In het pittoreske stadje Riesa, gelegen in het hart van Saksen, Duitsland, staat een opmerkelijk staaltje van techniek en historische betekenis: de Eisenbahnbrücke Riesa. Plaatselijk bekend als de Elbebrücke Riesa, strekt deze spoorbrug zich majestueus uit over de Elbe en dient als een essentiële schakel in de spoorlijn Leipzig-Dresden. De indrukwekkende structuur en rijke geschiedenis maken het een must-see voor bezoekers van de regio.
Het verhaal van de Eisenbahnbrücke Riesa begon in augustus 1836, toen de bouw van start ging als onderdeel van het Leipzig-Dresden spoorwegproject. Op 7 april 1839 was de brug operationeel, waardoor het een van de eerste grote spoorbruggen in Duitsland werd. Deze vroege versie was een gecombineerde weg- en spoorbrug, met elf stenen pijlers op houten palen. De bovenbouw bestond uit houten, gebogen balken die door vakwerk verbonden waren, waardoor het de illusie van een stenen boogbrug gaf. Dit ingenieuze ontwerp voldeed aan de opkomende vervoersbehoeften van die tijd, hoewel het niet zonder uitdagingen was. Tijdens de Oostenrijks-Pruisische Oorlog in 1866 werden twee bogen van de brug door brand verwoest, aangestoken door Saksische troepen.
In 1874 begonnen de inspanningen om de houten bovenbouw te vervangen door ijzeren constructies. Gescheiden bovenbouw voor de twee spoorlijnen en de weg werden op de bestaande stenen pijlers geplaatst. In november 1875 was de nieuwe brug gereed, met twee 93-meter lange ijzeren vakwerkbruggen met halfparabolische liggers voor de spoorlijn en een enkele 93-meter overspanning voor de weg. Echter, in februari 1876, veroorzaakten ijsschotsen en hoog water dat een pijler ondermijnd werd, waardoor de nieuwe bovenbouw instortte. Een tijdelijke houten brug diende de regio de volgende twee jaar.
Speurtochten in Riesa
Ontdek Riesa met de digitale speurtocht van myCityHunt! Los puzzels op, beheers teamtaken en verken Riesa op een spannende en interactieve manier!
Onvermoeid begon de bouw van een geheel nieuwe brug in de zomer van 1876, 30 meter stroomopwaarts van de oude brug, onder leiding van ingenieur Claus Koepcke. Deze nieuwe structuur had vier overspanningen, waarvan de langste 101,4 meter was. De brug was ontworpen met gescheiden bovenbouw voor de spoorlijn en de weg, ondersteund door gemeenschappelijke pijlers op ijzeren caissons. De spoorbrug was voltooid in februari 1878, gevolgd door de wegbrug in december van hetzelfde jaar. Deze versie van de brug stond als een bewijs van de veerkracht en vindingrijkheid van zijn bouwers.
In de jaren zestig werd de noodzaak voor modernisering duidelijk. De oude brug, bijna 80 jaar oud, kon de toenemende eisen van het spoorverkeer niet langer aan. In januari 1964 begon de bouw van een nieuwe spoorbrug, die in juli 1966 werd voltooid tegen een kostprijs van 16,8 miljoen Mark. Deze nieuwe brug had twee secties, elk met een drie-overspanning continu balksysteem. Het westelijke gedeelte, 195 meter lang, omvatte een 14,3 meter hoge boogbrug over het hoofdvaartkanaal, terwijl de overige overspanningen als trogbruggen waren ontworpen. Het oostelijke gedeelte, 151,6 meter lang, bestond uit drie overspanningen. De nieuwe brug maakte gebruik van de landhoofden van de oude brug, met twee nieuwe pijlers toegevoegd in het oostelijke voorland. Deze moderne structuur zorgde voor de voortdurende levensvatbaarheid van de spoorlijn, met inbegrip van de elektrificatie van de Leipzig-Dresden route.
Met de voortdurende groei van het spoorverkeer was verdere uitbreiding noodzakelijk. Tussen 2004 en 2006 werd een derde spoor toegevoegd stroomafwaarts van de bestaande brug. Dit nieuwe gedeelte werd gebouwd op pijlers die sinds de wederopbouw na de Tweede Wereldoorlog waren gereserveerd voor dergelijke uitbreiding. De nieuwe brug weerspiegelde de geometrie van de structuur van 1966 en was ontworpen om snelheden tot 160 km/u te ondersteunen. Deze uitbreiding, die meer dan 21 miljoen euro kostte, maakte deel uit van een breder streven om de capaciteit en efficiëntie van het spoornetwerk te verbeteren.
De Elbe-overstroming van 2002 testte de veerkracht van de brug. Hoewel de Eisenbahnbrücke Riesa zelf intact bleef, stortten twee overstromingsbruggen in het oostelijke voorland in na een dijkbreuk. Tijdelijke bruggen werden snel opgericht en op 30 oktober 2002 was de spoorlijn weer operationeel, zij het met enkele beperkingen. De definitieve restauratie, voltooid in combinatie met de uitbreiding naar drie sporen, zorgde ervoor dat de brug toekomstige natuurlijke uitdagingen kon weerstaan.
Vandaag de dag staat de Eisenbahnbrücke Riesa als een symbool van technische excellentie en historische duurzaamheid. De verschillende versies van de brug weerspiegelen de technologische vooruitgang en historische gebeurtenissen die de regio hebben gevormd. Of je nu een geschiedenisenthousiasteling, een techniekfanaat of gewoon een nieuwsgierige reiziger bent, de Eisenbahnbrücke Riesa biedt een fascinerende blik in het verleden en heden van de spoorweginfrastructuur van Saksen. Mis de kans niet om deze opmerkelijke brug en de verhalen die ze herbergt te verkennen.
Koop nu tickets voor de speurtocht!
Met myCityHunt ontdek je duizenden steden over de hele wereld tijdens spannende speurtochten, schattenjachten en escape games!
myCityHunt vouchers zijn het perfecte cadeau voor veel gelegenheden! Verras jouw vrienden en familie met dit buitengewone evenementgeschenk. myCityHunt vouchers zijn vanaf de aankoopdatum 2 jaar geldig en kunnen binnen deze periode worden gebruikt voor een vrij te kiezen stad en tour uit het myCityHunt portfolio.