Het Klooster van Sint Paulus, lokaal bekend als Convento de San Pablo, is een majestueuze historische en architectonische parel gelegen in het hart van Palencia, Spanje. Dit oude klooster, opgericht door de Dominicaanse Orde, staat als een getuigenis van het rijke religieuze en culturele erfgoed van de regio en betovert bezoekers met zijn serene sfeer en rijke verleden.
Het Klooster van Sint Paulus werd gesticht door Sint Dominicus de Guzmán, de in Burgos geboren oprichter van de Dominicaanse Orde, met bisschoppelijke steun in 1219 of 1220, kort voor zijn dood in 1221. Dit maakt het een van de oudste kloosters van de Orde der Predikers. Sint Dominicus zelf was een student en professor aan de Universiteit van Palencia tussen 1184 en 1198, en zijn huis, dat in 1892 werd gesloopt, stond ooit op hetzelfde plein.
Gedurende de 13e eeuw was het klooster een centrum van religieuze activiteit, met opmerkelijke Dominicanen zoals Gil de Santarem en Pedro González Telmo die hier hun geloften aflegden en hun religieuze leven leidden. Het klooster speelde ook een belangrijke rol in het politieke landschap van middeleeuws Spanje, door drie keer de Algemene Raden van Castilië te huisvesten. De meest opvallende hiervan was in 1296, toen Koningin-Regentes María de Molina de raden bijeenriep om de troon voor haar zoon Ferdinand IV veilig te stellen. Het diende ook als locatie voor het Generaal Kapittel van de Dominicaanse Orde.
Koninklijke patronage van vorsten zoals Sancho III, Sancho IV en Alfonso XI transformeerde het klooster in een koninklijke residentie en oratorium, en het ontving zelfs pauselijke privileges van Pausen Gregorius IX en Alexander III. De bouw van de nieuwe kerk begon in de 14e eeuw en werd pas voltooid in de 16e eeuw. In 1514, onder het patronaat van de familie Rojas, markiezen van Poza en heren van Monzón, werd de oorspronkelijke hoofdkapel gesloopt om plaats te maken voor de huidige, die in 1534 werd voltooid en op 7 april van dat jaar werd ingewijd.
Tijdens de Spaanse Onafhankelijkheidsoorlog bezetten Franse troepen het klooster, waardoor het werd omgevormd tot een militair hospitaal en gevangenis. In 1835 leidde het secularisatieproces ertoe dat het klooster door de staat werd overgenomen, waardoor het veel van zijn vroegere glorie verloor. De Dominicaanse gemeenschap keerde echter terug in 1844. In 1957 verhuisden de Dominicanen naar een aangrenzend gebouw, ontworpen door Jacobo Romero in 1920, dat eerder de rechtbanken en de Provinciale Rechtbank van Palencia huisvestte. Dit gebouw dient nu als hun residentie en noviciaat.
De kerk werd op 3 juni 1931 bij decreet uitgeroepen tot Nationaal Historisch-Artistiek Monument en wordt ook erkend als Cultureel Erfgoed (Bien de Interés Cultural).
De kerk van het Klooster van Sint Paulus heeft een structuur met drie beuken, waarbij de centrale beuk de hoogste is. De beuken worden gescheiden door samengestelde zuilen en er zijn zijaltaren langs de beuk van de Epistel. De centrale beuk is 72,15 meter lang. De twee zijbeuken eindigen in vierkante apsidale kapellen, die de enige overblijfselen zijn van de oorspronkelijke 13e-eeuwse kerk. De centrale beuk wordt afgesloten door een sterk ontwikkelde apsis die dienst doet als hoofdkapel. De gewelven zijn geribbeld, met gekamde ribben in de centrale beuk, eenvoudige ribgewelven in de zijbeuken en stervormige ribgewelven in de hoofdkapel.
De buitenkant van de kerk is sober, met spaarzame en eenvoudige versieringen. De meest opvallende kenmerken zijn de robuuste apsis en de hoofdgevel met zijn karakteristieke klokkentoren, een vertrouwd silhouet in Palencia. De hoofdkapel heeft een fortachtig uiterlijk en staat in schril contrast met de rest van de kerk door zijn hoogte. Het is versterkt met zes steunberen bekroond met ronde pinakels en afgesloten door een balustrade. Verschillende waterspuwers, waarvan sommige zwaar verweerd zijn, hangen aan het bovenste deel. Renaissance-ramen en talrijke adellijke wapenschilden sieren de zijkanten.
