San Francesco, lokaal bekend als Chiesa di San Francesco, is een betoverende parel in het hart van Schio, Italië. Deze historische kerk, vaak de Kerk van de Broeders genoemd, bevindt zich aan de rand van het groene Valletta-gebied, dicht bij het historische centrum van de stad. De serene sfeer en rijke geschiedenis maken het een must-see voor iedereen die dit charmante Italiaanse stadje verkent.
De oorsprong van San Francesco gaat terug tot 1424, toen de Franciscaanse broeder Vincenzo da Cori begon met de bouw van een kleine kapel. Pas in 1437 kreeg de bouw van de kerk echter echt vaart, wat leidde tot de inwijding in 1442. Een gedenkplaat naast de ingang vermeldt deze belangrijke gebeurtenis: ALBERTUS NICHIXOLA EP(ISCOPU)S SUFFRAG(ANE)US / VERON(ENSIS) CO(N)SECRAVIT HA(N)C ECCL(ES)IAM / ET CAEMETERIU(M) AD HONOREM DEI / ET SANCTI FRANCISCI / ANNO D(OMI)NI MCCCXLII / DIE XVI ME(N)SIS IULII.
Gedurende de 15e en vroege 16e eeuw onderging de kerk tal van verbeteringen. Aanvankelijk werden er drie zijkapellen toegevoegd, gevolgd door de bouw van het koor en de sacristie. Later werd het schip verlengd en werden er nog twee kapellen toegevoegd, die uiteindelijk samensmolten tot één zijschip door het verwijderen van de tussenmuren. Deze transformatie gaf San Francesco zijn uiteindelijke structuur.
De klokkentoren, oorspronkelijk gebouwd in de 15e eeuw, werd in 1522 verhoogd. Het aangrenzende klooster werd gelijktijdig met de kerk gebouwd, beginnend in 1424, hoewel het werk pauzeerde en hervat werd in 1442. Tegen 1447 was de eerste kloostergang voltooid, waar het eerste kapittel van de Venetiaanse Observante Provincie plaatsvond. De voltooiingsdatum van de tweede kloostergang blijft onzeker.
Kloosteractiviteiten gingen door tot de onderdrukking van religieuze orden door Napoleon in 1810. Het klooster diende toen als het ziekenhuis van de stad en later als een instituut voor ouderen. Ondanks deze veranderingen bleef de kerk actief en is nu eigendom van de gemeente Schio.
Het exterieur van San Francesco, zoals het vandaag de dag te zien is, is het resultaat van renovaties tussen 1894 en 1895, ontworpen door Carlo Letter. Een klein 16e-eeuws portiek met vier bogen ondersteund door slanke kolommen gaat vooraf aan de ingang. De eenvoudige gevel is asymmetrisch vanwege de aanwezigheid van een enkel zijschip. De enige decoraties zijn bakstenen consoles, vier pilasters bekroond met kruisen en een gesloten roosvenster in het midden van de gevel.
De linkerkant van de kerk, ook versierd met bakstenen consoles en pilasters, draagt nog steeds sporen van een groot rood kruis dat tijdens de Tweede Wereldoorlog werd geschilderd om het gebouw als medische faciliteit te markeren en te beschermen tegen luchtaanvallen. De klokkentoren, verhoogd in de 16e eeuw, heeft oude klokkengaten die nu zijn verzegeld. De huidige klokkengalerij heeft spitsbogen en is versierd met bakstenen consoles. De spits en pinakels werden in 1929 herbouwd na bliksemschade. De klokkentoren herbergt drie klokken: twee uit 1922 en één uit 1784.
Verbonden met de rechterkant van de kerk zijn verschillende paviljoens, meestal gebouwd in de 19e eeuw om het ziekenhuis te huisvesten dat daar in het begin van de 19e eeuw werd verplaatst.
Speurtochten in Schio
Ontdek Schio met de digitale speurtocht van myCityHunt! Los puzzels op, beheers teamtaken en verken Schio op een spannende en interactieve manier!
Het centrale schip van San Francesco heeft een houten vakwerkdak met bescheiden decoraties. Aan de linkerkant scheiden vijf spitsbogen ondersteund door eenvoudige stenen kolommen het centrale schip van het zijschip. De rechterwand wordt verlicht door verschillende ramen en is versierd met een groot houten kruisbeeld uit het begin van de 15e eeuw en een 16e-eeuwse houten preekstoel.
