In het hart van San Severo, Italië, bevindt zich een verborgen parel van historische en culturele waarde: het Teatro Real Borbone. Dit betoverende theater, het eerste in zijn soort in de Capitanata-regio en een van de oudste in Zuid-Italië, is sinds de opening in 1819 een baken van artistieke expressie en gemeenschapsbijeenkomsten. Van de houten architectuur tot de neoklassieke decoraties, het Teatro Real Borbone getuigt van het rijke culturele weefsel van San Severo.
Het verhaal van het Teatro Real Borbone begint in het begin van de 19e eeuw tijdens het Franse decennium. Het Teatro del Decurionato, dat sinds het midden van de 18e eeuw actief was in een zaal van het oude Palazzo di Città, werd te klein en ontoereikend bevonden voor de groeiende culturele behoeften van San Severo. In 1813, met de verhuizing van de gemeentelijke kantoren naar het voormalige Celestijnen-klooster, begon het idee van een nieuw theater vorm te krijgen. In 1814 besloot een groep particuliere burgers, in samenwerking met de burgerlijke administratie, om de gehele bovenverdieping van het oude decurionale gebouw om te vormen tot een theater in Italiaanse stijl. De burgers financierden het project in ruil voor eigendom van enkele loges en een aantal zitplaatsen in de parterre.
Na het overwinnen van bureaucratische obstakels en politieke veranderingen begon de bouw eindelijk in 1819. Het theater werd vernoemd naar het regerende huis, dankzij een positieve reactie van Ferdinand I. De structuur, die meer dan vierduizend dukaten kostte, werd snel voltooid. Op 21 november 1819 werd het Teatro Real Borbone plechtig ingehuldigd met een operavoorstelling, waarmee het begin van zijn illustere reis werd gemarkeerd.
Speurtochten in San Severo
Ontdek San Severo met de digitale speurtocht van myCityHunt! Los puzzels op, beheers teamtaken en verken San Severo op een spannende en interactieve manier!
Het Teatro Real Borbone was volledig van hout gebouwd en had een parterre met 120 zitplaatsen, twee rijen loges (twaalf in de eerste en dertien in de tweede, in totaal vijfentwintig loges) en een ruime galerij die 150 toeschouwers kon herbergen, wat het totale aantal zitplaatsen op 430 bracht. Het theater had twee kleine foyers, een voor de parterre en een voor de loges, en een aanzienlijk groot podium, dat onevenredig groot was in vergelijking met de zaal. Oorspronkelijk versierd met eenvoudige decoraties, onderging het theater een grote transformatie in 1844 toen de Napolitaanse scenograaf Giuseppe Castagna het opnieuw decoreerde met elegante neoklassieke verguldingen en blauwachtige gordijnen, een prestigieuze ingreep die meer dan tweeduizend dukaten kostte.
In 1870 werd het theater officieel omgedoopt tot Teatro Comunale en bleef het regelmatig functioneren tot 1882, toen het werd gesloten omdat het niet voldeed aan nieuwe veiligheidsvoorschriften. Tussen 1886 en 1887 werd het theater gerenoveerd en heropend met dezelfde Castagna-decoraties, maar met een nieuwe keizerlijk rode kleurstelling. Deze renovatie, die ongeveer zestienduizend lire kostte, was een aanzienlijke financiële opoffering voor de gemeente, maar stelde het theater in staat om zijn levendige activiteiten te hervatten, zij het met een verminderde capaciteit.
Ondanks verschillende structurele ingrepen en verbeteringen, waaronder de installatie van een elektrisch verlichtingssysteem in 1906, werd het houten skelet van de loges steeds fragieler en gevaarlijker. Op 13 januari 1927 verklaarde de provinciale theaterinspectiecommissie de structuur onherstelbaar. De beslissing kwam niet onverwacht, aangezien de discussies over de bouw van een nieuw theater al eind 1925 waren begonnen. Het nieuwe Teatro del Littorio werd in 1937 ingehuldigd. In 1934 werd het oude gebouw, gelegen in het hart van de stad, verkocht aan een particulier die het ombouwde tot een cinema-theater met ongeveer 500 zitplaatsen, waarbij de zaal in Italiaanse stijl volledig werd vernietigd.
Gedurende zijn operationele jaren bood het Teatro Real Borbone een overvloed aan voorstellingen, waaronder lange operaseizoenen, prozashows, operettes, Napolitaans theater en variétéshows. De intense en hoogwaardige activiteiten bevredigden niet alleen de sterke theatrale passie van de gemeenschap van San Severo, maar trokken ook publiek uit de omliggende gebieden aan. Het theater ontving gerenommeerde artiesten zoals sopraan Gemma Bellincioni en acteur Gustavo Salvini. In 1877 ging zelfs het melodrama Manfredi van Ferdinando del Re in première.
Vandaag de dag, hoewel het oorspronkelijke Teatro Real Borbone niet meer bestaat, leeft zijn nalatenschap voort in het culturele weefsel van San Severo. De geschiedenis van het theater is een aangrijpende herinnering aan de toewijding van de stad aan de kunsten en haar blijvende geest van gemeenschap en creativiteit. Bezoekers van San Severo kunnen nog steeds de echo's van zijn glorieuze verleden voelen, waardoor het een must-visit bestemming is voor geschiedenisliefhebbers en cultuurliefhebbers.
Koop nu tickets voor de speurtocht!
Met myCityHunt ontdek je duizenden steden over de hele wereld tijdens spannende speurtochten, schattenjachten en escape games!
myCityHunt vouchers zijn het perfecte cadeau voor veel gelegenheden! Verras jouw vrienden en familie met dit buitengewone evenementgeschenk. myCityHunt vouchers zijn vanaf de aankoopdatum 2 jaar geldig en kunnen binnen deze periode worden gebruikt voor een vrij te kiezen stad en tour uit het myCityHunt portfolio.