De Klosterkirche Sankt Trinitatis, gelegen in het schilderachtige stadje Neuruppin in Brandenburg, Duitsland, is een prachtig voorbeeld van middeleeuwse architectuur die de tand des tijds heeft doorstaan. Deze indrukwekkende kerk, een opvallend herkenningspunt met zijn kenmerkende dubbele torens, heeft een rijke geschiedenis die teruggaat tot de 13e eeuw. De ligging aan de rustige oevers van het Ruppinmeer voegt extra charme toe, waardoor het een must-see bestemming is voor zowel geschiedenisliefhebbers als toeristen.
De Klosterkirche Sankt Trinitatis werd oorspronkelijk gebouwd in 1246, samen met het Dominicanenklooster. De kerk is een schitterend voorbeeld van baksteengotiek, een stijl die bloeide in Noord-Europa. De bouw van de kerk vond plaats in verschillende fasen, te beginnen in de eerste helft van de 13e eeuw. Een van de oudste delen van de kerk is het vierdelige koor, dat elementen van laatromaanse architectuur behoudt.
Rond 1270 werd de kerk uitgebreid met een driebeukig, vijfdelig schip. De laatromaanse delen werden toen hergebruikt als koor, verhoogd, gewelfd en versierd met een nieuwe oostelijke afsluiting in de vorm van een 7/12 veelhoek rond 1300. De ontwerpelementen van de kerk tonen invloeden van bekende bouwwerken in Chorin en Eberswalde, hoewel het maaswerk in de neogotische periode werd vernieuwd.
De dubbele torens van de kerk, elk met een indrukwekkende hoogte van 62,5 meter, werden later toegevoegd in de neogotische stijl. Deze torens bevinden zich tussen het koor en de zijbeuken, waarbij de westelijke toren de klokkentoren met drie klokken herbergt en de oostelijke toren, die naar het meer kijkt, dient als uitkijktoren. Het interieur van de kerk is even indrukwekkend, met het koor dat bijna de helft van de totale lengte van 62,5 meter beslaat.
De geschiedenis van de Klosterkirche Sankt Trinitatis is net zo fascinerend als de architectuur. Het Dominicanenklooster in Neuruppin was de eerste vestiging van de orde tussen de rivieren Elbe en Oder, opgericht door de eerste prior, Wichmann von Arnstein, in de 13e eeuw. Oorspronkelijk hield de kerk zich aan de regels van de orde en had geen toren, alleen een kleine dakruiter.
Met de komst van de Reformatie rond 1540 werden de bezittingen van het klooster overgedragen aan keurvorst Joachim van Brandenburg. In 1564 werd het klooster geschonken aan de stad en werd de kerk gerestaureerd en omgebouwd tot een evangelische parochiekerk. De overgebleven kloostergebouwen werden omgebouwd tot een ziekenhuis. De kerk werd op de tweede zondag na Trinitatis in 1564 door pastoor Andreas Buchow ingewijd aan de Heilige Drie-eenheid.
Tijdens de Franse bezetting in 1806 diende de Klosterkirche als gevangenis voor Pruisische soldaten en later als opslagplaats voor meel en brood. In 1813 werd het opnieuw gebruikt als gevangenis voor Franse soldaten. In 1816 werden de meeste kloostergebouwen gesloopt, waarbij alleen de kerk overbleef. Vanaf 1834, onder bevel van koning Friedrich Wilhelm III en volgens de plannen van Karl Friedrich Schinkel, onderging de kerk aanzienlijke renovaties, waaronder de toevoeging van een groot rozet boven de ingang en het omlijsten van zandsteenpanelen bij het hoofdaltaar.
In 1905 werd de kerk verder verfraaid met de toevoeging van de twee prominente torens, ontworpen door koninklijk bouwraadslid Ludwig Dihm. De torens werden voltooid en ingewijd tijdens een grootse ceremonie, bijgewoond door kroonprins Wilhelm in 1908.
De Klosterkirche Sankt Trinitatis is door de jaren heen blijven evolueren. Van 1974 tot 1978 onderging de kerk uitgebreide renovaties, gefinancierd door een speciaal bouwprogramma in de DDR, ondersteund door financiële bijdragen van de Evangelische Kerk in West-Duitsland. Deze renovaties omvatten de toevoeging van een tussenvloer in de laatste travee van het hoofdschip, waardoor een gemeenschapsruimte en een verwarmde winterkerk werden gecreëerd, gescheiden door een glazen wand.
