De Église Saint-Jean-Baptiste, lokaal bekend als de église Saint-Jean-Baptiste de Valence, is een bewijs van het rijke historische en architectonische erfgoed van Valence, Frankrijk. Gelegen in het hart van de oude stad op Place Saint-Jean, staat deze katholieke kerk op het hoogste punt van Valence, een symbool van haar oude oorsprong en betekenis.
De geschiedenis van de Église Saint-Jean-Baptiste is gehuld in mysterie, met haar oorsprong die teruggaat tot de vroege middeleeuwen. Hoewel de exacte bouwdatum onzeker is, wordt de kerk al vermeld in 1189 in de inventaris van het kapittel van Valence. Men gelooft echter dat de structuur al veel eerder bestond, mogelijk een van de oudste christelijke gebedshuizen in de prille stad Valence, destijds bekend als Valentia.
De kerk heeft door de eeuwen heen talrijke belangrijke gebeurtenissen meegemaakt. Ze was gastheer voor verschillende concilies, waaronder het eerste Concilie van Valence in 374 en een ander in 855. Het onderste deel van de klokkentoren-portaal dateert uit de 12e eeuw, wat de duurzame erfenis van deze eerbiedwaardige structuur aantoont.
De Église Saint-Jean-Baptiste heeft haar deel van beproevingen doorstaan. In de 15e eeuw onderging de kerk verschillende renovatiefasen vanwege haar verslechterende toestand. De Godsdienstoorlogen in dezelfde eeuw brachten verdere ellende. Op Allerheiligenavond in 1567 vielen gewapende protestanten Valence binnen en staken zowel de kathedraal van Saint-Apollinaire als de Église Saint-Jean-Baptiste in brand.
Herstelpogingen in het begin van de 17e eeuw hadden tot doel de kerk nieuw leven in te blazen, hoewel het schip zonder zijbeuken bleef. In 1720, onder leiding van bisschop Jean de Catelan, werd de kerk herbouwd en werd begraving binnen de kerk verboden. De grote begraafplaats naast de apsis werd in 1776 verplaatst naar het oosten, nabij de Faubourg Saint-Jacques. Vandaag de dag blijft alleen de tombe van Christophoro d'Authier de Sisgau, de bisschop van het bisdom Bethlehem en oprichter van het eerste seminarie van Valence in 1639, over.
In 1785 verwoestte een brand de top van de klokkentoren, wat leidde tot de vervanging van de jacquemart door een smeedijzeren klokkentoren. De Franse Revolutie bracht verdere onrust. In 1790 werd de Graaf van Voisins na een dienst vermoord door een bevolking gefrustreerd door de toenemende aanwezigheid van militaire troepen. Dit veranderde de rol en functie van de kerk. Met de omwentelingen van 1793 stopten religieuze vieringen en werd de kerk omgevormd tot een ontmoetingsplaats voor primaire vergaderingen, een militair magazijn en een gevangenis voor oorlogsgevangenen.
De Église Saint-Jean-Baptiste werd op 24 maart 1801 opnieuw opengesteld voor erediensten en werd een bijgebouw van de kathedraal Saint-Apollinaire. Tussen 1840 en 1849 onderging de kerk uitgebreide reconstructie op basis van ontwerpen van diocesaan architect H. Epailly. Het project liep vertraging op en werd duurder vanwege de noodzaak voor diepere funderingen, aangezien de aanwezigheid van stenen gemengd met menselijke resten het schip niet meer kon ondersteunen zoals voorheen.
De architectuur van de kerk weerspiegelt invloeden van Saint-Apollinaire, met halfronde arcades, openingen met zuilen en kapitelen, blinde boogfriezen onder de dakrand en tandlijsten. De Tweede Wereldoorlog bracht verdere uitdagingen, met bombardementen op 15 augustus 1944 die de glas-in-loodramen van de kerk vernietigden. Tegen 1945 hadden meesterglazeniers Thomas en Balayn de ramen van het koor en de zijbeuken hersteld.
