De Marienkirche Hanau, lokaal bekend als Marienkirche, is een indrukwekkend symbool van het rijke historische en architectonische erfgoed van Hanau, Hessen, Duitsland. Deze prachtige gotische kerk, oorspronkelijk gewijd aan Maria Magdalena, is al eeuwenlang een centraal herkenningspunt in de oude stad van Hanau en trekt bezoekers aan met zijn opvallende architectuur en rijke geschiedenis.
De oorsprong van de Marienkirche Hanau gaat terug tot het begin van de 14e eeuw. Toen Hanau in 1303 stadsrechten kreeg, had het al een romaanse kapel, veel kleiner dan de huidige kerk. Deze kapel, voor het eerst genoemd in 1316, was een filiaal van de oudere parochiekerk van Onze Lieve Vrouw in Kinzdorf, gelegen ten zuiden van Hanau. De pastoor van Kinzdorf had niet alleen geestelijke verantwoordelijkheid voor zijn parochiekerk, maar ook voor de Maria Magdalena Kapel in Hanau, de St. Martinus Kapel in het kasteel van Hanau en de St. Elisabeth Kapel in het oude ziekenhuis van Hanau.
De afhankelijkheid van de moederkerk in Kinzdorf veranderde in 1434 toen Graaf Reinhard II parochierechten voor de Maria Magdalena Kapel verkreeg. Hij stelde een dienstregeling op voor de geestelijkheid, waarbij dagelijkse missen en vespers bij de talrijke altaren verplicht werden. Dit markeerde een verschuiving van het kerkelijke centrum van Kinzdorf naar Hanau. Bovendien verbeterde Graaf Reinhard II de voorzieningen voor de priesters en stelde een nieuwe aanwezigheidsplicht in. Priesters die regelmatig hun liturgische taken uitvoerden bij hun toegewezen altaren kregen een vergoeding, beheerd door een aanwezigheidbeheerder. Deze aanwezigheid bestaat vandaag de dag nog steeds en onderhoudt de Marienkirche met inkomsten uit oude beneficie-eigendommen.
Graaf Reinhard II begon aan een missie om de hoofdkerk van zijn residentiestad uit te breiden en te verfraaien, en koos deze als de nieuwe begraafplaats voor zijn familie, die voorheen in het klooster van Arnsburg begraven lag. De kerk werd vergroot van een eenbeukige structuur naar een driebeukige, waarbij het schip zijn huidige afmetingen kreeg. De bouw van het schip begon in 1449, en een inscriptie boven een geblokkeerde spitsboogdeur aan de zuidmuur van de zuidelijke zijbeuk markeert deze datum. Het werk werd voltooid in 1454, zoals aangegeven door een jaartal boven de deur aan de noordzijde. De apsis werd ook vergroot, en de bouw van de huidige toren begon in 1448, die zijn eerste grote klok kreeg in 1480.
De meest ingrijpende verandering aan de kerk werd uitgevoerd door Graaf Philip I, de Jongere, die in 1485 terugkeerde van een pelgrimstocht naar het Heilige Land met talloze inspiratiebronnen. Hij gaf opdracht voor de bouw van een koor met indrukwekkende afmetingen, dat hoog boven het aangrenzende schip uittorende. Het koor, dat 22 meter lang, 10 meter breed en 16,4 meter hoog is, heeft vier traveeën en een 5/8 koorafsluiting. De bases en consoles van de diensten in het koor komen overeen met de hoeksteunberen aan de buitenkant. Hoewel ze in het verleden rijkelijk gebeeldhouwd waren, werden ze gedeeltelijk vernietigd in 1945 en vervangen door onversierde stenen tijdens de reconstructie. Tien oplopende pilasters ondersteunen de netvormige ribben die het gewelf sieren, samenkomend in een ster aan het oostelijke uiteinde. De sluitsteen toont Maria Magdalena die knielt voor de verrezen Christus in de Noli me tangere scène. Andere sluitstenen tonen de wapenschilden van de familie van de bouwheer, waaronder Graaf Philip I, de Jongere, zijn vrouw Adriana van Nassau-Dillenburg, zijn vader Graaf Reinhard III en zijn grootvader Graaf Reinhard II. De zijpunten van de gewelfribben zijn versierd met kleinere wapenschilden van de adellijke kringen van het Huis van Hanau, waaronder de graven van Wertheim, Rieneck en Solms. De velden binnen het net van gewelfribben zijn gevuld met geschilderde wijnranken, bloemen en stralen. Het geheel is toegeschreven aan Siegfried Ribsche, met uitvoering door Meester Martin en enkele beeldhouwwerken door steenhouwer Hans Merckel uit Babenhausen.
