Dana-Thomas House

In het hart van Springfield, Illinois, staat een architectonisch meesterwerk dat getuigt van het genie van Frank Lloyd Wright en de visie van Susan Lawrence Dana. Het Dana-Thomas Huis, een prachtig voorbeeld van de Prairie School stijl, is niet zomaar een huis, maar een reis naar het begin van de 20e eeuw, waar kunst en architectuur naadloos samenkomen om een ruimte te creëren die zowel functioneel als adembenemend mooi is.

De Visionaire Achter het Huis

Susan Lawrence Dana was geen doorsnee vrouw. Geboren in 1862 in een rijke familie, was ze een onafhankelijke geest en een filantroop met een grote interesse in kunst en sociale kwesties. Na het overlijden van haar echtgenoot in 1900, had Dana de volledige controle over haar aanzienlijke fortuin, waaronder winstgevende zilvermijnen in de Rocky Mountains. Vastbesloten om een stempel te drukken op het sociale leven van Springfield en haar unieke persoonlijkheid uit te drukken, besloot ze het Italiaanse herenhuis van haar familie in de modieuze wijk Aristocracy Hill te verbouwen.

Haar zoektocht naar een architect die haar visie kon realiseren, eindigde toen ze in 1902 Frank Lloyd Wright ontmoette. Destijds was Wright een opkomende leider in de Prairie School beweging, die de nadruk legde op organische architectuur en harmonie tussen een gebouw en zijn omgeving. Wright, die in Dana een gelijkgestemde vond, nam het project met enthousiasme aan en maakte er zijn grootste opdracht tot dan toe van.

Het Architectonisch Wonder

Het Dana-Thomas Huis is een uitgestrekt gebouw van 12.000 vierkante voet dat de wederzijdse bewondering van Wright en Dana voor Japanse kunst en het landschap van Illinois weerspiegelt. Het huis is ontworpen voor zowel vertoon als vermaak, met een gebogen deur die gasten leidt naar een reeks uitbreidende ruimtes, die de bezoeker steeds dieper in het ingewikkelde ontwerp van het huis trekken.

Een van de meest opvallende kenmerken van het huis is het uitgebreide gebruik van kunstglas. Wright ontwierp ongeveer 450 stuks kunstglas voor het huis, waaronder ramen, dakramen, deurpanelen, wandlampen en lichtarmaturen. Deze stukken verlichten niet alleen het interieur met een warm, natuurlijk licht, maar creëren ook een gevoel van continuïteit tussen binnen en buiten. Veel van de kunstglasontwerpen hebben een sumakmotief, dat ook terugkomt in de muurschildering in de eetkamer van George Mann Niedecken.

De Interieurruimtes

Het interieur van het Dana-Thomas Huis is een doolhof van onderling verbonden kamers, elk met een eigen uniek karakter. De westelijke vleugel bijvoorbeeld, leidt bezoekers door een interne Torii-poort naar twee van de grootste kamers in het huis. De galerij op de bovenverdieping was ontworpen voor muzikale optredens, terwijl de bibliotheek op de begane grond speciale ezels heeft voor het tentoonstellen van Dana's collectie Japanse prenten. Het huis is ook ingericht met meer dan 100 stukken door Wright ontworpen wit eiken meubels, wat de samenhangende esthetiek verder versterkt.

Een andere opmerkelijke ruimte is de ontvangsthal, die fungeert als het hart van het huis. Van hieruit kunnen gasten verschillende andere kamers bereiken, die elk een nieuwe en intrigerende kijk bieden op Wright's architectonische visie. De eetkamer, met zijn sumak-thema muurschildering en op maat gemaakte meubels, is een bijzonder hoogtepunt en biedt een kijkje in de weelderige maar smaakvolle levensstijl die Dana genoot.

De Latere Jaren en Behoud

Susan Lawrence Dana woonde in het huis vanaf de voltooiing in 1904 tot ongeveer 1928. Aanvankelijk een prominente gastvrouw en sociale leider, werd Dana steeds teruggetrokkener en richtte ze haar aandacht op spiritualisme en het occulte. Financiële problemen dwongen haar uiteindelijk om het hoofdgebouw te sluiten en te verhuizen naar een kleiner huisje op het terrein. In de jaren 40, toen Dana worstelde met ouderdomsdementie, werden het huis en de inhoud ervan verkocht.

Het tweede hoofdstuk in de geschiedenis van het huis begon toen Charles C. Thomas, een succesvolle medische uitgever, het in 1944 kocht. Thomas en zijn vrouw Nanette behielden de oorspronkelijke inrichting en het ontwerp van het huis, waardoor het als een compleet geheel bewaard bleef. In 1981 kocht de staat Illinois het huis en de inhoud voor $1 miljoen, waardoor het als historisch monument behouden bleef.

Het Huis Vandaag

Vandaag de dag is het Dana-Thomas Huis een staatshistorische locatie die wordt beheerd door het Illinois Historic Preservation Agency (IHPA). Een grote restauratie-inspanning van 1987 tot 1990 bracht het huis terug naar zijn verschijning in 1910, waardoor het een van de meest intacte interieurs van Frank Lloyd Wright in de Verenigde Staten is. Het huis is ook te zien geweest in verschillende media, waaronder Bob Vila's A&E Network productie, Guide to Historic Homes of America.

Bezoekers van het Dana-Thomas Huis kunnen de vele kamers verkennen, die elk een nieuw inzicht bieden in de geesten van zijn maker en patroon. Van de kunstglasramen die kleurrijke patronen op de muren werpen tot de zorgvuldig ontworpen meubels, elk aspect van het huis spreekt tot een tijd waarin architectuur niet alleen over gebouwen ging, maar over het creëren van ruimtes die de menselijke geest inspireren en verheffen.

Tot slot is het Dana-Thomas Huis meer dan alleen een historisch gebouw; het is een levend testament van de kracht van visionaire architectuur en de blijvende nalatenschap van Frank Lloyd Wright en Susan Lawrence Dana. Of je nu een architectuurliefhebber bent, een geschiedenisliefhebber, of gewoon iemand die op zoek is naar een unieke ervaring, een bezoek aan dit opmerkelijke huis zal je zeker geïnspireerd en onder de indruk achterlaten.