De hoofdgevel, gelegen aan de westkant, werd in de 18e eeuw in een neoklassieke stijl gebouwd door architect Manuel Turillo. Het bereikt een maximale hoogte van 30 meter. Een tetrastyle opstelling van Toscaanse pilasters verdeelt het hoofdlichaam in drie secties, elk met een deur met een latei-boog. Het bovenste deel wordt volledig ingenomen door de grote klokkentoren, die drie halfronde bogen bevat met de klokken en een vierde in het bovenste deel met een beeld van de Maagd van Fatima. Het geheel wordt voltooid door bescheiden zijvleugels en een driehoekig fronton, allemaal bekroond met vier ballen en een pinakel.
De hoofdkapel, hoger dan de centrale beuk en zeshoekig van vorm, werd gesponsord door de familie Rojas. Het herbergt de meest artistiek en architectonisch significante elementen van de kerk: het hoofdaltaarstuk, de graven van de markiezen, het stervormige ribgewelf dat op twee van de muren wordt ondersteund door radiale trompen, en een deel van de 16e-eeuwse koorbanken. De ruimte is afgesloten door een hekwerk bekroond met een Calvarie, beelden van Sint Dominicus en Sint Thomas, en de adellijke wapenschilden van de familie Rojas. Gesmeed in de 16e eeuw door Juan Bautista Celma, is het hekwerk een opmerkelijk kunstwerk.
Het hoofdaltaarstuk, dat doet denken aan het grote altaarstuk van de kathedraal van Palencia, is een platereske meesterwerk uit de 16e eeuw, toegeschreven aan Felipe Vigarny en zijn school. Het altaarstuk is verdeeld in drie lagen, plus een basis of predella en een attiek, en zeven verticale secties. Deze opstelling creëert talrijke compartimenten die tien sculpturale groepen herbergen, waarvan acht in reliëf en vierkant ingelijst, en zestien vrijstaande sculpturen geplaatst in schelpnissen. De ruimtes worden gescheiden door kleine zuilen, pilasters en stipites, en door friezen versierd met cherubhoofdjes.
De predella toont vier scènes uit het leven van Christus (de Geboorte, de Vlucht naar Egypte, de Openbaring en de Besnijdenis), met aan de uiteinden twee heraldische schilden, een van de familie Rojas en de andere van de Dominicaanse Orde. De eerste laag bevat beelden van Sint Johannes de Evangelist en Sint Christoffel, en reliëfs van de Annunciatie, het Bezoek, de Presentatie en Jezus onder de Dokters. Het centrale gedeelte wordt ingenomen door een standbeeld van de Tenhemelopneming van Maria, omringd door vier engelen en rustend op een basis die zich uitstrekt in de predella. De tweede laag herbergt zeven vrijstaande beelden: Sint Antolin, Sint Catharina van Siena, Sint Pius V, Sint Dominicus de Guzmán, Sint Thomas van Aquino, Sint Sebastiaan en, in het centrale gedeelte, Sint Johannes de Doper. De derde laag toont Sint Gregorius, Sint Paulus, Sint Lucia, Sint Jacobus en Sint Anna met de Maagd Maria als kind. Het attiek wordt bekroond met een Calvarie, die het centrale gedeelte uitbreidt, met beelden van de Gekruisigde Christus, de Maagd Maria en Sint Johannes.
De linker zijmuur van de hoofdkapel herbergt het weelderige mausoleum van Juan de Rojas en María Sarmiento, de eerste markiezen van Poza. Dit werk, waarschijnlijk van Francisco Giralte, werd voltooid in 1557 en werd in het verleden ten onrechte toegeschreven aan de beeldhouwer Alonso Berruguete, de meester van Giralte. Het funeraire monument is opgesteld als een monumentaal altaarstuk, met twee lagen met Ionische zuilen en een attiek met Korinthische zuilen. De eerste laag is versierd met allegorische reliëfs van Kuisheid en
Koop nu tickets voor de speurtocht!
Met myCityHunt ontdek je duizenden steden over de hele wereld tijdens spannende speurtochten, schattenjachten en escape games!
myCityHunt vouchers zijn het perfecte cadeau voor veel gelegenheden! Verras jouw vrienden en familie met dit buitengewone evenementgeschenk. myCityHunt vouchers zijn vanaf de aankoopdatum 2 jaar geldig en kunnen binnen deze periode worden gebruikt voor een vrij te kiezen stad en tour uit het myCityHunt portfolio.
Koop cadeaubonnen
