Cathédrale de Castellammare di Stabia

De Co-Cathedral van Maria Santissima Assunta en San Catello, lokaal bekend als Concattedrale di Maria Santissima Assunta, is de belangrijkste kerk in Castellammare di Stabia, Italië. Dit prachtige gebouw is niet alleen een bewijs van religieuze toewijding, maar ook een opmerkelijk stuk architectonische en historische betekenis, dat bezoekers van over de hele wereld aantrekt.

Een Reis door de Tijd

De geschiedenis van de Co-Cathedral van Maria Santissima Assunta en San Catello is een boeiend verhaal van veerkracht en geloof. De oorspronkelijke kathedraal stond nabij de heuvel van Varano, werd later verplaatst naar de buurt van het kasteel en uiteindelijk naar het huidige Piazza Quartuccio. De verwoestende aardbeving van 1436 veroorzaakte ernstige schade aan de oude structuur, wat leidde tot de beslissing om een nieuwe kathedraal te bouwen.

Op 17 september 1517 vertrouwde een commissie van burgers de architect Giovanni Donadio de taak toe om de nieuwe kerk te ontwerpen. Dit eerste project werd echter nooit gerealiseerd. Een andere poging in 1569 door bisschop Antonio Laureo mislukte ook. Pas in 1581, onder bisschop Ludovico Maiorano, werd de oude kathedraal verkocht en de opbrengst geïnvesteerd in de bouw van de nieuwe. De stadsadministratie gaf in 1587 toestemming voor het project, dat werd gefinancierd door een belasting op verschillende voedingsmiddelen. De bouw begon op 22 november 1587 onder leiding van architect Pietro Antonio De Sanctis en bouwers Santoro Cortolano en Paolo Fasano.

De Lange Weg naar Voltooiing

De bouw van de Co-Cathedral was een langzaam en moeizaam proces, vaak gehinderd door financiële beperkingen. De kerk werd gedeeltelijk geopend voor aanbidding in 1643, met sponsoring van kapellen door verschillende adellijke families van de stad. Belangrijke elementen zoals het orgel, atrium en hoofdaltaar werden veel later toegevoegd, met het orgel geïnstalleerd in 1668 en voltooid in 1774, het atrium voltooid in 1713 en het hoofdaltaar ingewijd in 1760.

Een opmerkelijke uitdaging was de bouw van de klokkentoren. Na aanvankelijke plannen om de bestaande toren te renoveren, die op verzet stuitten, werd in 1782 een nieuwe klokkentoren gebouwd, gefinancierd door een aanzienlijk bedrag van 7.323 dukaten. Tussen 1875 en 1893, onder bisschop Petagna, onderging de kerk aanzienlijke wijzigingen, waaronder de toevoeging van een Latijns kruisvorm, een transept en een presbyterium. Tijdens de opgravingen voor de kapel van San Catello werden resten van een vroegchristelijke necropolis en Romeinse structuren ontdekt, wat een extra laag toevoegde aan de rijke geschiedenis van de kathedraal. De kerk werd plechtig ingewijd in 1893 door bisschop Sarnelli, meer dan drie eeuwen na het begin van de bouw.

Architectonisch Wonder

De gevel van de Co-Cathedral van Maria Santissima Assunta en San Catello is een prachtige vertoning van marmeren decoraties, met drie bogen ondersteund door vier pilaren. De centrale boog, groter dan de andere, is versierd met het wapen van de stad en geflankeerd door twee kolommen. Een elegante trap van Soccavo piperno leidt naar de ingang, die wordt gemarkeerd door drie bronzen deuren, vervaardigd door de Florentijnse beeldhouwer Antonio Berti in 1985. De centrale deur is meer gedetailleerd, terwijl de zijdeuren eenvoudiger van ontwerp zijn.

De Pracht Binnenin

Het interieur van de Co-Cathedral is even indrukwekkend, ontworpen in de vorm van een Latijns kruis en verdeeld in drie schepen. Het centrale schip, met zijn witte en grijze marmeren vloer, wordt geflankeerd door kleinere zijschepen die elk vijf kapellen bevatten. Het oude graf van Stabiaanse priesters ligt in het midden van het hoofdschip. De achterwand bevat een grafmonument met een beeld van het gezicht van Tommaso Angelo d'Arco en drie marmeren plaquettes die belangrijke gebeurtenissen herdenken, waaronder een bezoek van paus Pius IX in 1849.

Een orgel, daterend uit 1774, staat op een verhoogd platform ondersteund door vier kolommen, met schilderijen van Noach en Abraham aan weerszijden. Het centrale schip wordt gescheiden van de zijschepen door tien bogen, elk ondersteund door piperno kolommen versierd met stucwerk, medaillons en vergulding. Het gewelfde plafond heeft drie fresco's van Vincenzo Paliotti uit 1893, die scènes uit het leven van San Catello voorstellen, omringd door tien lunetten die deugden zoals geloof, liefdadigheid en hoop vertegenwoordigen.

De Kapellen

Het linker zijschip heeft vijf kapellen, te beginnen met de Doopkapel, die een marmeren doopvont en een onvoltooid schilderij van de overdracht van de sleutels aan Petrus door Giuseppe Bonito herbergt. De Kapel van Lourdes, voorheen gewijd aan San Gaetano, eert nu de Heilige Maagd van Lourdes met een stuc- en kurkreconstructie van de grot van Massabielle. De Kapel van de Madonna del Carmine, oorspronkelijk gewijd aan de aartsengel Michaël, toont een schilderij van de Maagd die zielen uit het vagevuur bevrijdt door Angelo Mozzillo.

De Kapel van San Francesco di Sales, ooit gepatroneerd door de familie Cotticelli, bevat een houten beeld van de heilige en temperaschilderijen die momenten uit zijn leven uitbeelden. Ten slotte bevat de Kapel van het Heilige Kruis een houten kruisbeeld uit de 17e eeuw, met beelden van San Biagio en de Moeder van Smarten in zijnissen.

Het rechter zijschip herbergt ook vijf kapellen, waaronder de Kapel van San Nicola, opgericht in 1268 door de familie De Rogatis, met een centraal altaarschilderij door Giovanbattista Spinelli.

De Co-Cathedral van Maria Santissima Assunta en San Catello, met zijn rijke geschiedenis, architectonische schoonheid en spirituele betekenis, is een must-see bestemming voor iedereen die Castellammare di Stabia verkent. Of je nu wordt aangetrokken door de religieuze betekenis, historische intriges of gewoon de verbluffende kunst, deze co-kathedraal biedt een diep verrijkende ervaring.