binnen deze periode worden gebruikt voor een vrij te kiezen stad en tour uit het myCityHunt portfolio.
Koop cadeaubonnen
