De Sint-Hildegard parochiekerk in Eibingen, lokaal bekend als St. Hildegard, is een baken van spirituele en historische betekenis in de schilderachtige regio van Rüdesheim am Rhein, Hessen, Duitsland. Deze bijzondere kerk, een getuigenis van eeuwenlange geloof en veerkracht, nodigt bezoekers uit om haar rijke erfgoed en architectonische schoonheid te ontdekken.
De oorsprong van de Sint-Hildegard parochiekerk gaat terug tot de 12e eeuw, toen het deel uitmaakte van een groter kloostercomplex. In 1148 stichtte de edelvrouw Marka van Rüdesheim hier een Augustijner dubbelklooster. Na verwoestingen door de troepen van Frederik Barbarossa werd het klooster in 1165 nieuw leven ingeblazen door de legendarische Hildegard von Bingen, die hier een gemeenschap van Benedictijnse nonnen vestigde. In tegenstelling tot veel andere kloosters in die tijd, verwelkomde Eibingen zowel adellijke als gewone vrouwen.
Door de eeuwen heen ondergingen de kerk en het bijbehorende klooster talrijke veranderingen. Tegen het einde van de 16e eeuw nam de kloostergemeenschap af, wat leidde tot de tijdelijke vestiging van Augustijner nonnen die voor de Reformatie op de vlucht waren. De 17e eeuw bracht verdere veranderingen toen het Rupertsberg klooster tijdens de Dertigjarige Oorlog door het Zweedse leger werd verwoest, waardoor de nonnen naar Eibingen verhuisden. Hier beschermden ze de relikwieën en manuscripten van Hildegard, waaronder haar beroemde werk, Scivias.
De 18e eeuw zag aanzienlijke herbouwinspanningen onder leiding van architecten Giovanni Angelo Barella en Johann Valentin Thomann uit Mainz. Ondanks deze renovaties bleven de oorspronkelijke kelder en stevige muren uit Hildegards tijd intact. Echter, de secularisatie van 1802 leidde tot de sluiting van het klooster en de verspreiding van de interieur schatten, waarvan sommige een nieuw thuis vonden in de Rochuskapel in Bingen.
In de 20e eeuw leidde een verwoestende brand in 1932 tot een moderne reconstructie van de kerk. Het nieuwe ontwerp, gekenmerkt door een tongewelfde bakstenen structuur, werd bedacht door de Frankfurter architecten Hans en Christoph Rummel. Deze eigentijdse vorm, voltooid in 1935, integreert naadloos elementen van het oorspronkelijke klooster, wat zorgt voor een unieke mix van oud en nieuw. Tegenwoordig dient de oostvleugel van de kerk als parochiehuis, terwijl de historische kelder functioneert als een bisdomwijngaard voor het Bisdom Limburg.
Bezoekers van de Sint-Hildegard parochiekerk worden begroet door een opvallend beeldhouwwerk van Hildegard zelf, vervaardigd uit Frankische schelpkalksteen door Franz Bernhard in 1957. Dit stuk herdenkt de jaarlijkse pelgrimstocht die plaatsvindt op 17 september, de feestdag van Sint-Hildegard, een traditie die teruggaat tot 1857.
In het hart van de kerk bevindt zich het Hildegard-schrijn, een meesterwerk van religieuze kunst. Sinds 1929 worden de relikwieën van Sint-Hildegard, waaronder haar hoofd, hart en tong, bewaard in een vergulde koperen reliekschrijn. Ontworpen door de Benedictijner monnik Radbod Commandeur en vervaardigd door goudsmid Josef Kleefisch, bevat het schrijn reliëfs van heiligen die door Hildegard werden vereerd, waaronder haar metgezellen Jutta en Hiltrud. De ingewikkelde ontwerpen symboliseren deugden zoals rechtvaardigheid, moed, voorzichtigheid en gematigdheid.
Het interieur van de kerk, ontdaan van zijn oorspronkelijke barokke inrichting, herbergt nu hedendaagse kunstwerken. Een opvallend kenmerk is de sacramentenkapel, versierd met een glas-in-loodraam van de Britse kunstenaar Graham Jones, dat de Brandende Braamstruik afbeeldt. Dit levendige kunstwerk, vervaardigd door de Derix glasstudio's, voegt een moderne touch toe aan de spirituele sfeer van de kerk.
De zijaltaren van de kerk, met terracotta groepen van Maria en Jozef, werden in 1939 gemaakt door de in München gevestigde kunstenaar August Weckbecker. De reliëfs die deze figuren vergezellen, tonen aangrijpende scènes uit het leven van de Heilige Familie, waaronder een charmant tafereel van Jozef die in de wijngaard werkt met de jonge Jezus aan zijn zijde.
De bijdragen van kunstenaar Ludwig Baur versterken de esthetische aantrekkingskracht van de kerk verder. Zijn glas-in-loodramen uit 1961 aan de linkerkant van de kerk illustreren planten die door Hildegard als belangrijk werden beschouwd vanwege hun geneeskrachtige eigenschappen, terwijl de rechterkant visionaire voorstellingen van schepping, verlossing en de uiteindelijke vervulling van de wereld toont. Deze ramen, geproduceerd door het bedrijf Hein Derrix, bieden een caleidoscoop van kleur en betekenis.
Het muzikale erfgoed van de kerk wordt belichaamd in zijn twee orgels. Het hoofdorgel, vervaardigd door de gerenommeerde Johannes Klais orgelbouwers in 1964, beschikt over 25 registers en meer dan 1.700 pijpen. Een kleiner koororgel, aangeschaft in de jaren 1950, vult het akoestische aanbod van de kerk aan, wat zorgt voor een betoverende achtergrond voor aanbidding en reflectie.
Tot slot is de Sint-Hildegard parochiekerk in Eibingen niet alleen een plaats van aanbidding, maar ook een levend testament van de blijvende erfenis van Hildegard von Bingen. Haar muren weerklinken met verhalen van veerkracht, geloof en artistieke schittering, waardoor het een must-visit bestemming is voor degenen die het rijke culturele weefsel van Rüdesheim am Rhein verkennen.
Koop nu tickets voor de speurtocht!
Met myCityHunt ontdek je duizenden steden over de hele wereld tijdens spannende speurtochten, schattenjachten en escape games!
myCityHunt vouchers zijn het perfecte cadeau voor veel gelegenheden! Verras jouw vrienden en familie met dit buitengewone evenementgeschenk. myCityHunt vouchers zijn vanaf de aankoopdatum 2 jaar geldig en kunnen binnen deze periode worden gebruikt voor een vrij te kiezen stad en tour uit het myCityHunt portfolio.
Koop cadeaubonnen
