Sint-Severuskerk

De St. Severi Kerk in Erfurt, Thüringen, Duitsland, is een meesterwerk van gotische architectuur dat trots naast de Erfurter Dom op de Domberg staat. Dit unieke architectonische ensemble vormt een iconisch symbool van de stad en trekt bezoekers aan met zijn grootsheid en historische betekenis.

De Vroegmiddeleeuwse Kerk

Op de plek waar de St. Severi Kerk nu staat, stond oorspronkelijk een oudere St. Paulus Kerk, hoewel er tijdens archeologische opgravingen in 1960-61 geen resten van deze vroegere structuur werden gevonden. De oprichting van de kerk wordt vaak toegeschreven aan Bonifatius, en men gelooft dat hier rond 708 een benedictijnenklooster genaamd St. Paulus werd gesticht. In 836 bracht aartsbisschop Otgar van Mainz de relieken van Sint Severus van Ravenna naar dit klooster, dat tegen de 9e eeuw dubbele toewijdingen had aan St. Paulus en St. Severus.

Romaanse Bouw

De kerk verschijnt voor het eerst in historische documenten in 1079-1080 toen ze werd verwoest tijdens de verovering van Erfurt door Hendrik IV. Ze werd op kleinere schaal herbouwd, en tegen 1121 was er een kapittelstichting gevestigd bij St. Severi. In deze periode werd ook een bisschopsresidentie, het Krummhaus, gebouwd door aartsbisschop Adalbert van Mainz. Een brand in 1142 veroorzaakte aanzienlijke schade, maar de kerk werd snel herbouwd en opnieuw ingewijd in 1148. De romaanse kerk had een drieschepige basiliekindeling met twee transepten en twee koren, wat de dubbele toewijding weerspiegelde.

Hooggotische Herbouw

Plannen voor een nieuwe bouw ontstonden in 1238, maar het werk begon daadwerkelijk in de jaren 1270. De nieuwe gotische kerk was ontworpen om bijzonder indrukwekkend te zijn, en in 1308 werd het nieuwe hoogaltaar ingewijd. De kerk was grotendeels voltooid tegen het midden van de 14e eeuw, met het gewelf klaar rond 1370. De nieuwe structuur behield de romaanse indeling maar voegde extra zijbeuken toe, waardoor een vijfbeukige hallenkerk ontstond. Dit ontwerp was vooruitstrevend en anticipeerde op de laatgotische hallenkerken van de 15e eeuw.

Laatgotische Wijzigingen

Een grote brand in 1472 veroorzaakte uitgebreide schade, waaronder de vernietiging van de klokkentorens, het dak en delen van de gewelven. De kerk werd tegen 1500 herbouwd, met een nieuwe sacristie, kapittelzaal en het kenmerkende drie-toren oostelijke uiteinde. De zijtorens werden in 1495 herbouwd met elegante spitsen, en de centrale toren werd toegevoegd. Het laatgotische Maria-altaar, gemaakt rond 1510, is een opvallend kenmerk van de kerk, met ingewikkelde houtsnijwerken en heiligenfiguren.

De Kapittelzaal en Klooster

Hoewel documenten uit 1317 en 1363 een klooster vermelden, wordt algemeen aangenomen dat St. Severi nooit een volledig ontwikkeld klooster had. In plaats daarvan was de kapittelzaal waarschijnlijk een ruimte binnen de kerk zelf. Na de brand van 1472 werden een nieuwe sacristie en kapittelzaal aan de noordkant gebouwd, en een nieuw klooster werd voltooid tegen 1495.

De Moderne Tijd

In de 17e eeuw onderging de kerk aanzienlijke veranderingen, waaronder een nieuw barok hoogaltaar door beeldhouwer Johann Andreas Gröber. De kerk werd in 1803 geseculariseerd en in 1813-14 door Franse troepen als ziekenhuis gebruikt. Ondanks deze veranderingen blijft St. Severi een levendig onderdeel van het religieuze en culturele leven van Erfurt.

Tegenwoordig staat de St. Severi Kerk als een getuigenis van de rijke geschiedenis en architectonische evolutie van Erfurt. De torenhoge spitsen, ingewikkelde gotische details en historische betekenis maken het een must-see voor iedereen die deze prachtige stad verkent. Of je nu een architectuurliefhebber, een geschiedenisliefhebber of gewoon een nieuwsgierige reiziger bent, St. Severi biedt een fascinerende blik in het verleden en een schitterend voorbeeld van gotisch vakmanschap.