Marienkirche, een prachtige rooms-katholieke kerk in Kaiserslautern, Rijnland-Palts, is een baken van architectonische pracht en historische betekenis. Met zijn torenspits die een indrukwekkende hoogte van 92,5 meter bereikt, is het het hoogste gebouw in het stadscentrum en trekt het zowel bewoners als bezoekers aan.
In de late 19e eeuw groeide Kaiserslautern snel en het aantal katholieken in de stad steeg tot ongeveer 10.000. De middeleeuwse Martinskirche, de enige katholieke kerk in de stad destijds, kon de groeiende congregatie niet meer huisvesten. Plannen om Martinskirche te slopen en opnieuw op te bouwen werden verlaten, wat leidde tot de aankoop van een weide bij Ziegelbach voor de bouw van een nieuwe kerk. Zo werd Marienkirche bedacht als het centrale punt van het uitbreidingsplan van de stad, ontworpen door architect Heinrich von Schmidt uit München.
De fundering van de kerk werd gelegd in 1887 en de bouw ging door tot 1892. Het project, dat 430.000 mark kostte, werd gefinancierd door verschillende middelen, waaronder een loterij. Lokale bedrijven voerden het meeste bouwwerk uit en de glas-in-loodramen werden gemaakt door de Oidtmann glasfabriek in Linnich. Op 8 september 1892 wijdde bisschop Joseph Georg von Ehrler van Speyer de kerk in, gewijd aan het feest van Maria-Tenhemelopneming. Voor een korte periode, tot de voltooiing van de Gedächtniskirche in Speyer in 1904, had Marienkirche de hoogste kerktoren in de Palts.
Marienkirche is een architectonisch juweel, ontworpen in neogotische stijl en gebouwd van licht zandsteen. De plattegrond van de kerk vormt een Latijns kruis, met het koor westwaarts georiënteerd om stedelijke redenen. De oostelijke gevel heeft het hoofdportaal met een trap en de torenhoge 92,5 meter hoge centrale torenspits, geflankeerd door kleinere traptorens. Boven de kruising voegt een slanke dakruiter toe aan de verticale elegantie van de kerk. Het timpaan boven het hoofdportaal is versierd met een beeld van Maria door beeldhouwer J. Stolz uit München, terwijl de gevelvelden bijbelse reliëfs tonen.
Het interieur van de driebeukige hallenkerk strekt zich uit tot een lengte van 40,54 meter en bereikt een hoogte van ongeveer 12 meter. Het is verdeeld door ronde pilaren met knopkapitelen die een ribgewelf ondersteunen. Onder het koor ligt een ruime crypte, alleen toegankelijk van buiten de kerk. Links van het koor is een zijkapel en rechts een symmetrisch geplaatste sacristie. Het orgelbalkon in het oosten, rustend op drie kruisgewelven, heeft een traceringbalustrade en is bereikbaar via wenteltrappen in de hoektorens.
Hoewel veel van het oorspronkelijke neogotische meubilair in de loop der tijd verloren is gegaan, zijn sommige elementen bewaard gebleven. Het hoogaltaar, voltooid in 1895, en het Josephaltaar, geïnstalleerd in 1906, werden gemaakt door de gebroeders Port uit Münstermaifeld naar ontwerpen van pater Stiff uit Oberwinter. In 1901 werd een triomfkruis aan de kerk geschonken door kunstenaar Linder van het Gewerbemuseum. De zandstenen preekstoel met een houten klankbord, gemaakt door Erfurt en Wüst uit Stuttgart, valt nog steeds op.
Het doopvont, oorspronkelijk achterin het linker zijschip onder het orgelbalkon, had ooit een sierlijke koperen deksel. Opmerkelijk zijn de drieluiken boven de zijaltaren, geschilderd door Matthäus Schiestl en geschonken door het Beierse Ministerie van Cultuur in 1906. Deze schilderijen tonen de Aanbidding der Herders op de linker transeptmuur en Maria, Koningin van Alle Heiligen, aan de rechterkant. Schiestl beeldhouwde ook het beeld van Maria in de linker zijnis en het beeld van Sint Antonius tegenover. Het grote Klais-orgel, voltooid in 1905, draagt bij aan het muzikale erfgoed van de kerk.
