In het hart van het charmante stadje Radebeul in Saksen, Duitsland, staat de Friedenskirche zu Radebeul, een baken van historische betekenis en architectonische pracht. Deze evangelisch-lutherse kerk, voorheen bekend als de Kerk van Kötzschenbroda, staat trots op het dorpsplein van Altkötzschenbroda in Radebeul-West en biedt bezoekers een reis door eeuwen van geschiedenis, cultuur en geloof.
De Friedenskirche is de oudste kerk in de Lößnitz-regio, met oorsprong die teruggaat tot 1273 tijdens de oprichting van het Aartsdiakonaat van Nisan. De geschiedenis van de kerk is een weefsel van verwoesting en wedergeboorte, wat de turbulente gebeurtenissen weerspiegelt die de regio hebben gevormd. Een van de vroegst bekende predikanten in de 14e eeuw was Heinrich Buling, lid van de Dresdense raadsliedenfamilie Buling. Na de verwoesting van de oorspronkelijke kerk door de Hussieten in 1429, werd tussen 1477 en 1510 een nieuw laatgotisch gebouw opgetrokken, deels gefinancierd door een aflaatbrief uit 1475.
De kerk speelde een cruciale rol tijdens de Reformatie, met Veit Hammer als de eerste evangelische pastoor in 1539. De kerk en het dorp leden zware schade tijdens de Dertigjarige Oorlog, maar de veerkracht van de gemeenschap zorgde ervoor dat het werd herbouwd in renaissancestijl door meesterbouwer Ezechiel Eckhardt, met aanzienlijke steun van keurvorst Johann Georg I. De huidige preekstoel werd in 1642 geïnstalleerd en een orgel van Tobias Weller volgde in 1651.
Een van de meest significante historische gebeurtenissen die verband houden met de Friedenskirche is de ondertekening van de Wapenstilstand van Kötzschenbroda op 27 augustus 1645 in de pastorie. Deze wapenstilstand tussen de Saksische keurvorst Johann Georg I en de Zweedse generaal Lennart Torstensson markeerde het einde van de Dertigjarige Oorlog voor Saksen. Deze gedenkwaardige gebeurtenis wordt herdacht in de naam van de kerk, die in 1935 werd veranderd in Friedenskirche (Vredeskerk).
Bezoekers van de Friedenskirche worden begroet door de opvallende neogotische architectuur, een resultaat van de gedeeltelijke reconstructie door Karl Weißbach in 1884/1885. De renovatie omvatte de uitbreiding van het schip en de toevoeging van een karakteristieke neogotische torenspits, ter vervanging van de eerdere barokke koepel. Het onderste deel van de toren, daterend uit 1477, blijft een getuigenis van de middeleeuwse oorsprong van de kerk.
Bij binnenkomst onthult het interieur van de kerk een mix van historische en artistieke elementen. Het schip is versierd met een plat houten plafond met brede velden en invulplanken, terwijl de zijbeuken twee rijen houten galerijen herbergen. Het koor heeft spitsboogvensters met ingewikkeld maaswerk, steunberen met afgeschuinde afdekkingen, een ribgewelf en een brede spitsboog die naar het schip leidt.
De Friedenskirche herbergt verschillende opmerkelijke artefacten, waaronder de preekstoel uit 1642 van Andreas Schirmer en de kleurrijke glas-in-loodramen in het koor, ontworpen door Christian Rietschel en geïnstalleerd tijdens de renovatie van 1961/1962. Bij de ingang bevindt zich de grafsteen van Augustin Prescher, de pastoor die een sleutelrol speelde in de wapenstilstand van 1645.
Een ander hoogtepunt is het orgel van de kerk, oorspronkelijk gebouwd door de Dresdense hoforgelbouwer Jehmlich in 1885. Dit instrument, dat verschillende aanpassingen en restauraties heeft ondergaan, beschikt nu over 46 registers en een vrij pijpenfront. Het romantische klankprofiel van het orgel werd benadrukt tijdens de restauratie van 1999/2000.
De toren van de kerk, toegankelijk voor bezoekers, biedt een panoramisch uitzicht over Radebeul-West en de Elbe. Het huidige klokkenspel, gegoten in 2004 door de Bachert-klokkengieterij in Karlsruhe, verving de gietijzeren klokken uit 1949. Deze bronzen klokken hebben dezelfde tonen en inscripties als hun voorgangers, waardoor de verbinding met het verleden van de kerk behouden blijft.
Het kerkhof van de Friedenskirche is een plek van reflectie en herinnering, met een van de belangrijkste monumenten van Radebeul – de zandstenen sculptuur Chronos en de Treurende of Chronos en de Treurende Vrouw, vermoedelijk daterend uit de 18e eeuw. Dit gerestaureerde kunstwerk, samen met de graven van prominente figuren zoals kunsthistoricus Franz Richard Steche, draagt bij aan de historische sfeer van de plek.
Vandaag de dag staat de Friedenskirche zu Radebeul als een cultureel monument, erkend om zijn historische en artistieke waarde. Het werd al in 1904 beschreven als een kunstmonument door Gurlitt in zijn fundamentele inventaris. De kerk blijft een actieve rol spelen in de gemeenschap, waar sinds 2004 de tweejaarlijkse internationale Radebeul Courage Prize wordt uitgereikt, en dient als een plaats van aanbidding en culturele evenementen.
Concluderend, de Friedenskirche zu Radebeul is niet zomaar een kerk; het is een symbool van veerkracht, geloof en vrede. De muren vertellen verhalen van oorlogen en wapenstilstanden, verwoesting en wedergeboorte, waardoor het een must-see bestemming is voor iedereen die de rijke geschiedenis en cultuur van Saksen wil verkennen. Of je nu een geschiedenisenthousiast, een architectuurliefhebber of gewoon een nieuwsgierige reiziger bent, de Friedenskirche biedt een diepgaande en verrijkende ervaring.
Koop nu tickets voor de speurtocht!
Met myCityHunt ontdek je duizenden steden over de hele wereld tijdens spannende speurtochten, schattenjachten en escape games!
myCityHunt vouchers zijn het perfecte cadeau voor veel gelegenheden! Verras jouw vrienden en familie met dit buitengewone evenementgeschenk. myCityHunt vouchers zijn vanaf de aankoopdatum 2 jaar geldig en kunnen binnen deze periode worden gebruikt voor een vrij te kiezen stad en tour uit het myCityHunt portfolio.
Koop cadeaubonnen