In 1966 werd het interieur van de kerk gerenoveerd, met het koor opnieuw ingericht volgens de liturgische hervorming uitgesproken tijdens het Tweede Vaticaans Concilie. Architect J. Hartman ontwierp het liturgische meubilair, waaronder kroonluchters, het kruis en beelden van de Maagd Maria en Sint-Jozef, die nog steeds te zien zijn.
De kerk onderging een nieuwe restauratiefase in 2005-2006 als onderdeel van de Valence Heritage Convention. De gevels werden gereinigd en gecoat met getinte kalkpleister, en de gevels van de klokkentoren werden gereinigd en opnieuw gevoegd. De oorspronkelijke opening van het zuidportaal werd heropend en een raam werd geïnstalleerd, waardoor de kapitelen van de klokkentoren van buitenaf bewonderd kunnen worden zonder blootstelling aan verval.
De klokkentoren-portaal, oorspronkelijk uit de 15e-16e eeuw, werd in 1861 gerenoveerd door architect Auguste Chauffeur. Hij streefde ernaar het primitieve karakter van de oorspronkelijke klokkentoren te behouden, terwijl hij een volledige herbekleding van de vier gevels voorstelde. Het timpaan werd versierd met een bas-reliëf van Johannes de Doper.
Chauffeur incorporeerde architectonische en decoratieve elementen uit de vroege romaanse stijl, waaronder halfronde openingen, dubbele bogen met prominente archivolten bedekt met billets en Lombardische banden verbonden door blinde arcades. Het gebruik van Châteauneuf-sur-Isère molasse steen, die in de loop der tijd is verouderd en verweerd, geeft de klokkentoren een duidelijk middeleeuws uiterlijk. Dit materiaal is ook te vinden in andere gebouwen in Valence, zoals het Maison des Têtes.
Bij de ingang van de klokkentoren blijven acht romaanse kapitelen over, die een glimp bieden van het middeleeuwse verleden van de kerk. Vier kapitelen bevatten bladdecoraties, soms versierd met vissen of gebeeldhouwde hoofden. Twee kapitelen tonen maskers die bladeren spuwen, terwijl twee historiated kapitelen de noordoostelijke en zuidwestelijke hoeken bezetten. Het noordelijke kapiteel, bekend als de Vrouw met Slangen, toont een naakt figuur, waarschijnlijk een vrouw, omringd door hybride dieren, wat bijbelse thema's van lust symboliseert. Het zuidelijke kapiteel, Tobias die de Vis Vangt, toont Tobias die op een vis rijdt en een mes vasthoudt, met een ander figuur, mogelijk de aartsengel Raphael of Tobias' blinde vader, die in de buurt staat.
Tot slot is de Église Saint-Jean-Baptiste niet alleen een plaats van aanbidding, maar een historisch monument dat de tand des tijds heeft doorstaan. Haar muren vertellen verhalen van veerkracht, geloof en transformatie, waardoor het een must-see is voor iedereen die het rijke erfgoed van Valence verkent. Of je nu een architectuurliefhebber, een geschiedenisfanaat of een nieuwsgierige reiziger bent, deze kerk biedt een boeiende blik in het verleden en een serene ruimte voor reflectie.
Koop nu tickets voor de speurtocht!
Met myCityHunt ontdek je duizenden steden over de hele wereld tijdens spannende speurtochten, schattenjachten en escape games!
myCityHunt vouchers zijn het perfecte cadeau voor veel gelegenheden! Verras jouw vrienden en familie met dit buitengewone evenementgeschenk. myCityHunt vouchers zijn vanaf de aankoopdatum 2 jaar geldig en kunnen binnen deze periode worden gebruikt voor een vrij te kiezen stad en tour uit het myCityHunt portfolio.
Koop cadeaubonnen