Beide wereldoorlogen lieten hun sporen na op Marienkirche. In 1918 viel er een bom aan de zuidkant van de kerk, wat kleine schade veroorzaakte. De glas-in-loodramen en het linker drieluik werden echter beschadigd en moesten worden gerepareerd. De klokken, omgesmolten voor de oorlogsinspanning, werden in 1921 vervangen. Tijdens de Tweede Wereldoorlog verwoestten luchtaanvallen op 28 september 1944 de deuren, glas-in-loodramen en delen van het dak van de kerk. Ondanks deze schade bleef het kerkgebouw grotendeels intact, in tegenstelling tot de nabijgelegen Apostelkerk, die zwaar beschadigd werd door brandbommen.
In de naoorlogse periode huisvestte de crypte tijdelijk meubels die door de Franciscanessen waren gered uit hun nabijgelegen, gebombardeerde klooster. Het hoogaltaar, dat in 1936 voor renovatie naar Münstermaifeld was gestuurd, werd vernietigd in een luchtaanval. In 1944 werd het vervangen door een nieuw Maria-altaar, ontworpen door architect Klostermann en gebeeldhouwd door Karl Baur uit München, met hoogreliëfscènes uit het leven van Maria en een beeld van Maria. De bronzen deksel van het doopvont ging verloren tijdens de oorlog en zijn lot is onbekend.
De oorspronkelijke glas-in-loodramen, die verschillende Duitse heiligen en scènes uit het leven van Maria uitbeeldden, werden vernietigd tijdens de luchtaanval in 1944. In 1952 gaf pater Engel opdracht voor nieuwe ramen bij de München kunstenaar Wilhelm Pütz. Deze nieuwe ramen, voltooid in 1954, tonen scènes uit het leven van Maria in het koor, het mysterie van de Onbevlekte Ontvangenis en Mariabeelden uit de Bijbel en de Litanie van Loreto in het schip. De traceringramen boven het orgelbalkon tonen motieven van kerkmuziek, terwijl de overige ramen in het schip zijn versierd met sierglas.
In 1972-1973 onderging de kerk renovaties om het interieur aan te passen aan liturgische hervormingen en de vloeren te stabiliseren door een betonnen plaat te installeren tussen de crypte en het transept en koor. De vloertegels in het transept werden vervangen om overeen te komen met die in het schip, aangezien veel ervan waren gebarsten. Alleen de tegelpatronen in het koor en de zijkapel zijn bewaard gebleven. Tussen 1952 en 1956 beeldhouwde kunstenaar Carl Caire uit Kaiserslautern de Kruiswegstaties, en Karl Baur maakte vier houten beelden voor de zijaltaren, die later werden verwijderd tijdens de liturgische hervormingen. Deze beelden, die de Heilige Familie, het Heilig Hart, Sint Pius X en Sint Aloysius Gonzaga voorstellen, zijn nu gemonteerd op de transeptmuren.
In 1891 werd een orgelbouwvereniging opgericht, maar aanvankelijk werd een harmonium gebruikt tijdens de inwijding van de kerk. Tegen 1902 had het orgelfonds 20.000 mark verzameld en werd het bedrijf Johannes Klais uit Bonn opdracht gegeven om een romantisch orgel te bouwen. De orgelkast was voltooid in 1904 en het hele instrument was klaar in februari 1905. Het orgel werd ingewijd op 26 februari 1905 en speelt nog steeds een vitale rol in het muzikale leven van de kerk.
Marienkirche, met zijn rijke geschiedenis, architectonische schoonheid en spirituele betekenis, blijft een hoeksteen van het culturele en religieuze landschap van Kaiserslautern. Of je nu een geschiedenisliefhebber, een architectuurliefhebber of een spirituele zoeker bent, een bezoek aan Marienkirche belooft een boeiende reis door tijd en geloof.
Koop nu tickets voor de speurtocht!
Met myCityHunt ontdek je duizenden steden over de hele wereld tijdens spannende speurtochten, schattenjachten en escape games!
myCityHunt vouchers zijn het perfecte cadeau voor veel gelegenheden! Verras jouw vrienden en familie met dit buitengewone evenementgeschenk. myCityHunt vouchers zijn vanaf de aankoopdatum 2 jaar geldig en kunnen binnen deze periode worden gebruikt voor een vrij te kiezen stad en tour uit het myCityHunt portfolio.
Koop cadeaubonnen
