Iglesia de San Pablo

In het hart van Valladolid, Spanje, staat de majestueuze Kerk van San Pablo, lokaal bekend als Iglesia de San Pablo. Dit adembenemende bouwwerk is een indrukwekkend voorbeeld van gotische architectuur en historische pracht. Deze iconische kerk, gesticht door de Dominicanen, is een van de meest representatieve tempels van de stad en een baken van de Isabellijnse gotische stijl die bloeide tijdens het bewind van de Katholieke Koningen.

De Geschiedenis van de Kerk van San Pablo

De oorsprong van de Kerk van San Pablo gaat terug tot 1260, toen Koningin Violant van Aragon, de echtgenote van Alfonso X de Wijze, begon met het vestigen van residenties voor Franciscanen en Dominicanen. Het klooster van San Pablo in Valladolid werd officieel gesticht in 1276 door Koningin Violant van Aragon ter ere van de Orde van Sint Paulus de Eremiet, die in 1250 in Hongarije werd opgericht.

De bouw van de huidige kerk begon serieus in 1463, gefinancierd door Kardinaal Juan de Torquemada, die leningen kreeg van Paus Pius II voor het project. Deze nieuwe structuur verving een eerdere bedelkerk met een houten dak. Onder het patronaat van Torquemada werden het koor, het transept en het schip voltooid. Na zijn dood leverde Bisschop Alonso de Burgos echter aanzienlijke bijdragen aan de kerk, waarbij hij het klooster, de refter, het onderste deel van de gevel en de portalen van het transept financierde.

In het begin van de 17e eeuw werd de hertog van Lerma, een favoriet van Koning Filips III, de patroon van de kerk. Hij financierde de renovatie van de hoofdfaçade en verfraaide de kerk met talrijke kunstwerken, waaronder Fra Angelico's Annunciatie, die nu in het Prado Museum in Madrid hangt. De kerk werd uitgebreid in een classicistische stijl en aangepast voor funeraire doeleinden onder architect Diego de Praves.

De geschiedenis van de kerk is gemarkeerd door belangrijke gebeurtenissen, waaronder de doop van Koning Filips IV en Filips II. Volgens de legende werd de laatste geboren in het nabijgelegen Pimentel-paleis en vervolgens gedoopt in de Kerk van San Pablo door een raam om te voorkomen dat hij in de naburige Kerk van San Martin werd gedoopt.

De 19e eeuw bracht onrust, aangezien Napoleontische troepen de kerk en het klooster ontwijdden en ernstige schade aanrichtten. De geleidelijke verval van het complex en verschillende secularisatieprocessen, vooral de confiscatie in 1835, leidden tot de omvorming van het klooster tot een gevangenis, waarbij alleen de kerk bleef staan. In de 20e eeuw leed de kerk onder een brand en onderging ze verschillende restauraties, met een uitgebreide restauratie in het begin van de 21e eeuw.

De Façade: Een Meesterwerk van Gotische en Renaissancekunst

De gevel van de Kerk van San Pablo is een verbluffende mix van gotische en renaissance-elementen, verdeeld in twee verschillende delen op basis van hun bouwdata. Het onderste deel, voltooid rond 1500, reikt tot aan de imposten boven het centrale roosvenster en wordt bekroond door een renaissancefronton. Dit gedeelte, ontworpen door de architect uit Burgos, Simón de Colonia, is een verheerlijking van de Dominicaanse orde en de Katholieke Koningen.

Het bovenste deel, gebouwd tussen 1601 en 1606 door Francisco de Sandoval y Rojas, hertog van Lerma, was het resultaat van het verhogen van de gewelven van het schip. Deze verhoging vereiste de toevoeging van twee laterale steunberen met klokkentorens, waardoor het geheel eruitziet als torens. De hertog verving ook alle emblemen van Fra Alonso de Burgos door zijn eigen, gemarkeerd door sterren, en voegde twaalf pilaren met leeuwen en een kruis van de Kerk van Santiago toe.

De Gevel Verkennen

Het onderste deel van de gevel heeft een conische boogportaal versierd met sculpturen. De stijlen en archivolten zijn rijkelijk gedecoreerd met figuren, waaronder verminkte beelden van heiligen zoals Sint Margaretha, Maria Magdalena, Sint Catharina en een Dominicaanse heilige, mogelijk Sint Catharina van Siena. De archivolten bevatten ook sculpturen van speelse kinderen, fantasiedieren en engelen die muziekinstrumenten bespelen.

Naast het portaal staan grote beelden van Dominicaanse heiligen, waaronder Sint Petrus Martelaar, Sint Dominicus, Sint Thomas van Aquino en Sint Vincent Ferrer, samen met kleinere beelden van niet-geïdentificeerde heiligen. Boven het portaal, onder een groot baldakijn, is de Kroning van de Maagd door de Heilige Drie-eenheid, omringd door een koor van engelen en vergezeld door knielende figuren van Fra Alonso de Burgos en Sint Jan de Doper.

Het bovenste deel van de gevel, toegevoegd in het begin van de 17e eeuw, heeft een roosvenster omgeven door minder sculpturen. Onder het roosvenster zitten figuren van God de Vader, Sint Petrus en Sint Paulus. De pinakels aan weerszijden van de gevel zijn versierd met meerdere niveaus van beelden, waaronder apostelen, profeten en allegorische figuren.

Een Bezoek aan de Kerk van San Pablo

Een bezoek aan de Kerk van San Pablo is een reis door eeuwen van geschiedenis, kunst en architectuur. Als je voor de grote gevel staat, word je meegenomen naar een tijd waarin de kerk een centrum van religieuze en politieke macht was. Binnenin creëren het enkele schip, het hoge koor en de gotische ribgewelven een serene en indrukwekkende sfeer.

De Kerk van San Pablo is niet alleen een historisch monument; het is een levend testament van het rijke culturele en religieuze erfgoed van Valladolid. Of je nu een geschiedenisenthousiast, een kunstliefhebber of een toevallige toerist bent, de Kerk van San Pablo biedt een unieke en onvergetelijke ervaring.