Ponte Azzone Visconti, ook wel bekend als Ponte Vecchio, is een van de meest iconische bezienswaardigheden in de charmante stad Lecco, gelegen in de regio Lombardije in Italië. Deze historische brug, die de Adda-rivier overspant, werd gebouwd tussen 1336 en 1338 in opdracht van Azzone Visconti, de Heer van Milaan. Het voornaamste doel was om de verbinding tussen Lecco en het Hertogdom Milaan te verbeteren. Door de eeuwen heen heeft de brug verschillende aanpassingen ondergaan, maar het blijft een getuigenis van de militaire ingenieurskunst uit die tijd en wordt zelfs genoemd in de beroemde roman van Alessandro Manzoni.
De oorspronkelijke bouw van Ponte Azzone Visconti was een strategische zet na de verovering van Lecco in 1335. Voltooid slechts een jaar voor de dood van Azzone Visconti in 1339, verbond de brug voor het eerst in de geschiedenis de rechter- en linkeroever van de Adda-rivier via een landroute. Oorspronkelijk uitgerust met kanonnen en bombarden, diende de brug als een cruciale militaire controlepost, die de stroom van mensen en goederen naar Lecco controleerde en de stad beschermde.
In de 17e eeuw speelde de brug ook een belangrijke rol bij het heffen van belastingen op passerende goederen, beheerd door een consortium van adellijke eigenaren en het Benedictijnse klooster. De verdedigingsstructuur omvatte twee versterkte torens met ravelijnen aan elk uiteinde, drie ophaalbruggen, een kleine vesting, een duiventil voor postduiven en een centrale toren. Aan de kant van Lecco zijn nog steeds resten van de zuidelijke toren zichtbaar, gescheiden van het vasteland door een kanaal. Aanvankelijk had de brug slechts acht halfronde bogen.
Door de decennia heen is de structuur en het uiterlijk van de brug geëvolueerd door verschillende gebeurtenissen in Noord-Italië. Slechts enkele jaren na de voltooiing werden er om hydraulische redenen twee extra bogen toegevoegd, waardoor het totaal in de 15e eeuw op elf kwam. Een illustratie uit 1529 die de brug met deze versterkingen toont, wordt tentoongesteld in het Kasteel van Melegnano.
Tussen de 14e en 15e eeuw was Ponte Azzone Visconti het toneel van talrijke gevechten met bekende figuren zoals Niccolò Piccinino, Francesco Bussone en Bartolomeo Colleoni. Ondanks de militaire versterkingen leed de brug aanzienlijke schade door de frequente wisselingen van buitenlandse overheersing en de strategische betekenis van Lecco. Het beleg van Lecco in 1531, geleid door Medeghino, liet de structuur zwaar beschadigd achter.
In 1609 ondernamen de Spanjaarden, onder leiding van Pedro Enríquez d'Azevedo y Toledo, restauratiewerkzaamheden, alleen om de brug opnieuw beschadigd te zien tijdens de Napoleontische oorlogen van 1799-1800. De laatste twee westelijke bogen werden per ongeluk vernietigd, samen met enkele wachttorens en een ravelijn. De aanwezigheid van een garnizoen van ongeveer twintig gewapende mannen en een kastelein tijdens deze conflicten is goed gedocumenteerd. De stenen van de brug getuigen van de invasies van de Landsknechten, die de pest naar Lecco brachten, vereeuwigd door Manzoni in zijn werken.
De 18e eeuw zag voortdurende conflicten en opvolgingsoorlogen in continentaal Europa, waarbij Italië een betwist gebied was onder verschillende buitenlandse heersers. Na de neergang van de Spaanse overheersing verschoof de strijd tussen Oostenrijk, Rusland en Frankrijk. Met de opkomst van de Napoleontische invloed viel het Lecco-gebied onder de nieuw gevormde Cisalpijnse Republiek. De brug werd een slagveld tijdens de Slag bij Lecco in 1799. Oostenrijks-Russische troepen marcheerden van Cisano Bergamasco naar Lecco, waar Franse troepen belegerd waren. De Fransen, zich bewust van de kracht van de vijand, vernietigden alle bruggen van Olginate tot Cassano, behalve Ponte Azzone Visconti, waardoor de Oostenrijks-Russische troepen het meer konden oversteken en een driedaagse strijd konden aangaan, met talrijke slachtoffers als gevolg.
