De Marienkirche in Rendsburg, Schleswig-Holstein, Duitsland, is een prachtig voorbeeld van de architectonische en historische rijkdom van de regio. Als de oudste kerk in Rendsburg, is deze laat-gotische bakstenen hal niet alleen een plaats van aanbidding, maar ook een symbool van het rijke culturele erfgoed van de stad.
De oorsprong van Marienkirche gaat terug tot het midden van de 13e eeuw, toen de inwoners van Reinoldsburg deel uitmaakten van de parochie Jevenstedt, die al voor 1190 een eigen kerk had. De eerste kerk op het Eiland van de Eider in de oude stad van Rendsburg werd gedocumenteerd tussen 1236 en 1246. Helaas werd deze vroege kerk door een verwoestende stadsbrand in 1286 tot as gereduceerd. Het jaar daarop, in 1287, begon de bouw van de huidige kerk op het hoogste punt van het Eiland van de Eider. Rond 1300 was het 5/8 polygonale koor voltooid en tegen 1330 was de driebeukige, vier traveeën tellende hal van baksteen klaar. De lage toren, genesteld tussen twee oudere kapellen uit het begin van de 15e eeuw, werd in 1454 toegevoegd.
Kort na de voltooiing werd het gewelf van de kerk versierd met afbeeldingen van de Verrezen Christus, engelen, drakenkoppen en Sint-Christoffel. De ribben en bogen werden versierd met wijnranken en ornamenten uit de 15e eeuw. De Reformatie begon voet aan de grond te krijgen in Rendsburg in 1528, toen hertog Frederik I, die het kerkpatronaat bekleedde, de Lutherse predikant Dr. Peter Mellitius als plebaan benoemde. Meer dan tien jaar lang werden zowel katholieke als protestantse diensten naast elkaar gehouden totdat de Reformatie geleidelijk en vreedzaam zegevierde onder pastoor Johan Meier, die vanaf 1532 dertig jaar lang diende.
In 1579 werd de toren bekroond met zijn spits en werd er een dakruiter toegevoegd, die beide in de loop der eeuwen meerdere renovaties hebben ondergaan. De Schleswig-Holstein Opstand van 1848/49 bracht schade toe aan de kerk, wat leidde tot een restauratie door overheidsarchitect Johann Friedrich Holm in de neogotische stijl. Tijdens deze restauratie werden de oorspronkelijke ingangen aan de noord- en zuidkant van het schip vervangen door een nieuw westportaal en doorgangen naar de torenkamer. De doksaal uit 1663 werd verwijderd en vervangen door galerijen. De orgelgalerij, vergroot in 1850, werd opnieuw verbouwd in 1922, waarbij de reliëfs van de ontmantelde galerijbanken van de familie Gude uit 1603 werden geïntegreerd, met scènes uit het Oude Testament en de Passie van Christus, samen met herdenkingsplaten uit 1674 en 1682.
Bij binnenkomst in de Marienkirche wordt men begroet door een reeks historische en artistieke schatten. Het oudste stuk inventaris is het bronzen doopvont uit het midden van de 14e eeuw, ondersteund door drie figuren en voorzien van afbeeldingen van de tronende Christus, Sint-Joris met de draak, Sint-Maarten van Tours, de Zondeval en het wapen van de schenker. De Latijnse inscriptie staat merkwaardig genoeg ondersteboven. De doopdeksel, daterend van rond 1600, bevindt zich nu in de noordelijke torenkapel. Een ander belangrijk artefact is een kruisigingsgroep uit 1510.
Gedurende de 16e en 17e eeuw versierden de welgestelde burgers en adellijke families van Rendsburg de kerk met prachtige epitafen, waarvan vele worden toegeschreven aan Hans Peper. Een schilderij van Martin Luther uit 1817 door de Italiaanse kunstenaar Pellicia, die destijds Gut Emkendorf decoreerde, voegt toe aan de rijke collectie van de kerk. De gebrandschilderde ramen in het koor, die de Kruisiging en Verrijzenis uitbeelden, werden in 1899 geschonken. De oostelijke ramen in het schip, die de vier evangelisten uitbeelden, werden ontworpen door kunstenaar Käte Lassen en geïnstalleerd in 1950, gesponsord door de rijke scheepseigenaar Thomas Johann Gottfried Entz von Zerssen. Het raam boven de westelijke ingang, gemaakt door Dorothee Wallner, was een geschenk voor het 700-jarig jubileum van de kerk in 1987.