Tegelijkertijd met het koor werd aan de zuidkant een kleine kapel gewijd aan St. Laurentius toegevoegd. Oorspronkelijk diende deze als kapittelzaal voor de collegiale geestelijkheid, maar nu fungeert het als sacristie. De kapel is versierd met fresco's die het martelaarschap van St. Laurentius en de heiligen Cosmas en Damianus uitbeelden, die na de verwoesting van 1945 werden herontdekt. Een ander fresco toont de Drie Koningen en twee heilige diakens. De bouw van de kapel wordt waarschijnlijk in verband gebracht met de mislukte poging van Graaf Philip I, de Jongere, om relieken te kopen van het financieel noodlijdende klooster van Seligenstadt, waaronder het hoofd van St. Laurentius. Hoewel de aankoop werd betwist door de aartsbisschop van Mainz, ontving Graaf Philip I, de Jongere, als compensatie de inkomsten van het klooster uit de dorpen Nauheim, Eschersheim en Ginnheim.
De 16e eeuw bracht de Reformatie naar Hanau, wat een aanzienlijke invloed had op de Marienkirche. In 1523 trad pastoor Adolf Arborgast toe tot het collegiale kapittel en sprak zijn wens uit om zich te richten op het prediken van het Evangelie in plaats van op dagelijkse missen en vespers. Zijn opvolger, Magister Philip Neunheller, werd de belangrijkste hervormer van Hanau. Onder zijn invloed kregen de nieuwe religieuze ideeën voet aan de grond onder de collegiale geestelijkheid en parochianen. Hoewel de katholieke collegiale dienst nooit officieel werd afgeschaft, nam het aantal altaren af omdat posities niet werden ingevuld. In 1537 telde het kapittel nog slechts acht geestelijken en in 1548 nog maar vier. In 1550 werd de misdienst in de Maria Magdalena Kerk vervangen door twee, later drie, hervormingsgezinde predikanten.
De volgende fase in de architectonische geschiedenis van de kerk werd gevormd door de eisen van de nieuwe protestantse eredienst, die de nadruk legde op prediking voor de verzamelde gemeente. In 1558 gaf Graaf Philip III opdracht om het schip om te vormen tot een hallenkerk. De driedeling van het schip werd verwijderd, de buitenmuren werden aanzienlijk verhoogd en het dak van de kerk werd verhoogd om op dezelfde hoogte als het koor te komen. Langs de zijkanten werden meerverdiepingsgalerijen voor mannen toegevoegd, terwijl vrouwen in het schip zaten. Professoren, ambtenaren en raadsleden hadden zitplaatsen op de begane grond, afgeschermd van de gemeente door tralies. De adellijke zitplaats bevond zich aan de voorkant van de eerste galerij. Het vlakke plafond van de ruimte werd ondersteund door kolommen die ook het gewicht van de zolder droegen.
Vandaag de dag staat de Marienkirche Hanau als een opmerkelijke mix van historische en architectonische evolutie, die het rijke verleden van de stad en de dynamische veranderingen door de Reformatie weerspiegelt. Haar torenhoge aanwezigheid in het hart van Hanau blijft bezoekers trekken en biedt een kijkje in de rijke geschiedenis en architectonische pracht van de stad.
Koop nu tickets voor de speurtocht!
Met myCityHunt ontdek je duizenden steden over de hele wereld tijdens spannende speurtochten, schattenjachten en escape games!
myCityHunt vouchers zijn het perfecte cadeau voor veel gelegenheden! Verras jouw vrienden en familie met dit buitengewone evenementgeschenk. myCityHunt vouchers zijn vanaf de aankoopdatum 2 jaar geldig en kunnen binnen deze periode worden gebruikt voor een vrij te kiezen stad en tour uit het myCityHunt portfolio.
Koop cadeaubonnen