Speurtochten in Lecco
Ontdek Lecco met de digitale speurtocht van myCityHunt! Los puzzels op, beheers teamtaken en verken Lecco op een spannende en interactieve manier!
Vanwege de Adda-rivier als enige uitlaat van het Comomeer, werd de brug door de mensen van Como als een knelpunt beschouwd, wat vaak overstromingen in hun stad veroorzaakte. Om dit aan te pakken, werd in 1354 een negende boog toegevoegd, gevolgd door een tiende boog tachtig jaar later. In 1440 verhoogde Francesco Sforza, de eerste hertog van Milaan, het aantal bogen tot elf. Het uitgegraven materiaal werd gedeponeerd in het zuidelijke gebied van de brug, waardoor de Lazzaretto-zone ontstond. Er wordt aangenomen dat dit materiaal werd gebruikt om het Visconti-eiland te creëren, een kunstmatig eilandje nabij de brug, met de vroegste gedocumenteerde bewijzen daterend uit 1723.
De versterkingen bij de ingangen van de brug werden in 1832 gesloopt om ruimte te maken voor wegverbeteringen, en de schouders werden in 1910 verwijderd voor de tramlijn van Como, waardoor het oorspronkelijke uiterlijk van de brug veranderde. Tijdens de uitbreidingswerkzaamheden in 1959 werd een trap ontdekt in een van de bogen, waardoor de Castellano direct vanaf zijn woning de rivier kon bereiken en indien nodig een boot kon nemen.
De brug, oorspronkelijk bekend als Ponte Grande, overleefde de oorlogen van de Risorgimento en de twee wereldoorlogen van de 20e eeuw. In de jaren vijftig werden er twee uitkragende voetgangersbruggen toegevoegd, die in 2014 werden verwijderd tijdens dringende onderhoudswerkzaamheden die het installeren van nieuwe beschermende barrières omvatten. In 2015 werden structurele capaciteitsonderzoeken en kernmonsters uitgevoerd door de Polytechnische Universiteit van Milaan. Tegelijkertijd begonnen studies en analyses over het herstel en de culturele verbetering van het bestaande architecturale erfgoed, inclusief nieuwe verlichting, aangezien het viaduct als een van de meest historisch significante elementen van de Lecco-gemeenschap wordt beschouwd.
Tot 2015 stond de brug tweerichtingsverkeer voor voertuigen toe, maar het verkeerspatroon werd gewijzigd en het is nu aangewezen als een voetgangers- en fietspad, met afwisselende toegang voor motorvoertuigen (invoer in de ochtend en uittocht uit Lecco in de middag). Eind 2017 onderging de brug uitgebreide schoonmaak- en artistieke verbeteringen, waaronder een volledige herziening van het verlichtingssysteem. Na het opruimen van de pijlers van spontaan gegroeide struiken, werden nieuwe leidingverbindingen geïnstalleerd zonder de historische structuur te beïnvloeden, waardoor een uitgebreide reorganisatie mogelijk werd. Vervolgens werden vier laterale steunen geïnstalleerd om de nieuwe lichtmasten te dragen.
Vandaag de dag staat Ponte Azzone Visconti symbool voor de rijke geschiedenis en veerkracht van Lecco, en biedt het bezoekers een kijkje in het verleden terwijl het een vitaal onderdeel van de infrastructuur van de stad blijft. Of je nu een geschiedenisenthousiasteling bent of gewoon wilt genieten van het schilderachtige uitzicht, een bezoek aan deze opmerkelijke brug is een must bij het verkennen van Lecco.
Koop nu tickets voor de speurtocht!
Met myCityHunt ontdek je duizenden steden over de hele wereld tijdens spannende speurtochten, schattenjachten en escape games!
myCityHunt vouchers zijn het perfecte cadeau voor veel gelegenheden! Verras jouw vrienden en familie met dit buitengewone evenementgeschenk. myCityHunt vouchers zijn vanaf de aankoopdatum 2 jaar geldig en kunnen binnen deze periode worden gebruikt voor een vrij te kiezen stad en tour uit het myCityHunt portfolio.