Vasamuseum

Gelegen op het schilderachtige eiland Djurgården in Stockholm, is het Vasamuseum (Vasamuseet in het Zweeds) een wonder van maritieme geschiedenis en een bewijs van Zweden's rijke maritieme erfgoed. Dit unieke museum herbergt de Vasa, een oorlogsschip uit de 17e eeuw dat, tegen alle verwachtingen in, bijna volledig intact tot op de dag van vandaag bewaard is gebleven. Sinds de officiële opening in 1990 heeft het Vasamuseum miljoenen bezoekers getrokken, waardoor het het meest bezochte museum in Scandinavië is.

Het Verhaal van de Vasa

De Vasa, genoemd naar de regerende Vasa-dynastie, werd tussen 1626 en 1628 in Stockholm gebouwd. In opdracht van koning Gustaaf II Adolf was het schip bedoeld als het meest formidabele oorlogsschip ooit gebouwd door de Zweedse marine. De Vasa was indrukwekkend met een lengte van 69 meter van boeg tot achtersteven en 52 meter van kiel tot de top van de hoofdmast. Met drie masten die tot tien zeilen konden dragen en een totaalgewicht van 1.200 ton, was de Vasa een indrukwekkend gezicht.

Echter, het ontwerp van het schip werd halverwege de bouw gewijzigd toen de koning een extra dek met kanonnen beval. Deze aanpassing compromitteerde de stabiliteit van het schip, wat leidde tot een noodlottige eerste reis. Op 10 augustus 1628 vertrok de Vasa vanuit de haven van Stockholm. Tragisch genoeg zorgde een sterke windvlaag ervoor dat het schip slagzij maakte, waardoor water door de open kanonpoorten naar binnen stroomde. Binnen enkele minuten zonk het trotse schip van de Zweedse marine, waarbij meer dan dertig van de 200 bemanningsleden aan boord omkwamen.

De Zoektocht naar de Vasa

Pogingen om de Vasa te bergen begonnen kort nadat het was gezonken. In de jaren 1760 gebruikte Hans Albrecht von Treileben een duikklok om 61 kanonnen uit het wrak te bergen. Echter, pas in 1956 lokaliseerde Anders Franzén, een civiel ingenieur, de exacte locatie van de Vasa. Franzéns ontdekking werd geholpen door het lage zoutgehalte van de Oostzee, dat het schip opmerkelijk goed had bewaard.

Het lichten van de Vasa was een monumentale taak. Ingenieurs creëerden tunnels onder het schip en trokken kabels erdoorheen, die vervolgens aan kranen aan de oppervlakte werden bevestigd. Na 18 fasen werd de Vasa uiteindelijk naar ondieper water bij Kastellholmen gebracht. Op 24 april 1961, na 333 jaar onder water, werd de Vasa naar de oppervlakte gebracht.

Het Vasamuseum

Erkennend dat de Vasa een permanent thuis nodig had, besloot de Zweedse regering in 1981 een speciaal museum te bouwen. Tegen 1988 werd het schip naar zijn nieuwe locatie op Djurgården verplaatst. Het Vasamuseum werd officieel geopend op 15 juni 1990 en is sindsdien een iconisch cultureel monument geworden.

Het ontwerp van het museum is zowel functioneel als symbolisch. De buitenkant van het gebouw heeft masten die de oorspronkelijke structuur van de Vasa echoën, terwijl het interieur zorgvuldig klimaatbeheerst is om het schip te behouden. Bezoekers kunnen meerdere niveaus verkennen, elk met verschillende perspectieven op de Vasa en zijn ingewikkelde houtsnijwerk.

Het Vasamuseum Verkennen

Bezoekers van het Vasamuseum worden getrakteerd op een uitgebreide reis door de geschiedenis van het schip. De belangrijkste attractie is natuurlijk de Vasa zelf. De grandeur van het schip is duidelijk in zijn sierlijke houtsnijwerk, waarvan vele in levendige kleuren zijn geschilderd en zorgvuldig zijn onderzocht en gerestaureerd.

Naast het schip herbergt het museum een schat aan artefacten die uit het wrak zijn geborgen. Deze omvatten persoonlijke bezittingen van de bemanning, zoals schoenen, hoeden en zelfs een houten doos met bewaard gebleven boter. Het museum toont ook de zes zeilen van het schip, die ondanks hun kwetsbaarheid zijn bewaard en tentoongesteld.

Behoudsinspanningen

Het behoud van de Vasa is een voortdurende uitdaging geweest. Na de berging werd het schip 17 jaar lang besproeid met polyethyleenglycol om het water in het hout te vervangen en te voorkomen dat het uitdroogde en barstte. Daarna werd het schip nog eens negen jaar laten drogen. Ondanks deze inspanningen zijn de ijzeren bouten die het schip bij elkaar houden gecorrodeerd, wat heeft geleid tot de vorming van zwavelzuur, dat de integriteit van het hout bedreigt. Onderzoekers werken voortdurend aan oplossingen, waaronder het vervangen van de ijzeren bouten door roestvrijstalen exemplaren om verdere achteruitgang te voorkomen.

Een Must-Visit Bestemming

Het Vasamuseum is meer dan alleen een bewaarplaats voor een historisch schip; het is een venster naar het maritieme leven van de 17e eeuw en de Zweedse geschiedenis. De boeiende tentoonstellingen van het museum en de enorme omvang van de Vasa maken het een must-visit bestemming voor iedereen die naar Stockholm reist. Of je nu een geschiedenisliefhebber, een maritieme liefhebber of gewoon een nieuwsgierige reiziger bent, het Vasamuseum biedt een onvergetelijke ervaring die het verleden tot leven brengt in levendige details.

Concluderend, het Vasamuseum staat als een bewijs van menselijke vindingrijkheid, veerkracht en de blijvende aantrekkingskracht van geschiedenis. De muren weerklinken de verhalen van de zeelieden die ooit over de dekken liepen, en de hallen bewaren de erfenis van een schip dat, ondanks zijn tragische lot, blijft inspireren en verwonderen bij iedereen die het bezoekt.