De preekstoel, gemaakt door de Rendsburgse houtsnijder Hans Peper in 1597 in de late renaissancestijl, was een schenking van burgemeester Peter Gude en zijn vrouw, zoals aangegeven door de inscriptie onder de reliëfs op de preekstoelmand. Na het instorten van een pilaar in 1619 vanwege de opening van de familiegrafkelder van de familie Gude nabij de oorspronkelijke locatie van de preekstoel, werd deze in 1621 opnieuw besteld en door Hans Peper volgens de oorspronkelijke ontwerpen opnieuw gecreëerd. De datum van restauratie is gegraveerd onder de klankbord, die de evangelisten en het wapen van de familie Gude toont. De preekstoelmand toont zes reliëfs die de heilsgeschiedenis uitbeelden, waaronder de schepping van Eva, de Aankondiging, Kerstmis, de Kruisiging, de Verrijzenis en het Laatste Oordeel.
Het altaar, geschonken door Elisabeth Beling ter nagedachtenis aan haar zoon Oswald Beling, die daar begraven ligt, is een meesterwerk van laat-mannerisme door de Dithmarscher houtsnijder Henning Claussen uit Neuenkirchen, daterend uit 1649. De rijkelijk versierde reliëfs en vrijstaande figuren van het altaar presenteren een programma dat de lutherse leer illustreert. De predella-panelen, de enige delen van het altaar die van albast in plaats van hout zijn gemaakt, beelden het Laatste Avondmaal en twee wonderen van de voedselvoorziening tijdens de woestijnreizen van de Israëlieten uit. Het hoofdpaneel toont de Kruisiging van Christus, geflankeerd door volledige figuren van Mozes, die de Wet symboliseert, en Johannes de Doper, die wijst op redding door genade. Bovenaan staan vrijstaande figuren van apostelen en evangelisten met Bijbels, die de basis van het geloof benadrukken. Het bovenste reliëf toont de Verrijzenis van Christus, met een medaillon dat waarschuwt voor het Laatste Oordeel met een bijbelse quote uit 1 Korintiërs 16:22. De structuur wordt bekroond door een figuur van Petrus, die ook een Bijbel vasthoudt. De vleugels tonen het offer van Isaak en de doop van Jezus, met vier wapenschilden van schenkers onder de hoofdafbeelding. De oorspronkelijke schildering werd in 1969 gerestaureerd.
De kerk herbergt twee belangrijke orgels. Het hoofdorgel, gebouwd in 1972 door de Walcker orgelbouwers uit Ludwigsburg, werd in 1995 technisch gerenoveerd en opnieuw geïntoneerd door de Paschen orgelbouwers, en voorzien van een elektrisch steltersysteem. Het heeft 44 registers op drie manualen en een pedaal. Het koororgel uit 1988, een replica van een renaissance-orgel gebouwd door de Hillebrand orgelbouwers, heeft acht registers op twee manualen, met mechanische actie en een elektrische subbas 16' in het pedaal.
De toren herbergt vijf klokken, waarvan de oudste, klinkend in F#, waarschijnlijk dateert uit de bouw van de kerk. Een andere klok, klinkend in E, werd gegoten in 1437, weegt 1.325 kg en draagt een inscriptie van de Aankondiging. De diepste klok, klinkend in B en ongeveer 2.750 kg zwaar, werd in 1753 gegoten door Johann Annowitz in Lübeck. De overige klokken klinken in C# en G#. De dakruiter bevat twee extra klokken, een uurklok uit 1535 en een kwartierklok uit 1682.
Marienkirche is niet alleen een plaats van aanbidding, maar ook een hoeksteen van de historische en culturele identiteit van Rendsburg. De muren, versierd met eeuwenoude kunst en relikwieën
Koop nu tickets voor de speurtocht!
Met myCityHunt ontdek je duizenden steden over de hele wereld tijdens spannende speurtochten, schattenjachten en escape games!
myCityHunt vouchers zijn het perfecte cadeau voor veel gelegenheden! Verras jouw vrienden en familie met dit buitengewone evenementgeschenk. myCityHunt vouchers zijn vanaf de aankoopdatum 2 jaar geldig en kunnen binnen deze periode worden gebruikt voor een vrij te kiezen stad en tour uit het myCityHunt portfolio.
Koop cadeaubonnen
