Antigua Iglesia de Jesús, María y José

In het hart van Puerto Real, een pittoresk stadje in de provincie Cádiz, Spanje, staat de Antigua Iglesia de Jesús, María y José. Deze historische kerk, vaak bekend als de Iglesia de San José, is een bewijs van het rijke culturele en architectonische erfgoed van de stad. Gebouwd aan het eind van de 18e eeuw, is deze neoklassieke parel een stille getuige van de tijd en de evolutie van de gemeenschap die zij dient.

De Geschiedenis van de Antigua Iglesia de Jesús

De bouw van de Antigua Iglesia de Jesús begon in 1770, gedreven door de behoefte om de vervallen hermitage van San Andrés te vervangen. De Hermandad de San José del Gremio de los Carpinteros, een lokale broederschap van timmerlieden, nam de financiële verantwoordelijkheid voor dit ambitieuze project op zich. Het land werd genereus geschonken door de gemeenteraad, wat de collectieve inspanning van de gemeenschap benadrukt om deze visie tot leven te brengen.

De gerenommeerde architect Torcuato Cayón de la Vega leidde aanvankelijk de bouw. Na zijn dood zette zijn leerling en peetzoon, Torcuato Benjumeda, het werk voort, waarbij hij ervoor zorgde dat het project trouw bleef aan de oorspronkelijke visie. In 1794 was de kerk voltooid en werd ze ingewijd als de Iglesia de Jesús, María y José. Tijdens de Spaanse Burgeroorlog speelde de kerk een cruciale rol door tijdelijk te dienen als parochiekerk van de stad, terwijl de Iglesia Prioral de San Sebastián werd gerestaureerd na een verwoestende brand en plundering in 1936.

In 1981 werd de kerk uitgeroepen tot Bien de Interés Cultural (Cultureel Belang Site) in de categorie Monument, wat haar historische en architectonische betekenis weerspiegelt. Zeven jaar later, in 1988, leidde een overeenkomst tussen de gemeenteraad en het bisdom ertoe dat de kerk werd overgedragen aan de stad in ruil voor drie percelen grond. Deze overdracht markeerde het begin van een nieuw hoofdstuk voor de kerk. In 1992 begonnen de restauratiewerkzaamheden om het gebouw om te vormen tot een cultureel centrum, een rol die het tot op de dag van vandaag vervult.

Architectonische Wonderen

De Antigua Iglesia de Jesús is een prachtig voorbeeld van neoklassieke architectuur, gekenmerkt door zijn ingetogen elegantie en harmonieuze proporties. De kerk heeft een halvormige indeling met drie beuken, een koepel op de kruising en een crypte onder het priesterkoor. Het middenschip is bedekt met een tongewelf met lunetten, onderbroken door rechthoekige openingen bekroond met ondiepe bogen. Deze secties worden gescheiden door onversierde dwarsbogen ondersteund door pilasters met Ionische kapitelen versierd met guirlandes.

De zijbeuken zijn bedekt met kruisgewelven, waarboven zich galerijen bevinden die uitkijken op het middenschip door rechthoekige openingen beschermd door balustrades. De kruising wordt bekroond door een koepel op pendentieven, bedekt door een achthoekige lantaarn versierd met acht stralen, elk met openingen bekroond met ondiepe bogen.

Het exterieur van de kerk is even indrukwekkend, gebouwd van oestersteen bedekt met pleisterwerk en witkalk. De hoofdfacade heeft een sobere decoratie met een structuur van dubbele hoogte, versierd met vier Toscaanse pilasters, waarvan de twee centrale dubbel zijn. Deze pilasters rusten op hoge sokkels en definiëren de drie symmetrische openingen die de hoofdfacade vormen. De centrale opening herbergt de hoofdingang, zonder enige versiering, met een latei opgelost door een ondiepe boog van oesterstenen sluitstenen. De identieke zijopeningen hebben balkons die overeenkomen met de bovenste zijgalerijen. De facade wordt bekroond door een mixtilineair fronton met barokke reminiscenties, in het midden waarvan een opening is bekroond met een zeer ondiepe boog.

De zijgevel is nog soberder, georganiseerd rond zeven gigantische Toscaanse pilasters met sokkels, waarvan er twee dubbel zijn. Boven deze pilasters loopt dezelfde dubbele kroonlijst met een fries als de hoofdfacade, en boven de kroonlijst rijst een structuur op die twee openingen overspant die overeenkomen met de kruising, bekroond door een lichte molding en met een rechthoekige opening met een ondiepe boog in het midden.

De achthoekige lantaarn wordt bekroond door een kroonlijst, waarboven een licht gebogen pannendak met acht hellingen oprijst. Elke verticale opening heeft een rechthoekige afgeschuinde opening bekroond met een ondiepe boog. De klokkentoren bestaat uit twee boven elkaar geplaatste secties bekroond door kroonlijsten en bedekt door een bolvormige spits. Het bovenste gedeelte heeft openingen voor klokken aan elke kant, geflankeerd door een paar pilasters en een ander paar Dorische kolommen op de hoeken. Boven de kroonlijst is een lichte borstwering met kantelen op de hoeken, eindigend in piramides met een vierkante basis.

Transformatie tot Cultureel Centrum

Tegenwoordig dient de Antigua Iglesia de Jesús als een levendig cultureel centrum en tentoonstellingsruimte, waardoor nieuw leven wordt ingeblazen in de historische structuur. De transformatie van een plaats van aanbidding naar een cultureel centrum heeft het gebouw in staat gesteld de gemeenschap op een andere manier te blijven dienen. Bezoekers kunnen nu de architectonische schoonheid van de kerk verkennen terwijl ze deelnemen aan verschillende culturele en artistieke evenementen die binnen haar muren worden georganiseerd.

Samenvattend is de Antigua Iglesia de Jesús, María y José in Puerto Real meer dan alleen een historische kerk; het is een symbool van de blijvende geest van de stad en haar toewijding aan het behoud van haar culturele erfgoed. Of je nu een architectuurliefhebber bent, een geschiedenisliefhebber, of gewoon een nieuwsgierige reiziger, een bezoek aan deze opmerkelijke plek belooft een lonende en verrijkende ervaring te zijn.