St. Martin

In het hart van Kornwestheim, Baden-Württemberg, bevindt zich de Martinskirche, lokaal ook bekend als St. Martin. Deze oude kerk, die zijn oorsprong vindt in de 7e eeuw, biedt een fascinerende blik op het verleden en een serene plek voor aanbidding in het heden.

De Historische Weefsels van Martinskirche

Het verhaal van de Martinskirche is een rijke weefsel van verschillende historische tijdperken. De vroegste versie van de kerk dateert van rond 630/640 na Christus, toen een houten gebouw werd opgericht boven een stenen graf. Dit eerste gebouw was bescheiden van omvang, met afmetingen van 9,80 bij 4,5 meter, en had een rechthoekig koor. Men denkt dat het werd gebouwd boven het graf van een Merovingische edelman die een gewelddadig einde vond.

In het midden van de 8e eeuw werd de houten kerk vervangen door een steviger stenen structuur. Deze tweede fase zag de bouw van een stenen zaalkerk met afmetingen van 12,70 bij 7,70 meter, compleet met een apsis en glazen ramen. De overgang van hout naar steen markeerde een belangrijke vooruitgang, hoewel het oorspronkelijke graf gedeeltelijk geplunderd werd, waarschijnlijk door politieke onrust in die tijd.

De derde bouwfase, rond 1100 na Christus, bracht verdere uitbreiding onder de bescherming van het klooster van Hirsau. Een grotere zaalkerk met een vierkant koor werd gebouwd, en de eerste gedocumenteerde vermelding van de Martinskirche verschijnt in een schenkingsakte aan Hirsau. In de 12e en 13e eeuw werd een Romaanse koor gewelf toegevoegd, wat de architectonische complexiteit van de kerk vergrootte.

Een verwoestende brand in de tweede helft van de 13e eeuw maakte een nieuwe herbouw noodzakelijk. De vierde fase zag de bouw van een nieuwe kerk met een rechthoekig koor en een koortoren erboven. Deze versie van de kerk, met afmetingen van 22,70 bij 9,5 meter, kreeg laatgotische ramen en portalen tussen 1481 en 1495 onder leiding van pastoor Jakob Böhmler.

De Architectonische Wonderen van de Vijfde Fase

De vijfde fase, die zich uitstrekte van de late 15e eeuw tot 1516, werd gekenmerkt door ambitieuze plannen onder meesterbouwer Hans von Ulm. Hoewel het geplande nieuwe schip nooit werd voltooid vanwege financiële beperkingen en de tumult van de Boerenoorlog van 1525, werden het koor en de zijtoren wel gerealiseerd. In deze periode werd ook de Reformatie in Württemberg geïntroduceerd, waardoor de Martinskirche een protestantse plaats van aanbidding werd.

In de daaropvolgende eeuwen werden er gematigde uitbreidingen en renovaties uitgevoerd. Tegen het einde van de 16e eeuw werd het schip westwaarts verlengd en werden er nieuwe ramen geïnstalleerd. Een belangrijke renovatie tussen 1881 en 1882 introduceerde Jugendstil-elementen in het interieur, waaronder een gewelfd plafond en galerijen in het koor en schip.

De meest ingrijpende renovatie vond plaats tussen 1967 en 1968, toen de kerk een grote revisie onderging. De noordmuur uit de 13e eeuw werd behouden, terwijl de zuidmuur 2,5 meter naar het zuiden werd verplaatst. Het schip werd gecentreerd binnen de kerk en er werd een nieuwe hoofdingang met een trap naar de westelijke galerij toegevoegd. Het gotische koor bleef ongewijzigd en een nieuw timpaan met een afbeelding van St. Martin die zijn mantel deelt met een bedelaar werd boven de hoofdingang geplaatst.

De Pracht van het Interieur

Binnen in de Martinskirche worden bezoekers begroet door een verbluffend gotisch netgewelf in het koor, versierd met vijf kleurrijke sluitstenen die heiligen afbeelden. Aan de noordzijde van het koor bevindt zich een sacramentshuis, gereconstrueerd uit fragmenten die werden gevonden tijdens de renovaties van 1968. Binnenin staat een bronzen beeld van St. Martin die zijn mantel deelt, wat de toewijding van de kerk aan zijn naamgever belichaamt.

De ramen van de kerk zijn een visueel spektakel, ontworpen door kunstenaars Rudolf Yelin en Kohler in samenwerking met het Stuttgarter Atelier für Glasgestaltung V. Saile. De westzijde heeft een groot rond raam met een afbeelding van de aartsengel Michaël die een draak bevecht. De ramen in het koor tonen bijbelse taferelen, terwijl de ramen aan de noordzijde verhalen uit het Oude Testament weergeven. De ramen aan de zuidzijde tonen de vroege kerk en de Hemelvaart, wat een rijke verhalende weefsel biedt voor bezoekers om te verkennen.

Het Muzikale Hart van de Martinskirche

Muziek heeft altijd een centrale rol gespeeld in het leven van de Martinskirche. Het eerste orgel werd geïnstalleerd in 1682, gevolgd door een nieuw Walcker-orgel in 1841. In 1968 werd een nieuw tweemanualig orgel met 25 registers en 2000 pijpen, gebouwd door Friedrich Weigle, in het koor geïnstalleerd. Het orgel werd tijdens de renovatie van 2021 teruggeplaatst naar de westelijke galerij, waardoor de muzikale erfenis van de kerk blijft voortleven.

De Torenhoge Aanwezigheid

De toren van de kerk, die ongeveer 45 meter hoog is, heeft verschillende transformaties ondergaan. Oorspronkelijk een verdedigingsstructuur, kreeg het in 1773 een ui-vormige koepel en in 1881/1882 een spitse, 21 meter hoge torenspits. De toren wordt bekroond met een vergulde weerhaan en grote klokkenplaten sieren alle vier zijden, die de tijd aangeven voor de gemeenschap.

Een Plaats van Herinnering en Reflectie

De Martinskirche is niet alleen een plaats van aanbidding, maar ook een plek van herinnering. Aan de zuidzijde van de kerk bevinden zich verschillende gedenkplaten ter ere van belangrijke figuren die met de kerk verbonden zijn, waaronder pastoor Jakob Böhmler, theoloog en uitvinder pastoor Philipp Matthäus Hahn, en missionaris Rudolph Lechler.

Tegenwoordig staat de Martinskirche als een baken van geschiedenis, geloof en gemeenschap in Kornwestheim. Haar muren weerklinken met de verhalen van het verleden, terwijl haar deuren open blijven voor iedereen die troost, reflectie en een verbinding met de rijke weefsel van geschiedenis zoekt die deze opmerkelijke kerk belichaamt.