Villa Spedalotto

Gelegen te midden van het schilderachtige landschap van Bagheria, Sicilië, staat Villa Spedalotto als een bewijs van de rijke culturele en architectonische erfenis van de regio. Dit elegante landhuis, gelegen op een heuvel en omringd door weelderige olijfboomgaarden, biedt een rustige toevluchtsoord dat al generaties lang gekoesterd wordt door de adellijke familie Paternò di Spedalotto. Of je nu een liefhebber bent van geschiedenis, architectuur of gewoon mooie plekken, Villa Spedalotto belooft een onvergetelijke ervaring.

De Geschiedenis van Villa Spedalotto

De oorsprong van Villa Spedalotto gaat terug tot 1783, toen Don Barbaro Arezzo de gerenommeerde architect Giovanni Emanuele Incardona de opdracht gaf om zijn ideale buitenverblijf te ontwerpen. Incardona, een leerling van de beroemde Giuseppe Venanzio Marvuglia, gaf de villa de neoklassieke elegantie die destijds door Sicilië waaide. De bouw begon in 1784 en duurde tot 1793, gedurende welke de kenmerkende architectonische kenmerken van de villa vorm kregen.

In 1790, terwijl de bouw nog gaande was, werd de villa overgenomen door Don Onofrio Emanuele Paternò di Raddusa, de baron van Spedalotto en Gallitano. Dit markeerde het begin van de lange associatie van de familie Paternò met het landgoed. Het ontwerp van de villa, gekenmerkt door de lage, uitgestrekte structuur en een open binnenplaats geflankeerd door twee vleugels, weerspiegelt een harmonieuze mix van Griekse Revival en neoklassieke stijlen. De centrale pronaos, ondersteund door zes Dorische zuilen, dient als de grote ingang van de villa, terwijl de ramen zijn versierd met afwisselend driehoekige en halfronde frontons.

Architectonische Wonderen

De architectonische aantrekkingskracht van Villa Spedalotto ligt in de neoklassieke gevel, een afwijking van de barokke stijl die eerder de Siciliaanse architectuur domineerde. De interieurs van de villa zijn even betoverend, met kamers die zijn gedecoreerd in de vroege Empire-stijl, vaak aangeduid als Pompeiaans. Barokke invloeden zijn te zien in de ingewikkelde trompe-l'œil schilderijen die de muren sieren, waardoor een illusie van diepte en grandeur ontstaat. Deze fresco's, gemaakt door de getalenteerde Elia Interguglielmi, zijn geïnspireerd op de werken van Simon Vouet, wiens ontwerpen nu deel uitmaken van de collecties in Versailles.

Een van de meest onderscheidende kenmerken van de villa is het uitgebreide terras, bedekt met blauw-witte Vietri-tegels, dat een adembenemend uitzicht biedt op het omliggende platteland en de verre zee. Deze tegels werden in 1845 geïnstalleerd en voegen een vleugje mediterrane charme toe aan het landgoed. Het portiek van de villa, hoewel gedeeltelijk beschadigd tijdens de Britse bombardementen van juli 1943, werd in 1945 zorgvuldig gerestaureerd, waardoor de historische integriteit behouden bleef.

Een Koninklijke Toevlucht

Villa Spedalotto heeft door de jaren heen verschillende opmerkelijke gasten ontvangen. In 1799 bood de villa onderdak aan de verbannen koninklijke familie van Napels, waaronder François de Bourbon (de toekomstige koning Frans I van de Beide Siciliën), zijn vrouw prinses Marie-Clémentine van Oostenrijk en hun dochter Marie Caroline (de toekomstige hertogin van Berry). De familie was Napels ontvlucht na de revolutie van 1799, en de villa bood hen een veilige haven tijdens hun verblijf op Sicilië.

Volgens de legende werd koning Ferdinand II van de Beide Siciliën in 1810 geboren in Villa Spedalotto, hoewel officiële documenten aangeven dat zijn geboorte plaatsvond in het Koninklijk Paleis in Palermo. De villa verwelkomde ook Louis-Philippe, de toekomstige koning van Frankrijk, en in de jaren 1870 was de jezuïet-astronoom Angelo Secchi een frequente gast. Secchi, een goede vriend van de markies, gebruikte het terras van de villa voor zijn astronomische observaties. Een buste van Angelo Secchi siert nog steeds de entreehal, ter ere van zijn bijdragen aan de wetenschap.

Een Plaats van Viering

De charmante kapel van de villa heeft talrijke belangrijke gebeurtenissen meegemaakt, waaronder het huwelijk in 1987 van Silvia Paternò di Spedalotto met de hertog van Aosta, een pretendent voor de Italiaanse troon. Deze verbintenis bracht een vleugje koninklijke glamour naar het landgoed, waardoor de historische betekenis verder werd versterkt.

In recentere tijden heeft Villa Spedalotto gediend als filmlocatie voor verschillende scènes in de film Johnny Stecchino uit 1991 van Roberto Benigni, waardoor de tijdloze schoonheid aan een breder publiek werd getoond.

Een Bezoek aan Villa Spedalotto

Hoewel Villa Spedalotto een privéwoning blijft, stelt de status als nationaal monument bezoekers in staat om de architectonische pracht en historische betekenis te waarderen. De serene omgeving van de villa, omringd door olijfboomgaarden en met panoramisch uitzicht op het Siciliaanse landschap, biedt een perfect decor voor een ontspannen wandeling of een moment van reflectie.

Samenvattend is Villa Spedalotto niet alleen een mooi landhuis; het is een levend bewijs van de rijke culturele erfenis en architectonische evolutie van Sicilië. De muren echoën de verhalen van adellijke families, verbannen koninklijke gasten en voorname bezoekers, waardoor het een must-visit bestemming is voor iedereen die de betoverende regio Bagheria verkent.