Dancing Satyr of Mazara del Vallo

De Dansende Sater van Mazara del Vallo, lokaal bekend als Satiro danzante, is een buitengewone bronzen beeld dat bezoekers betovert met zijn dynamische vorm en mysterieuze geschiedenis. Gevonden in de diepten van de Middellandse Zee nabij de stad Mazara del Vallo op Sicilië, biedt dit oude Griekse meesterwerk een fascinerende kijk op de kunst en mythologie van de oudheid.

De Ontdekking van de Dansende Sater

Het verhaal van de ontdekking van de Dansende Sater is net zo intrigerend als het beeld zelf. In maart 1997 haalde een vissersboot die de wateren voor de kust van Mazara del Vallo bevoer, een onverwachte schat op: het been van een bronzen beeld. Deze eerste vondst leidde tot verder onderzoek, en een jaar later, in 1998, werden de romp en het hoofd van het beeld op een diepte van 480 meter van de zeebodem gehaald. De uitdagende omstandigheden en juridische complexiteiten van de onderwaterlocatie verhinderden een volledige opgraving, waardoor de oorsprong van het beeld in mysterie gehuld bleef.

Nadat het beeld was geborgen, verkeerde het in een ernstig gecorrodeerde staat, bedekt met mariene organismen. Het nauwgezette restauratiewerk, geleid door Paola Donati van het Istituto Centrale per Il Restauro in Rome, bracht de Dansende Sater weer tot leven. Het gerestaureerde beeld werd voor het eerst tentoongesteld in de Italiaanse Kamer van Afgevaardigden in 2003, gevolgd door tentoonstellingen in de Capitolijnse Musea in Rome. Het bevindt zich nu in een speciaal museum in de Kerk van Sant'Egidio in Mazara del Vallo, hoewel het ook naar internationale tentoonstellingen heeft gereisd, waaronder de Wereldtentoonstelling van 2005 in Aichi en de Praxiteles-tentoonstelling van 2007 in het Louvre in Parijs.

Anatomie van de Dansende Sater

De Dansende Sater is een levensgroot bronzen beeld dat een sater afbeeldt—een van de mythische metgezellen van Dionysus, de Griekse god van wijn en feestvreugde. De sater wordt getoond in een staat van extatische dans, gekenmerkt door zijn wilde, energieke houding. Het hoofd van het beeld is achterover gegooid, de mond staat lichtjes open, en het haar lijkt in beweging te zijn, wat een moment van intense, bijna uitzinnige beweging vastlegt. Het linkerbeen is dramatisch achteropgetild, wat bijdraagt aan het gevoel van dynamische beweging.

Het beeld is vervaardigd met behulp van de verloren-was techniek en bestaat uit zes afzonderlijk gegoten elementen: het hoofd, de romp, de benen en de armen. Hoewel het niet volledig intact is—ontbrekende delen zijn onder andere de linkerarm, de rechterarm vanaf halverwege de biceps, het rechterbeen vanaf halverwege de dij en delen van het haar—geven de overgebleven fragmenten een levendige indruk van het oorspronkelijke werk. De ogen, gemaakt van albast, hadden ooit inlegstukken voor de iris en pupil, die nu verloren zijn gegaan. Ondanks de schade blijven de expressieve kenmerken en ingewikkelde details van het beeld indrukwekkend.

Interessant genoeg vertoont het beeld sporen van oude reparaties en aanpassingen. De linkerschouder vertoont tekenen van een oude reparatie, en de rechterschouder heeft zeven markeringen, mogelijk van een nu ontbrekend attribuut. De linkerhiel heeft twee gaten, wat suggereert dat het mogelijk aan een andere structuur of object was bevestigd. Deze details wijzen op een complexe geschiedenis van gebruik en verering.

Interpretatie van de Dans

De houding van de Dansende Sater doet denken aan de traditionele Griekse dans bekend als de σίκιννις (sikinnis), een levendige dans uitgevoerd door saters in saterspelen. Alternatief kan het de στρόϐιλος (strobilos) vertegenwoordigen, een draaiende dans genoemd door de toneelschrijver Aristophanes. De ontbrekende attributen van het beeld, zoals een thyrsus (een staf geassocieerd met Dionysus) en een cantharus (een drinkbeker), suggereren dat het oorspronkelijk een sater in het midden van een Dionysische viering zou kunnen hebben afgebeeld.

Kunsthistorici hebben gedebatteerd over de toeschrijving van het beeld, waarbij sommigen suggereren dat het het werk zou kunnen zijn van de beroemde beeldhouwer Praxiteles, bekend om zijn afbeeldingen van saters. Deze hypothese is gebaseerd op stilistische overeenkomsten met andere werken die aan Praxiteles worden toegeschreven, zoals de helderheid van de contouren van het beeld en de expressieve kwaliteit van zijn kenmerken. Echter, de exacte oorsprong en maker van de Dansende Sater blijven onderwerpen van wetenschappelijk debat.

Bezoek aan de Dansende Sater

Tegenwoordig is de Dansende Sater van Mazara del Vallo gehuisvest in een museum dat gewijd is aan de tentoonstelling en het behoud ervan. Bezoekers kunnen zich vergapen aan de dynamische vorm van het beeld en leren over de fascinerende geschiedenis ervan via informatieve tentoonstellingen. Het museum, gelegen in de Kerk van Sant'Egidio, biedt een passende achtergrond voor dit oude meesterwerk, waardoor bezoekers de schoonheid en vakmanschap van dichtbij kunnen waarderen.

Voor degenen die geïnteresseerd zijn in oude Griekse kunst en mythologie, biedt de Dansende Sater een unieke kans om verbinding te maken met het verleden. De ontdekking, restauratie en voortdurende studie ervan benadrukken de blijvende aantrekkingskracht van de klassieke oudheid en de tijdloze aantrekkingskracht van haar artistieke prestaties. Of je nu een geschiedenisenthousiast, een kunstliefhebber of gewoon nieuwsgierig bent naar de mysteries van de oude wereld, de Dansende Sater van Mazara del Vallo is een schat die belooft te boeien en te inspireren.