Na de hereniging van Duitsland werd de kerk een brandpunt voor vredesgebeden vanaf 10 oktober 1989. De eerste volledige vergadering van het Nieuwe Forum Neuruppin vond plaats in de kerk op 3 november 1989. Verdere renovaties werden uitgevoerd tussen 2011 en 2012, waaronder het opnieuw bedekken van de torendaken, het vervangen van verrotte delen van de dakconstructie en het beveiligen van het metselwerk van de koorruimte met ringankers en staalkabels. Deze werkzaamheden, die in totaal €1.100.000 kostten, werden officieel afgerond met een feestelijke dienst op de eerste advent in 2012.
Binnen in de kerk kunnen bezoekers laatmiddeleeuwse kunstwerken bewonderen, waaronder een zandstenen altaarstuk uit circa 1400, met afbeeldingen uit het leven van Christus. Dit stuk weerspiegelt de Boheemse invloed in het Markgraafschap Brandenburg en is verbonden met het Havelberg-transept. Andere opmerkelijke sculpturen zijn een zeer gedetailleerde zandstenen figuur van een Dominicaan, vaak geassocieerd met pater Wichmann, uit circa 1370/80, en een zandstenen Pietà uit circa 1425–1450.
De kerk herbergt ook twee houten figuren van Maria en Johannes van een triomfkruisgroep, gemaakt rond 1460–1470. De grote klok, gegoten door de Nederlandse klokkengieter Gerhard van Wou in 1490, werd vervangen vanwege schade door drie ijzerharde gietklokken van de Schilling en Lattermann gieterij in Morgenröthe-Rautenkranz.
Andere historische elementen zijn inscripties in de tweede en derde traveeën van het koor, die de kerk aanduiden als begraafplaats voor de graven van Lindow en de overdracht van de kerk aan de stad Neuruppin in 1564. Schilderijen uit de oorspronkelijke parochiekerk van St. Maria, geschonken in 1699, tonen de hervormers Philipp Melanchthon en Maarten Luther.
De Klosterkirche bevat ook een crucifix uit circa 1500, oorspronkelijk afkomstig uit de kapel van het St. Lazarusziekenhuis, en schilderijen van lokale kunstenaars Wilhelm Gentz en zijn zoon Ismael Gentz. De historische betekenis van de kerk wordt verder benadrukt door een spijkerkruis gemaakt van spijkers uit het plafondgewelf van de Coventry Cathedral, gebombardeerd door de Duitsers tijdens de Tweede Wereldoorlog, als symbool van vrede en tolerantie.
Het orgel van de kerk, geïnstalleerd door het bedrijf Sauer in 1983, is een moderne toevoeging die contrasteert met de historische omgeving. In tegenstelling tot eerdere orgels, is het geplaatst tegenover de preekstoel op de kruising van het koor en het hoofdschip. Het orgel, dat ongeveer 200.000 Duitse mark kostte, heeft 1.600 pijpen verdeeld over 24 registers, verdeeld over twee manualen en een pedaal. Het windsysteem werd geleverd door het partnerkerkdistrict in Karlsruhe, West-Duitsland. Het nieuwe orgel werd ingewijd op 29 april 1984.
Er zijn plannen om het orgel tegen 2022 uit te breiden met een tweelingwerk. Het huidige orgel wordt schoongemaakt, gerenoveerd en gestemd, met de installatie van een extra derde manuaalwerk aan de tegenoverliggende muur. De bestaande werken zullen worden uitgebreid en er zal een nieuwe drieklaviers mobiele console worden gebouwd, waardoor het oude en nieuwe orgel samen bespeeld kunnen worden. Het instrument zal ook worden uitgerust met elektrische bedieningselementen en MIDI-mogelijkheden.
Een bezoek aan de Klosterkirche Sankt Trinitatis is niet alleen een reis door eeuwen geschiedenis, maar ook een kans om het spirituele en culturele erfgoed van Neuruppin te ervaren. De architectonische schoonheid, historische betekenis en serene omgeving maken het een boeiende bestemming voor iedereen die er komt.
Koop nu tickets voor de speurtocht!
Met myCityHunt ontdek je duizenden steden over de hele wereld tijdens spannende speurtochten, schattenjachten en escape games!
myCityHunt vouchers zijn het perfecte cadeau voor veel gelegenheden! Verras jouw vrienden en familie met dit buitengewone evenementgeschenk. myCityHunt vouchers zijn vanaf de aankoopdatum 2 jaar geldig en kunnen binnen deze periode worden gebruikt voor een vrij te kiezen stad en tour uit het myCityHunt portfolio.
Koop cadeaubonnen
