De Sint-Joriskerk, lokaal bekend als Chiesa di San Giorgio, is de belangrijkste kerk van Sassuolo, een pittoresk stadje in de regio Emilia-Romagna in Italië. Dit indrukwekkende gebouw, gewijd aan de beschermheilige van de stad, Sint-Joris, is niet alleen een plaats van aanbidding, maar ook een bewijs van de rijke geschiedenis en architectonische evolutie van het gebied.
De oorsprong van de Sint-Joriskerk gaat terug tot een onbepaalde datum, hoewel zeker is dat de kerk al in de 14e eeuw bestond. Aanvankelijk functioneerde het als een rectoraat afhankelijk van de parochie van Castellarano tot 1594. De eerste vermelding van de kerk dateert uit 1318, toen het werd genoemd in een uitnodiging om tienden te betalen door apostolische inzamelaars.
In 1331 onderging de kerk haar eerste grote uitbreiding en verfraaiing, volgens de testamentaire beschikkingen van Obizzo I della Rosa, de heer van Sassuolo. Tegen 1375, onder leiding van Niccolò II en Alberto V d'Este, werd de kerk verheven tot parochiekerk. Het werd toen gewijd aan Sint-Joris, de beschermer van Ferrara, dat destijds de hoofdstad was van de Este-domeinen.
Ondanks de nieuwe status had de kerk tot 1428 geen eigen doopvont. Deze toevoeging was het resultaat van een specifieke aanvraag van de gemeenschap van Sassuolo, die het steeds moeilijker vond om de parochie van Castellarano te bereiken vanwege de frequente overstromingen van de Secchia-rivier. De kerk kende een reeks rectoren, velen uit Ferrara, tijdens de eerste Este-heerschappij. Echter, tegen het einde van de 15e eeuw, met de oprichting van het Pio-heerschap, begonnen lokale families rectoren te leveren.
In 1571 werd de kerk gerestaureerd onder leiding van Heer Enea Pio. De werkzaamheden, die aanvankelijk werden stopgezet, werden in 1584 hervat, waarbij de kerk met een boog werd verlengd en de façade volledig werd herstructureren. Het jaar daarop werd de kerk voor het eerst voorzien van een orgel. In 1593 verzocht Marco Pio di Savoia, de laatste heer van Sassuolo, kardinaal Pietro Aldobrandini om de onafhankelijkheid van de kerk van Castellarano, een zaak van groot belang voor de gemeenschap van Sassuolo. Op 7 juli 1594 werden alle verzoeken ingewilligd en werd de kerk officieel erkend als een kapittelkerk.
Speurtochten in Sassuolo
Ontdek Sassuolo met de digitale speurtocht van myCityHunt! Los puzzels op, beheers teamtaken en verken Sassuolo op een spannende en interactieve manier!
Tegen het midden van de 18e eeuw was de bestaande kerkstructuur te klein geworden voor de groeiende congregatie. In 1755 werd de Venetiaanse architect Pietro Bezzi aangesteld om een nieuw gebouw te ontwerpen. Bezzi werd echter later vervangen door Domenico Lucenti en Giovanni Battista Massari in 1757, die het project herzien om beter aan te sluiten bij de typische oplossingen van de 18e-eeuwse Emiliaanse architectuur. De nieuwe kerk werd gezegend en heropend voor aanbidding in 1762 na twee jaar bouw. Ze werd gerestaureerd en ingewijd in 1881, met verdere grote restauraties in 1929, 1970, 2000 en meest recent in 2021.
De Sint-Joriskerk bevindt zich aan Vicolo Carandine op Piazza Martiri Partigiani, door de lokale bevolking vaak Piazza Grande genoemd. De kerk is een zeldzaam en opmerkelijk voorbeeld van barocchetto-architectuur. De façade, die decennialang werd gekenmerkt door blootliggende baksteen, toont nu het oorspronkelijke 18e-eeuwse kleurenschema na de restauraties van 2021. De warme kleuren benadrukken het architectonische spel van massa's en leegtes.
