In het hart van Pinneberg, Schleswig-Holstein, staat de Drostei, een prachtig voorbeeld van Noord-Duitse rococo-architectuur. Dit statige stadspaleis, gebouwd tussen 1765 en 1767, is niet zomaar een gebouw, maar een getuigenis van de rijke culturele en historische erfenis van de regio. Oorspronkelijk bekend als Ahlefeldt-Schloss, vernoemd naar de opdrachtgever, kreeg het later de naam Drostei, wat verwijst naar het gebruik door de Landdroste (districtsgouverneurs) van Pinneberg.
De geschiedenis van de Drostei is net zo ingewikkeld en fascinerend als de architectuur zelf. Het bakstenen gebouw aan de Dingstätte 23 werd in opdracht van Hans von Ahlefeldt, de Landdrost van Pinneberg, gebouwd en wordt verondersteld te zijn ontworpen door Ernst Georg Sonnin. Andere bronnen wijzen echter op architecten zoals Georg Greggenhofer of Cai Dose, wat een mysterieus tintje geeft aan de oorsprong van de Drostei.
Bijna een eeuw lang diende de Drostei als residentie en kantoor van de Landdroste van het Graafschap Pinneberg en later van de districtsgouverneurs. In 1929 veranderde de functie van het gebouw toen het Kadasterkantoor van Pinneberg er zijn intrek nam, aanvankelijk op de benedenverdieping en vanaf 1938 in het hele gebouw. Tijdens het nazi-tijdperk werden de bovenverdiepingen gebruikt door de SA van Pinneberg als Standartenhaus.
Tussen 1984 en 1991 onderging de Drostei een grondige restauratie, waarmee de oude pracht werd hersteld. Tegenwoordig fungeert het als een cultureel centrum op districtsniveau, bekend als het Huis van Barok en Moderniteit. Het biedt een gevarieerd cultureel programma, waaronder tentoonstellingen van hedendaagse kunst en fotografie, kamermuziek uit de Renaissance en Barok, literaire evenementen en moderne muziekconcerten. Daarnaast dient de Drostei eenmaal per maand als externe trouwlocatie, wat een vleugje historische elegantie toevoegt aan huwelijksceremonies.
De Drostei is een tweelaags bakstenen gebouw met een mansardedak bedekt met zwart geglazuurde tegels. De grote houten kruisvensters, geplaatst in gebogen nissen tussen metselwerkpilaren, geven het gebouw een kenmerkend karakter. De hoeken van het gebouw worden geaccentueerd door rustieke pilasters, wat bijdraagt aan het statige uiterlijk.
De gevel is symmetrisch verdeeld in negen assen, met zandstenen portalen en enkele trappen die leiden naar driehoekige frontons in het midden. De gebogen gevel van het hoofdportaal is versierd met het wapen van Ahlefeldt/von Grote, een knipoog naar de historische wortels van het gebouw. Elk van de vijf-assige smalle zijden heeft een dakkapel, wat bijdraagt aan de grandeur van het gebouw.
Binnen is de oorspronkelijke indeling van de kamers behouden gebleven. De entreehal, met zwart-witte marmeren tegels, leidt naar een houten trap. Aan de tuinzijde strekken zich drie salons op een rij uit, met muren bedekt met kleurrijke stoffen die oude patronen repliceren. De centrale hal op de eerste verdieping is een grote balzaal, met elegant gestucte plafonds en ovennissen in de hoofdruimtes. Hoewel de oude kachels en meubels, waaronder een vierkante piano, niet origineel zijn voor het gebouw, dragen ze bij aan de historische sfeer. De zolder heeft twee deuren van de veel kleinere voorganger van het gebouw, terwijl de kelder, nu een restaurant, een imposante keukenhaard herbergt.
Achter de Drostei ligt het Drostei Park, een openbaar groen gebied dat rond 1800 in Engelse stijl werd aangelegd. De oudste afbeelding van de tuin dateert uit 1736 en toont een klassieke Franse baroktuin. Een hoofd-as, die smaller werd naarmate hij zich van het huis uitstrekte, verdeelde de tuin en eindigde bij de huidige locatie van het treinstation in de Fahlt (stadsbos).
In 1765 had de tuin een materialenhuis, een oranjerie en verwarmde kassen. De zogenaamde moestuin bevond zich direct ten westen van het Drostei-terrein. Een aquarel uit 1800 toont het Drostei Park als een landschapspark, met overblijfselen van het oorspronkelijke barokontwerp nog zichtbaar.
De aanleg van de spoorlijn Hamburg-Altona–Kiel in 1844 scheidde ongeveer een derde van het parkgebied af. In 1854 werden delen van het park verkaveld en in de daaropvolgende jaren bebouwd. Tijdens de industrialisatie vestigden de Union Ironworks (later Herman Wupperman Enamelling Works) zich op het terrein, dat nu een woonwijk is.
Na 1918 werd het voorheen omheinde park openbaar toegankelijk. In de jaren 50 werd het park met ongeveer 7.500 vierkante meter verkleind door de uitbreiding van de Am Drosteipark-weg, wat resulteerde in de vernietiging van enkele honderd jaar oude beukenbomen en resterende delen van een lindenlaan. Het park onderging verdere veranderingen tijdens de Internationale Tuinbouwtentoonstelling van 1973, waaronder de herinrichting van een vijver die oorspronkelijk bedoeld was als blusvijver. Een solitaire eik direct ten zuiden van het gebouw viel ten prooi aan een storm in 1975.
Samenvattend is de Drostei meer dan alleen een historisch gebouw; het is een cultureel centrum dat het verleden en het heden verbindt. De architectonische pracht, rijke geschiedenis en levendige culturele aanbiedingen maken het een must-see bestemming in Pinneberg. Of je nu een geschiedenisfan, een architectuurliefhebber bent, of gewoon op zoek bent naar een schilderachtige plek om te verkennen, de Drostei belooft een verrijkende en memorabele ervaring.
Koop nu tickets voor de speurtocht!
Met myCityHunt ontdek je duizenden steden over de hele wereld tijdens spannende speurtochten, schattenjachten en escape games!
myCityHunt vouchers zijn het perfecte cadeau voor veel gelegenheden! Verras jouw vrienden en familie met dit buitengewone evenementgeschenk. myCityHunt vouchers zijn vanaf de aankoopdatum 2 jaar geldig en kunnen binnen deze periode worden gebruikt voor een vrij te kiezen stad en tour uit het myCityHunt portfolio.
Koop cadeaubonnen
