Ruinas de Santo Domingo

Stap terug in de tijd terwijl je de Ruïnes van het Santo Domingo Klooster verkent, een boeiende historische locatie in de charmante stad Pontevedra, Spanje. Plaatselijk bekend als Ruinas de Santo Domingo, bieden deze overblijfselen van een gotisch klooster uit de 14e eeuw een fascinerende blik op het rijke verleden en de architectonische pracht van de regio.

Het Historische Verhaal van het Santo Domingo Klooster

Het verhaal van de Ruïnes van het Santo Domingo Klooster begint aan het einde van de 13e eeuw, toen de Dominicaner monniken in Pontevedra arriveerden. Aanvankelijk vestigden zij hun klooster in A Moureira, nabij de middeleeuwse stadsmuren, maar al snel verhuisden ze naar de locatie waar de ruïnes zich vandaag bevinden. De bouw van het hoofdgebouw van het klooster begon rond 1304 of 1305, met belangrijke toevoegingen gedurende de 15e eeuw.

Het klooster kende zijn portie van onrust, vooral tijdens de Engelse aanval op Pontevedra in 1719, toen de troepen van Generaal Honywood het klooster en de kerk in brand staken. Ondanks pogingen om de gotische kerk te herstellen met een nieuwe neoklassieke beuk aan het einde van de 18e eeuw, werd het project in 1835 stopgezet vanwege financiële beperkingen. De Mendizábal-ontbinding, die leidde tot de verkoop van eigendommen van religieuze orders, markeerde het begin van de achteruitgang van het klooster.

Van Klooster tot Ruïne

Op 8 december 1836 werd het klooster officieel gesloten en overgedragen aan de Commissie voor de Vervreemding van Gebouwen en Effecten van Onderdrukte Kloosters van de Provincie Pontevedra. In de daaropvolgende jaren diende het gebouw verschillende doeleinden, waaronder een vrouwengevangenis, een hospice en een kleuterschool. Het raakte echter geleidelijk in verval, en tegen 1846 werden enkele van de materialen hergebruikt voor het plaveien van straten.

In 1864 werd de Kapel van San Jacinto gesloopt, en tussen 1869 en 1870 werd het bovenste deel van de toren ook afgebroken. Ondanks talrijke pogingen van de gemeente om de hele structuur te slopen, voorkwamen publieke verontwaardiging en de inspanningen van de Provinciale Commissie van Monumenten volledige vernietiging. In 1889 begon de Archeologische Vereniging van Pontevedra te pleiten voor het behoud van de ruïnes, wat uiteindelijk leidde tot hun verklaring als Nationaal Monument in 1895.

Herleving van de Ruïnes

De Archeologische Vereniging van Pontevedra speelde een cruciale rol in het behoud en de restauratie van de Ruïnes van het Santo Domingo Klooster. In 1894 koos de vereniging de locatie als de toekomstige thuisbasis van het geplande museum. Tegen 1938 waren de kloosterruïnes opgenomen in het Provinciaal Museum van Pontevedra, waardoor de ruimte werd omgevormd tot een archeologische sectie gewijd aan de geschiedenis van de stad en de provincie.

In 2008, tijdens de bouw van een ondergrondse parkeergarage op Plaza de España, werden extra overblijfselen van de gotische kerk en een buitenbegraafplaats ontdekt, wat de historische betekenis van de locatie verder verrijkte.

Architectonische Wonderen van de Ruïnes

Vandaag de dag kunnen bezoekers het portaal van de kerk bewonderen, met vijf kapellen die overeenkomen met de dwarsarm van het transept. Dit unieke ontwerp met vijf apsissen is een zeldzaam voorbeeld van gotische architectuur in Galicië. De kerk had oorspronkelijk een plattegrond in de vorm van een Latijns kruis, met houten plafonds en ribgewelven in de apsiskapellen. De hoge muren bevatten spitsboogvensters versierd met kleurrijk glas-in-lood, terwijl de voorgevel een indrukwekkend roosvenster toonde.

De museumruimte binnen de ruïnes toont een scala aan stenen artefacten die verband houden met de geschiedenis van Pontevedra en zijn omgeving. Buiten kunnen bezoekers niet alleen de ruïnes verkennen, maar ook de graven van opmerkelijke figuren uit Pontevedra, gildegrafstenen en een uitgebreide verzameling heraldische schilden van adellijke huizen in de stad en provincie.

Verkenning van de Kapellen

De bewaard gebleven kapellen bieden een glimp van de vroegere grandeur van het klooster:

• De centrale kapel, bekend als de hoofdkapel, was in aanbouw in 1331.
• Links ervan, de Kapel van Santa María Magdalena, later gewijd aan de Heilige Geest.
• Verder naar links, de Kapel van de Heilige Geest, later omgedoopt tot Santo Domingo de Suriano, herbergt de sarcofaag van Tristán de Montenegro.
• Rechts van de hoofdkapel, de Kapel van San Pedro Mártir, later de Kapel van de Goede Jezus genoemd.
• Rechts daarvan, de Kapel van San Tomé, later gewijd aan San Andrés.

De sacristie, tegenover de kapellen, heeft een verplaatst roosvenster van de noordelijke gevel, dat nu dienst doet als ingang van de locatie. Naast de sacristie is de ingang van de kapittelzaal, voorafgegaan door een boog van het oude klooster.

Opmerkelijke Graven en Artefacten

Onder de opmerkelijke graven die tentoongesteld zijn, bevindt zich dat van Payo Gómez de Sotomayor. De kapittelzaal, met zijn 15e-eeuwse lobvormige bogen, werd uitgebreid om delicate stukken zoals kapitelen, beelden, timpaan en baldakijnen tentoon te stellen. De ingang van deze ruimte heeft een boog gereconstrueerd van het westelijke portaal van de oude San Bartolomé el Viejo kerk, gesloopt in 1842.

Tot slot staan de Ruïnes van het Santo Domingo Klooster als een getuigenis van de veerkracht van geschiedenis en architectuur. Deze betoverende locatie nodigt bezoekers uit om terug in de tijd te stappen en het rijke erfgoed van Pontevedra te verkennen, waardoor het een onmisbare bestemming is voor zowel geschiedenisliefhebbers als toevallige toeristen.