De Pfarrkirche, lokaal bekend als St. Johannes, staat trots in het centrum van Kitzingen, Beieren. Deze rooms-katholieke parochiekerk, gewijd aan Johannes de Doper, is niet alleen een plaats van aanbidding maar ook een opmerkelijk voorbeeld van laatgotische architectuur die de tand des tijds heeft doorstaan. Als het oudste bewaard gebleven gebouw in Kitzingen is de Pfarrkirche een getuigenis van de rijke geschiedenis en religieuze erfgoed van de stad.
De geschiedenis van de Pfarrkirche gaat terug tot het begin van de 12e eeuw, toen de eerste vermelding van een onafhankelijke parochie in Kitzingen werd geregistreerd. Dit was een periode van geschillen over tienden tussen de pastoor en abdis Bertha II van Ebenhausen. In 1394 werd de parochie officieel opgenomen in het Benedictijnse klooster van Kitzingen, dat toen al bijna 400 jaar bestond. Het klooster had het recht om de pastoor aan te stellen en de kerk te onderhouden.
De bouw van de huidige Pfarrkirche begon in 1402 op de fundamenten van een eerdere structuur, waarover weinig bekend is. De enige bouwmeester wiens naam bewaard is gebleven, is Heinrich Sommer, een steenhouwer en meester-vakman die in 1462 overleed en vermoedelijk in de kerk begraven ligt. Financiële problemen onderbraken vaak de bouw, maar onder leiding van abdis Margaretha II van Erbach werd de kerk uiteindelijk voltooid tussen 1460 en 1463. De inwijding van de kerk vond plaats in 1487 door de prins-bisschop van Würzburg, Rudolf von Scherenberg. Dit belangrijke jaar is gegraveerd op de zuidelijke galerij en een van de buitenste pilaren.
De Pfarrkirche speelde een cruciale rol tijdens de Reformatie. De eerste protestantse preek werd hier in 1530 gehouden, wat het begin van de Reformatie in Kitzingen markeerde. Bijna een eeuw lang diende de kerk als een Lutherse gebedsplaats tot 1629, toen de stad weer katholiek werd na de inlossing van de pand door Brandenburg-Ansbach aan het prinsbisdom Würzburg. Deze periode zag ook de barokke transformatie van het interieur van de kerk, die veel van zijn oorspronkelijke inrichting had verloren tijdens de Reformatie en de Boerenoorlog.
De 18e eeuw bracht opnieuw veranderingen aan het interieur van de Pfarrkirche, dit keer in de vroege classicistische stijl. Het enige overgebleven stuk uit deze periode is de preekstoel. In de 19e eeuw onderging de kerk een neogotische renovatie, waarbij het grote barokke hoogaltaar uit 1667 werd verwijderd dat de drie oostelijke ramen had verduisterd. Het altaarstuk van de Vlaamse schilder Johann Baptist de Ruel, dat ooit dit altaar sierde, hangt nu aan de oostelijke muur van de toren in het noordelijke zijschip. Bovendien werd de kerk opnieuw geschilderd in een neogotische stijl, waarbij restanten van de oorspronkelijke muurschilderingen werden bedekt.
In 1901 verwoestte een brand de koepel van de toren, die tijdelijk werd vervangen voordat hij drie jaar later in zijn oorspronkelijke vorm werd herbouwd. Deze periode zag ook een noodzakelijke buitenrenovatie onder leiding van de Neurenbergse architect Josef Schmitz, bekend om zijn werk aan de kerken St. Sebald en St. Lorenz in Neurenberg. Schmitz's zorgvuldige aanpak zorgde ervoor dat nieuwere toevoegingen herkenbaar waren, waardoor de historische integriteit van de kerk behouden bleef.
Opmerkelijk genoeg overleefde de Pfarrkirche de verwoestende bombardementen op 23 februari 1945, die een groot deel van de oude stad van Kitzingen vernietigden. Na het Tweede Vaticaans Concilie onderging de kerk verschillende aanpassingen aan het altaargebied, met een harmonieuze herinrichting die in 1994 werd voltooid en elementen uit verschillende perioden in balans bracht.
Tijdens de renovatie van 1994 werden drie gotische zandstenen figuren ontdekt in de vloer van de doopkapel. Deze figuren, een Madonna (zonder het Christuskind) en twee koningen, maakten deel uit van een Driekoningengroep daterend uit 1350 tot 1380. Deze buitengewone vondst trok veel aandacht in de academische wereld. De figuren, waarschijnlijk gemaakt door een externe kunstenaar, vertonen verbindingen met de Neurenbergse Parler-school of de werkplaats van de Dom van Keulen. Momenteel gehuisvest in het Museum am Dom in Würzburg, zijn er lopende discussies over hun terugkeer naar de Pfarrkirche.
De Pfarrkirche is een laatgotische hallenkerk met een teruggetrokken veelhoekig koor. De buitenkant heeft robuuste steunberen en ingewikkelde maaswerkramen, waaronder twee zeldzame roosvensters aan de zuidkant. Het asymmetrische ontwerp is het gevolg van de noordwestelijke locatie van de toren, waardoor het noordelijke zijschip tot vijf traveeën wordt verkort, terwijl het zuidelijke zijschip en het schip elk acht traveeën hebben. Het licht naar het zuiden gekantelde, drie traveeën tellende koor draagt bij aan het unieke karakter van het gebouw.
Opmerkelijke elementen aan de buitenkant zijn een late 15e-eeuwse Olijfberg-scène toegeschreven aan de Riemenschneider-school en twee traptorens die toegang bieden tot de galerij en het dak. Het interieur is een getrapt hallentype, waarbij het zuidelijke zijschip in twee niveaus is verdeeld door een metselwerkgalerij die eind 15e eeuw werd toegevoegd om de capaciteit te vergroten. Het parallelle ribgewelf in het schip en de zijbeuken, ontwikkeld in de St. Vituskathedraal in Praag, versterkt de grandeur van de kerk.
De Pfarrkirche, met zijn rijke geschiedenis en architectonische pracht, is een must-see voor iedereen die Kitzingen verkent. Of je nu een geschiedenisfanaat, een architectuurliefhebber of een nieuwsgierige reiziger bent, deze kerk biedt een boeiende kijk op het verleden en een serene ruimte voor reflectie.
Koop nu tickets voor de speurtocht!
Met myCityHunt ontdek je duizenden steden over de hele wereld tijdens spannende speurtochten, schattenjachten en escape games!
myCityHunt vouchers zijn het perfecte cadeau voor veel gelegenheden! Verras jouw vrienden en familie met dit buitengewone evenementgeschenk. myCityHunt vouchers zijn vanaf de aankoopdatum 2 jaar geldig en kunnen binnen deze periode worden gebruikt voor een vrij te kiezen stad en tour uit het myCityHunt portfolio.
Koop cadeaubonnen
