Palazzo Carignano

In het hart van Turijn, Italië, staat het prachtige Palazzo Carignano, een architectonisch meesterwerk en een baken van Italiaanse geschiedenis. Deze barokke parel, gelegen in het bruisende stadscentrum, is een getuigenis van de pracht en elegantie van de 17e-eeuwse architectuur. Met zijn rijke geschiedenis en verbluffende ontwerp is Palazzo Carignano een must-see voor iedereen die Turijn bezoekt.

De Geschiedenis van Palazzo Carignano

Opdrachtgever Emanuele Filiberto di Savoia-Carignano, bekend als de Stomme, liet Palazzo Carignano ontwerpen door de briljante architect Guarino Guarini. De bouw begon in 1679 onder toezicht van Guarini's medewerker, Gian Francesco Baroncelli. Het paleis werd de permanente residentie van de familie Carignano in 1694 en was de thuisbasis van bekende figuren zoals Carlo Alberto di Carignano en zijn vrouw Maria Teresa Asburgo Lorena. De historische betekenis van het paleis wordt verder benadrukt door de geboorte van Vittorio Emanuele II van Savoye, de eerste koning van het verenigde Italië, binnen zijn muren. Dit gedenkwaardige evenement wordt herdacht door een groot decoratief fries op de gevel, toegevoegd door Carlo Ceppi in 1884.

In 1831, met de troonsbestijging van Carlo Alberto, werd het paleis aan de staat overgedragen en werd het de zetel van de Raad van State en de Directie van Posten. In 1848 werd het de zetel van de Kamer van Afgevaardigden van het Subalpijnse Parlement. Architect Carlo Sada paste de grote balzaal, gelegen in het elliptische deel van de gevel, aan om te dienen als parlementaire kamer. Het paleis werd tussen 1863 en 1871 oostwaarts uitgebreid om aan de groeiende behoeften van het nieuwe Italiaanse Parlement te voldoen. Hoewel de grote nieuwe zaal nooit voor het beoogde doel werd gebruikt, werd de oorspronkelijke parlementaire kamer in 1898 uitgeroepen tot nationaal monument.

Het Verkennen van Palazzo Carignano

Een bezoek aan Palazzo Carignano biedt een reis door de tijd en toont de weelde en historische betekenis van dit majestueuze gebouw. Het paleis bestaat uit twee hoofdsecties: de oorspronkelijke 17e-eeuwse structuur en de 19e-eeuwse uitbreiding. De oorspronkelijke sectie, ontworpen door Guarini, heeft een C-vormige indeling met twee vleugels – de Mezzanotte-vleugel in het noorden en de Mezzogiorno-vleugel in het zuiden. De gevel aan Piazza Carignano is een opvallend voorbeeld van barokke architectuur, met zijn ingewikkelde metselwerk en uitgebreide decoraties. De rondingen en golvingen van de gevel weerspiegelen de invloed van Gian Lorenzo Bernini's ontwerpen voor het Louvre.

Binnen is het paleis even indrukwekkend. De begane grond herbergt de privé-appartementen van de familie Carignano in de Mezzanotte-vleugel en de staatsappartementen in de Mezzogiorno-vleugel. De eerste verdieping heeft prachtig gedecoreerde kamers met fresco's van Stefano Maria Legnani, bekend als Il Legnanino. Hoewel slechts enkele van deze fresco's bewaard zijn gebleven, bieden ze een glimp van de artistieke pracht van die tijd. Hoogtepunten zijn onder meer de Paradezaal met zijn afbeelding van de Prins gepresenteerd door Minerva aan Juno, de Huwelijkskamer met de Triomf van Diana, en de Slaapkamer met de Olympus-fresco.

Het Nationaal Museum van de Italiaanse Risorgimento

De eerste verdieping van het paleis herbergt ook het Nationaal Museum van de Italiaanse Risorgimento, dat in 2011 na uitgebreide restauratie opnieuw werd geopend. Dit museum is gewijd aan de geschiedenis van de Italiaanse eenwording en bevat een uitgebreide collectie artefacten, documenten en tentoonstellingen die het verhaal vertellen van Italië's strijd voor onafhankelijkheid en eenheid. Bezoekers kunnen de vele kamers van het museum verkennen, die elk gevuld zijn met fascinerende displays die het verleden tot leven brengen.

De 19e-eeuwse Uitbreiding

De 19e-eeuwse uitbreiding van Palazzo Carignano, ontworpen door architect Domenico Ferri, heeft een imposante gevel in een eclectische pseudo-renaissancestijl. Deze uitbreiding was bedoeld om het Italiaanse Parlement te huisvesten en omvat een grote zaal die, hoewel nooit gebruikt voor het oorspronkelijke doel, bijdraagt aan de architectonische grandeur van het paleis. De uitbreiding integreert naadloos met de oorspronkelijke structuur, waardoor een verenigd en indrukwekkend gebouw ontstaat dat Piazza Carlo Alberto domineert.

Evenementen en Culturele Betekenis

Door de jaren heen heeft Palazzo Carignano tal van culturele en historische evenementen gehost. In 1935 was het de locatie van de Historische Tentoonstelling in Palazzo Carignano, georganiseerd door de Fascistische Confederatie van Professionals en Kunstenaars. Deze tentoonstelling belichtte de geschiedenis van het Huis van Savoye van de Middeleeuwen tot het Koninkrijk Italië. Het paleis was ook gastheer van de Tentoonstelling van het Piëmontese Barok in 1937 en de Tentoonstelling van Gotische en Renaissancekunst in Piëmont in 1938-1939, beide samengesteld door Vittorio Viale.

Tegenwoordig blijft Palazzo Carignano een cultureel centrum en is het de thuisbasis van verschillende instellingen en verenigingen, zoals de Subalpijnse Historische Deputatie en de Franco Antonicelli Culturele Unie. De rijke geschiedenis en architectonische schoonheid van het paleis maken het een prominente bezienswaardigheid in Turijn en trekken bezoekers van over de hele wereld aan.

Samenvattend is Palazzo Carignano niet alleen een historisch gebouw; het is een symbool van Italië's rijke culturele erfgoed en een getuigenis van de pracht van barokke architectuur. Zijn muren hebben getuige gestaan van de geboorte van koningen, de beraadslagingen van parlementen en de evolutie van een natie. Een bezoek aan dit prachtige paleis is een reis door de geschiedenis en biedt een blik op het weelderige verleden van Turijn en de blijvende erfenis van het Huis van Savoye.