Gelegen in het schilderachtige stadje Rosenheim in Opper-Beieren, is het Bahnbetriebswerk Rosenheim een boeiende bestemming voor iedereen die geïnteresseerd is in de rijke geschiedenis van de Duitse spoorwegen. Dit voormalige spoorwegdepot, bekend om zijn belangrijke bijdragen aan de spoorwegindustrie, biedt een uniek inzicht in de evolutie van treinreizen en onderhoud door de jaren heen.
Het verhaal van Bahnbetriebswerk Rosenheim begon met de voltooiing van de Maximilian-spoorlijn van München naar Kufstein. De aankomst van de eerste trein op het station van Rosenheim op 24 oktober 1857 markeerde het begin van de oprichting van faciliteiten voor de operationele machinistendienst. Aanvankelijk werd een voorlopige werkplaats opgezet in het gebied dat tegenwoordig bekend staat als Innleite. In november 1858 was de eerste officiële werkplaats operationeel, gelegen aan de westkant van de sporen nabij het toenmalige ontvangstgebouw, dat nu dienst doet als het stadhuis. Het middelpunt van deze faciliteit was een halfronde loods met 19 stands, geflankeerd door werkplaatsextensies en een waterhuis.
Met de groeiende vraag naar spoorwegdiensten nam ook de behoefte aan uitgebreidere faciliteiten toe. In 1872 begon de bouw van een nieuw station en werkplaats op de huidige locatie. In 1876 werd het nieuwe station geopend en werden de oude sporen en gebouwen ontmanteld. De stad Rosenheim verwierf deze eigendommen, en de oude locomotiefloods kreeg een nieuwe bestemming als magazijn, bibliotheek, stadsarchief en gymzaal, waarmee de historische waarde behouden bleef. Sinds 1983 is het gebouw een monument en dient het sinds 1988 als tentoonstellingscentrum van regionaal belang.
Het nieuwe Bahnbetriebswerk werd ontworpen met grandeur in gedachten. Het bestond uit twee halfronde loodsen met respectievelijk 26 en 28 stands, die het hart van de werkplaats vormden. Het terrein had ook indrukwekkende werkplaats- en administratiegebouwen, een waterhuis en een karakteristieke watertoren die later tijdens een uitbreiding werd toegevoegd. Er waren uitgebreide faciliteiten voor wagonreparatie en een gasfabriek voor de verlichting van de wagons. Daarnaast waren er uitgebreide installaties voor het opslaan en drogen van locomotiefturf.
In de loop der tijd onderging het Bahnbetriebswerk talrijke uitbreidingen en aanpassingen om aan nieuwe eisen te voldoen. Eind jaren 1920 werden de oostelijke draaischijf en de bijbehorende ronde loods geëlektrificeerd, wat een belangrijke moderniseringsinspanning markeerde. Eind jaren 1930 werd een grote koleninstallatie met een brugkraan en een grote kolenbunker gebouwd, samen met een derde grote draaischijf van 26 meter om de tijdens de oorlog gestationeerde locomotieven te huisvesten.
Het voorjaar van 1945 bracht verwoesting aan het Bahnbetriebswerk en het station door verschillende geallieerde luchtaanvallen. De westelijke stoomlocomotiefloods en de helft van de oostelijke elektrische locomotiefloods werden zwaar beschadigd. Desondanks begon de wederopbouw snel na de oorlog. Tegen de jaren 1950 bleef slechts een deel van de oostelijke ronde loods over, met een groot deel van het terrein dat nog steeds onder geïmproviseerde omstandigheden opereerde.
In 1964 werd een nieuwe vijfsporig rechthoekige locomotiefhal met administratieve en tweesporige wagonwerkplaatsextensies ingewijd voor stoom- en later diesellocomotieven en railvoertuigen. Een groot verwarmingshuis werd ook naast de koleninstallatie gebouwd, direct voorzien van kolen door de grijpkraan. Het resterende deel van de elektrische locomotiefloods werd begin jaren 1960 gesloopt, waardoor er alleen open stands overbleven bij de resterende draaischijf van 22 meter voor elektrische locomotieven.
Een uniek hoofdstuk in de geschiedenis van Bahnbetriebswerk Rosenheim is de SANA, kort voor Sanierungs-Anlage, oorspronkelijk gebouwd in 1916 voor het ontsmetten en reinigen van hospitaaltreinen en legeronderdelen. Gelegen tussen de stations van Rosenheim en Kolbermoor, werd de locatie later gebruikt voor speciale laadoperaties, waaronder militaire transporten en zwaar Italiaans verkeer tijdens de oorlog. Na de oorlog diende de SANA als een hulplocatie voor het zwaar beschadigde Bahnbetriebswerk en werd uiteindelijk een werkplaats voor elektrische locomotieven tot 1951. Hoewel de externe werkplaats in 1953 werd gesloten, bleef de locatie tot in de jaren 1970 voor verschillende doeleinden worden gebruikt.
Het station Rosenheim en het Bahnbetriebswerk kregen snel belang als locomotiefwisselstation en knooppunt tussen München, Salzburg en Kufstein. In de 19e eeuw hadden locomotieven een aanzienlijk korter bereik, en het gebruik van turf voor locomotiefvuren in Zuid-Beieren, vooral rond het turfrijke Rosenheim-gebied, speelde een rol in deze arbeidsintensieve operatie. Met de opening van de kortere route van München via Grafing in de jaren 1870 veranderden de verkeerspatronen, en hoogwaardige diensten reden vaak van München naar Salzburg of Kufstein zonder locomotiefwissel. Als gevolg daarvan behandelde Rosenheim voornamelijk goederen- en lokaal verkeer, met een groot aantal goederen- en passagiersstoomlocomotieven die daar gestationeerd waren.
Tegenwoordig zijn veel van de gebouwen en faciliteiten van het Bahnbetriebswerk Rosenheim niet meer in gebruik, maar ze blijven staan als stille getuigen van het rijke verleden van de locatie. De rechthoekige hal, het verwarmingshuis en de kolenkraan zijn nog steeds aanwezig, samen met overblijfselen van de oude Beierse werkplaats, zoals het gasfabriekgebouw en de fundamenten van de oostelijke ronde loods. Deze overblijfselen bieden een tastbare verbinding met de geschiedenis van spoorwegoperaties in Rosenheim, waardoor het een must-see bestemming is voor spoorwegliefhebbers en geschiedenisliefhebbers.
Samenvattend is het Bahnbetriebswerk Rosenheim niet zomaar een voormalig spoorwegdepot; het is een getuigenis van de evolutie van spoorwegtechnologie en operaties door de jaren heen. De historische betekenis en architectonische kenmerken maken het een fascinerende bestemming voor iedereen die geïnteresseerd is in de geschiedenis van de Duitse spoorwegen en het industriële erfgoed van Beieren.
Koop nu tickets voor de speurtocht!
Met myCityHunt ontdek je duizenden steden over de hele wereld tijdens spannende speurtochten, schattenjachten en escape games!
myCityHunt vouchers zijn het perfecte cadeau voor veel gelegenheden! Verras jouw vrienden en familie met dit buitengewone evenementgeschenk. myCityHunt vouchers zijn vanaf de aankoopdatum 2 jaar geldig en kunnen binnen deze periode worden gebruikt voor een vrij te kiezen stad en tour uit het myCityHunt portfolio.
Koop cadeaubonnen
