Ethnographisches Museum Neuenburg

Gelegen op de schilderachtige heuvel van Saint-Nicolas in Neuchâtel, Zwitserland, is het Musée d'ethnographie de Neuchâtel (Etnografisch Museum van Neuchâtel) een ware schatkamer van culturele artefacten en een baken van innovatieve museologie. Dit fascinerende museum, vaak aangeduid met de afkorting MEN, biedt een buitengewone reis door de diverse culturen van de wereld, met een bijzondere focus op Afrika. Met meer dan 50.000 objecten in de collectie biedt het museum een uniek perspectief op de rijke verscheidenheid van de menselijke beschaving.

De Geschiedenis van het Musée d'ethnographie de Neuchâtel

De oorsprong van het Musée d'ethnographie de Neuchâtel gaat terug tot het einde van de 18e eeuw, toen generaal Charles-Daniel de Meuron in 1795 zijn natuurhistorisch kabinet aan de stad schonk. Deze eerste collectie omvatte ongeveer 200 etnografische stukken uit Oceanië, Azië en Afrika. Gedurende de 19e eeuw verhuisde de collectie meerdere keren, wat de groeiende interesse en uitbreiding van etnografische studies weerspiegelde. Pas in 1902 vond de collectie een permanent onderkomen toen James-Ferdinand de Pury zijn villa op de Saint-Nicolas-heuvel schonk voor de oprichting van het museum. Officieel geopend op 14 juli 1904, begon het museum aan een zelfstandige groei door middel van schenkingen, aankopen en wetenschappelijke expedities.

De Gebouwen en Renovaties

Het Musée d'ethnographie de Neuchâtel is gehuisvest in een charmante villa die door de jaren heen aanzienlijke veranderingen heeft ondergaan. De oorspronkelijke villa, ontworpen door architect Léo Châtelain, werd in de jaren 50 uitgebreid met de Black Box, een speciale ruimte voor tijdelijke tentoonstellingen. Dit modernistische bouwwerk, versierd met een enorme fresco van Hans Erni getiteld Les conquêtes de l’Homme, voegt een eigentijdse toets toe aan de historische charme van het museum. De Black Box werd in 1986 gerestaureerd en een nieuw gebouw dat het verbindt met de villa werd toegevoegd om het Instituut voor Etnologie van de Universiteit van Neuchâtel en een gedeelde bibliotheek te huisvesten.

De afgelopen jaren heeft het museum uitgebreide renovaties ondergaan, te beginnen in 2015 met de villa en eindigend in 2020 met de heropening van de Black Box. Deze renovaties hebben niet alleen de historische integriteit van de gebouwen behouden, maar ook de tentoonstellingsruimten verbeterd, waardoor een dynamischere en interactievere bezoekerservaring mogelijk werd.

Permanente Tentoonstelling: De Vergankelijkheid van Dingen

Sinds 25 november 2017 boeit de permanente tentoonstelling van het museum, De Vergankelijkheid van Dingen, bezoekers met een prikkelende presentatie. Deze tentoonstelling duikt in de geschiedenis van het museum zelf, verkent de evolutie van de collecties en de veranderende percepties van etnografische objecten. Het daagt bezoekers uit om na te denken over de vergankelijke aard van culturele artefacten en de rol van musea in het behouden en interpreteren van deze objecten. De tentoonstelling is modulair ontworpen, met ruimtes die onafhankelijk vernieuwd kunnen worden, wat zorgt voor een frisse ervaring bij elk bezoek.

Tijdelijke Tentoonstellingen

Het Musée d'ethnographie de Neuchâtel staat bekend om zijn innovatieve en vaak provocerende tijdelijke tentoonstellingen. Sinds de jaren 80, onder leiding van Jacques Hainard en zijn opvolgers, heeft het museum een museologie van breuk omarmd, waarbij objecten op onverwachte manieren worden gepresenteerd om conventionele percepties uit te dagen. De Black Box dient als de belangrijkste locatie voor deze tijdelijke tentoonstellingen, die objecten uit de collecties van het museum combineren met nieuw verworven stukken om boeiende en vaak verrassende verhalen te creëren.

Recente opmerkelijke tentoonstellingen zijn onder andere Le mal du voyage (2020-2021), die de complexiteit van toerisme onderzocht, en L’impossible sauvage (2022), die de grenzen tussen het wilde en het beschaafde verkende. Deze tentoonstellingen tonen niet alleen de collecties van het museum, maar nodigen bezoekers ook uit om hun eigen aannames in vraag te stellen en zich bezig te houden met bredere culturele en sociale kwesties.

Het Betoverende Park

Rondom het museum ligt een weelderig park dat bijdraagt aan de aantrekkingskracht van het Musée d'ethnographie de Neuchâtel. Ontworpen in de jaren 1870, herbergt het park een verscheidenheid aan opmerkelijke bomen, waaronder drie torenhoge sequoia's. Deze groene oase biedt een serene achtergrond voor het museum en dient als een verlengstuk van de tentoonstellingsruimte. In 2021 begon het museum met het organiseren van buitententoonstellingen in het park, te beginnen met Mirages de l’objectif, een fotografische weergave met beelden van het Wodaabe-volk genomen door Henry Brandt in 1953. Het park herbergt ook permanente kunstinstallaties, zoals een spleettrommel uit Vanuatu en een inuksuk gebouwd door de Inuit-kunstenaar Piita Irniq in 2019.

Het Verkennen van het Musée d'ethnographie de Neuchâtel

Een bezoek aan het Musée d'ethnographie de Neuchâtel is een reis door de tijd en over continenten. Terwijl je de diverse collecties van het museum verkent, kom je artefacten tegen die verhalen vertellen van verre landen en oude culturen. Van ingewikkeld vervaardigde maskers en textiel tot alledaagse objecten die de vindingrijkheid van menselijke creativiteit onthullen, elk item biedt een blik op het leven van mensen over de hele wereld.

Of je nu een geschiedenisenthousiasteling bent, een culturele ontdekkingsreiziger, of gewoon nieuwsgierig naar de wereld, het Musée d'ethnographie de Neuchâtel belooft een verrijkende en onvergetelijke ervaring. De innovatieve benadering van museologie, gecombineerd met de prachtige omgeving en diverse collecties, maakt het tot een must-see bestemming in Neuchâtel. Dus stap in deze boeiende wereld en laat het Musée d'ethnographie de Neuchâtel je verbeelding inspireren en je horizon verbreden.