De hal is versierd met een dubbele fresco fries toegeschreven aan Francesco Verla en zijn assistenten, voltooid in 1520. De bovenste fries, geschilderd in vierentwintig panelen tussen de vakwerkbalken, toont voornamelijk verhalen van Franciscaanse heiligen, afgewisseld met luchtlandschappen. De onderste fries heeft zesentwintig ronde medaillons van Franciscaanse heiligen verbonden door een gele band versierd met putti, dieren, bloemen en guirlandes. In 1930 werden twee extra medaillons toegevoegd die Pausen Pius X en Pius XI weergeven, maar deze zijn nu gedeeltelijk verborgen door het nieuwe Ruffatti-orgel dat in 1997 werd geïnstalleerd ter vervanging van het ontoereikende Pugina-orgel uit 1910.
De triomfboog heeft een Annunciatie uit 1954 van Giuseppe Lovato. De vloer, opnieuw gedaan in 1860, bevat talrijke grafzegels, waarvan vele behoren tot vooraanstaande families uit Schio.
Het later toegevoegde zijschip geeft de kerk zijn asymmetrische vorm. Het heeft een andere hoogte, vloerniveau en gewelfd plafond in vergelijking met het vakwerkdak van het centrale schip. Het zijschip herbergt vier altaren en een schilderij van Francesco Verla.
Het Altare del Nome di Gesù, het dichtst bij de ingang, was gewijd aan de Naam van Jezus door de gelijknamige broederschap. Dit altaar uit 1566, opnieuw samengesteld in 1864, heeft twee Ionische zuilen van roze marmer die een gebroken gebogen fronton ondersteunen, versierd met tandlijsten en engelen die naar de hemel wijzen. De witte marmeren altaartafel heeft een kostbare 17e-eeuwse ingelegde marmeren voorkant. Het altaar bevat een schilderij dat wordt toegeschreven aan Giambattista Maganza de Jongere, die de Presentatie van Jezus in de Tempel uit het begin van de 17e eeuw afbeeldt.
Het Altare di Maria Bambina, oorspronkelijk gewijd aan San Diego, werd in recente tijden hernoemd vanwege de aanwezigheid van de Zusters van Liefde in het nabijgelegen ziekenhuis sinds 1852. De nis bevat een beeld van Maria Bambina in een vergulde wieg, omringd door gouden engelen. Dit altaar, opgericht in 1716, heeft rococo-stijl golvende vormen, Korinthische zuilen en een gebroken fronton met krullen. De altaartafel en voorkant zijn ook rijkelijk versierd.
Het Altare della Concezione della Beata Vergine Maria, daterend uit het begin van de 18e eeuw, wordt toegeschreven aan Giacomo Cassetti en deelt structurele overeenkomsten met het Altare di Maria Bambina. Het kenmerkt zich door golvende bewegingen, Korinthische zuilen, een gebroken fronton en een rijkelijk versierde altaartafel en voorkant. De zijnissen bevatten beelden van de Heiligen Joachim en Anna, terwijl de centrale nis een waardevolle Madonna met Kind uit de late 15e eeuw bevat, mogelijk van Girolamo da Vicenza.
Het Altare di Sant'Antonio da Padova, oorspronkelijk gewijd aan San Bernardino, werd in 1655 hernoemd naar de Heilige Antonius van Padua. Het huidige altaar, waarschijnlijk uit de 16e eeuw maar voltooid in de late 17e eeuw, heeft zwarte marmeren Korinthische zuilen die twee vrouwelijke figuren ondersteunen die naar de hemel wijzen, met een fronton. De rijkelijk versierde altaartafel heeft polychroom marmer. De zijnissen bevatten bescheiden 17e-eeuwse stucbeelden van de Heiligen Johannes van Capistrano en Paschal Baylon. Het altaarschilderij, een 19e-eeuws werk van Valentino Pupin, toont de Heilige Antonius die Ezzelino da Romano nederig maakt.
Het centrale deel van het zijschip herbergt het schilderij Sposalizio mistico di Santa Caterina, een meesterwerk van Francesco Verla, gesigneerd en gedateerd 1512. Dit complexe werk is verdeeld in drie afzonderlijke delen. De predella toont drie episodes uit het leven van de Heilige Catharina: Het Oordeel, De Marteling met het Wiel en De Onthoofding. De achtergrondfiguren in deze scènes bevatten afbeeldingen van een kerk (mogelijk San Francesco van Schio) en een kasteel
Koop nu tickets voor de speurtocht!
Met myCityHunt ontdek je duizenden steden over de hele wereld tijdens spannende speurtochten, schattenjachten en escape games!
myCityHunt vouchers zijn het perfecte cadeau voor veel gelegenheden! Verras jouw vrienden en familie met dit buitengewone evenementgeschenk. myCityHunt vouchers zijn vanaf de aankoopdatum 2 jaar geldig en kunnen binnen deze periode worden gebruikt voor een vrij te kiezen stad en tour uit het myCityHunt portfolio.