Église Sainte-Catherine, gelegen in het pittoreske stadje Villeneuve-sur-Lot in het departement Lot-et-Garonne van Nouvelle-Aquitaine, Frankrijk, is een schitterend voorbeeld van het architecturale en culturele erfgoed van de regio. Plaatselijk bekend als église Sainte-Catherine de Villeneuve-sur-Lot, trekt deze kerk bezoekers aan met haar indrukwekkende ontwerp en rijke geschiedenis.
De oorsprong van Église Sainte-Catherine gaat terug tot het midden van de 19e eeuw, toen de pastoor Abbé Grenouilheau een grootschalige wederopbouw van de bestaande kerk, die sinds de 13e eeuw stond, voor ogen had. In 1850 verwierf hij het Hôtel de Vassal met het doel om de kerk te herbouwen. Pas in 1857 ruilde hij dit pand echter met de gemeente voor een hal ten noorden van de kerk. Deze ruil vormde de basis voor het ambitieuze wederopbouwproject.
De oorspronkelijke plannen voor de nieuwe kerk, ontworpen door architect Gustave Alaux, werden uitgesteld totdat een zijbeukgewelf in 1897 instortte. Dit incident leidde tot actie, en Georges Leygues, een prominente lokale figuur, gaf architect Édouard Corroyer de opdracht om een nieuw ontwerp in de Romaans-Byzantijnse stijl te maken. Leygues zorgde ook voor aanzienlijke financiële steun voor de bouw.
De bouw begon serieus in 1898 onder toezicht van architect Lucien Roy, die het project overnam na de dood van Corroyer in 1904. Het project kende tal van uitdagingen, waaronder financiële moeilijkheden en onderbrekingen door de Eerste Wereldoorlog. Ondanks deze tegenslagen werd het koor van de kerk in 1911 ingewijd en ging de bouw sporadisch door tot de voltooiing rond 1924. De sacristieën werden later toegevoegd en de kerk werd uiteindelijk in 1937 ingewijd. Als erkenning voor zijn architectonische betekenis ontving Église Sainte-Catherine in 2007 het Patrimoine du XXe siècle-label en werd het in 2022 geklasseerd als historisch monument.
Église Sainte-Catherine is een prachtig voorbeeld van Romaans-Byzantijnse architectuur, gekenmerkt door het gebruik van lokale industriële baksteen, metaal en gewapende betonconstructies. De kerk is georiënteerd van noord naar zuid, loodrecht op de oriëntatie van de oorspronkelijke kerk. Het centrale schip, geflankeerd door zijbeuken, heeft drie gewelfde traveeën die worden ondersteund door gepolijste granieten kolommen met gebeeldhouwde kapitelen geïnspireerd door die van Moissac en Toulouse. Boven deze kolommen verlichten drievoudig gebogen ramen, die doen denken aan thermale baden, het interieur.
Het exterieur van de kerk is even indrukwekkend, met zijn torenhoge klokkentoren van 55 meter hoog, geïnspireerd door de Basiliek van Saint-Sernin in Toulouse. De toren, voltooid in 1911, voegt een dramatisch verticaal element toe aan het profiel van de kerk. De portiek, die vanaf 1912 werd gebouwd, vormt een narthex die bezoekers verwelkomt in de heilige ruimte.
Dankzij de gulheid van Georges Leygues beschikt Église Sainte-Catherine over een uitgebreide collectie geschilderde decoraties. Het koor bevat een opvallende afbeelding van Christus in een mandorla, vergezeld door de Tetramorph, tegen een gouden achtergrond. Dit werk werd gemaakt door de lokale schilder Gabriel-Antoine Barlangue. Bovendien siert een processie van heiligen, martelaren en stichters, geschilderd door Maurice Réalier-Dumas tussen 1911 en 1920, de kerk, geïnspireerd door soortgelijke werken in de Saint-Vincent-de-Paul kerk in Parijs. De schilderingen in het koor, in de jaren 1930 in opdracht gegeven, werden uitgevoerd door Gabriel-Antoine Barlangue, Henry Lefai en Jeanne Lefai.
De glas-in-loodramen van de kerk zijn een mix van historische en hedendaagse kunst. De zijbeuken bevatten glas-in-loodramen uit de 15e en 16e eeuw van de oorspronkelijke kerk, zorgvuldig opnieuw samengesteld door Félix Gaudin. Onder deze ramen bevindt zich de beroemde Passiecyclus, gemaakt rond 1530 en toegeschreven aan de Meester van de Passie. Het Verrijzenisraam, met een inscriptie die de kunstenaar mogelijk identificeert als Romulus Moron, is een hoogtepunt van deze collectie.
De cyclus van Sint-Catharina van Alexandrië, oorspronkelijk gelegen in de eerste travee van de oude kerk, siert nu verschillende ramen in de nieuwe kerk. Félix Gaudin vervaardigde ook drie nieuwe glas-in-loodramen voor het koor, wat bijdraagt aan het levendige visuele verhaal van de kerk.
Het muzikale erfgoed van Église Sainte-Catherine komt tot uiting in het historische orgel. Het oorspronkelijke orgel, gebouwd in 1647 door Claude Dupré, is deels bewaard gebleven, met de kast en enkele pijpen opgenomen in het huidige instrument. Dit orgel werd in 1874 gerestaureerd en uitgebreid door Jules Barthélémy Magen, een leerling van de beroemde Aristide Cavaillé-Coll. Latere restauraties in 1937 door Michel Puget en in 1972 door Jean Costa hebben ervoor gezorgd dat het orgel de kerk blijft vullen met zijn resonante tonen.
Samenvattend is Église Sainte-Catherine niet alleen een plaats van aanbidding; het is een levend monument van de rijke geschiedenis, architecturale innovatie en artistieke excellentie van Villeneuve-sur-Lot. Of je nu een geschiedenisenthousiast, een architectuurliefhebber of gewoon een nieuwsgierige reiziger bent, een bezoek aan deze opmerkelijke kerk belooft een gedenkwaardige en verrijkende ervaring te zijn.
Koop nu tickets voor de speurtocht!
Met myCityHunt ontdek je duizenden steden over de hele wereld tijdens spannende speurtochten, schattenjachten en escape games!
myCityHunt vouchers zijn het perfecte cadeau voor veel gelegenheden! Verras jouw vrienden en familie met dit buitengewone evenementgeschenk. myCityHunt vouchers zijn vanaf de aankoopdatum 2 jaar geldig en kunnen binnen deze periode worden gebruikt voor een vrij te kiezen stad en tour uit het myCityHunt portfolio.
Koop cadeaubonnen