De interieur stucdecoraties werden vervaardigd door de Bolognese kunstenaar Antonio Schiassi, bijgestaan door Giuseppe Caselgrandi, in 1762. Zij waren verantwoordelijk voor alle versieringen behalve die van het eerste linker altaar, die werden besteld door Camillo Baggi en uitgevoerd door Fra' Stefano da Carpi. Vier reliëfs die de Evangelisten uitbeelden sieren de pendentieven van de koepel, die geen trommel heeft en is afgesloten in een lantaarn.
Het hoofdaltaar is versierd met stucbeelden die theologische deugden vertegenwoordigen en een groot altaarstuk van Jean Boulanger, gemaakt tussen 1646 en 1649 voor het oorspronkelijke gebouw en bewaard gebleven tijdens de 18e-eeuwse reconstructie. Het doek, het grootste op het gemeentelijk grondgebied, toont de Madonna en Kind in glorie met Sint-Joris en andere mede-patronen van de stad. Onder het hoofdaltaar ligt de urn met de overblijfselen van de heilige martelaar Ruffino, een mede-patroon. De kardinale deugden bevinden zich naast de twee centrale zijaltaren: Gerechtigheid en Standvastigheid aan de linkerkant, Voorzichtigheid en Gematigdheid aan de rechterkant. Het 17e-eeuwse houten koor van Carlo Guastuzzi en de ronde keramische panelen met een blauw kruis op een witte achtergrond, gemaakt door de Rubbiani-fabriek aan het eind van de 19e eeuw, zijn ook opmerkelijk.
Het eerste altaar aan de rechterkant herbergt een schilderij van de Piacenza-kunstenaar Antonio Bresciani uit 1770, dat de heilige Antonius van Padua, een mede-patroon van de stad, toont die het Kind aanbidt dat hem door Sint-Jozef wordt getoond, samen met het beeld van de Heilige Maagd van Goede Raad. Het tweede rechter altaar bevat een 17e-eeuwse houten sculptuur van de Madonna van de Karmelberg. Het derde rechter altaar heeft een schilderij uit 1761 dat Paulus, Antonius de Abt en Teresa van Avila toont die het kruis aanbidden. Het centrale deel van het werk dateert uit het late 16e-eeuw, met 18e-eeuwse toevoegingen om het aan te passen aan de huidige locatie. Hetzelfde altaar herbergt ook de 18e-eeuwse Madonna van Genade, geschonken door kanunnik Giacomo Speranza in 1847.
Het eerste linker altaar toont een schilderij van Francesco Vellani, kort na 1761 uitgevoerd, dat de heilige Camillus de Lellis toont die een stervende man zegent, met een intrigerende scène van Aartsengel Michaël die met de duivel vecht om de ziel van de stervende man aan de bovenkant van het schilderij. Het tweede linker altaar bevat een 19e-eeuwse papier-maché Madonna van de Karmelberg door de Sassuolo-beeldhouwer Ciro Zironi. Hetzelfde altaar herbergt ook een 19e-eeuws polychroom marmeren tabernakel. Het derde linker altaar is gewijd aan een Kruisbeeld ter ere van de heilige Aurelia, een mede-patroon, wiens relieken worden bewaard in een scagliola-urn samen met die van martelares Veronica. Het linker koor herbergt een orgel gemaakt door Agostino Scarabelli Traeri in 1761, ingesloten in een elegant kastje gesneden door Giuseppe Casalgrandi.
De Sint-Joriskerk, met haar rijke geschiedenis, architectonische pracht en artistieke schatten, is een must-see voor iedereen die Sassuolo bezoekt. Het staat als een baken van het culturele en spirituele erfgoed van de stad, en nodigt bezoekers uit om terug in de tijd te stappen en de grandeur van eeuwen geleden te ervaren.
Koop nu tickets voor de speurtocht!
Met myCityHunt ontdek je duizenden steden over de hele wereld tijdens spannende speurtochten, schattenjachten en escape games!
myCityHunt vouchers zijn het perfecte cadeau voor veel gelegenheden! Verras jouw vrienden en familie met dit buitengewone evenementgeschenk. myCityHunt vouchers zijn vanaf de aankoopdatum 2 jaar geldig en kunnen binnen deze periode worden gebruikt voor een vrij te kiezen stad en tour uit het myCityHunt portfolio.