De voormalige collegiale kerk Saint-Vulfran, lokaal bekend als Ancienne collégiale Saint-Vulfran, is een prachtig voorbeeld van flamboyante gotiek in het hart van Abbeville, Frankrijk. Dit architectonisch juweel, genoemd naar Saint Vulfran sinds de 12e eeuw, is een van de meest complete voorbeelden van deze stijl in de maritieme regio van Picardië. Het is niet alleen een kerk, maar ook een historisch monument dat eeuwen van geschiedenis, kunst en cultuur heeft meegemaakt.
Oorspronkelijk stond op de plaats van de voormalige collegiale kerk Saint-Vulfran een parochiekerk gewijd aan Onze Lieve Vrouw. In de 12e eeuw bracht de graaf van Ponthieu de relikwieën van Saint Wulfram van Sens terug en vestigde een kapittel van zesentwintig seculiere kanunniken. Hierdoor werd de kerk hernoemd tot de Collegiale Kerk van Saint-Vulfran. In de loop der tijd evolueerde de spelling van de naam van Saint-Wulfran en Saint-Wlfran (waarbij W stond voor VU) naar het huidige Saint-Vulfran.
De bouw van de voormalige collegiale kerk Saint-Vulfran begon in 1488, in een moerassige vallei nabij een tak van de rivier de Somme. De bouw van het schip duurde van 1488 tot 1539, terwijl het koor werd voltooid tussen 1661 en 1663. In tegenstelling tot veel kerken opent de façade naar het noorden in plaats van het westen. Het kapittel van Saint-Vulfran streefde ernaar de mooiste kerk van Ponthieu te creëren en zocht financiële steun van de koning van Frankrijk, de graaf van Ponthieu en de stad Abbeville.
Het westelijke deel van de kerk, begonnen op 7 juni 1488, was bijna voltooid in 1502, waardoor het werk aan de oostelijke gevel kon beginnen. In 1520 nam Jean Crétel, een meester-metselaar uit Tours-en-Vimeu, de bouw over, met stenen afkomstig van de kliffen van Beaumetz en Pont-Rémy. Ondanks financiële problemen die de voortgang in 1539 stopten, werden de torens van de kerk voltooid en waren ze in 1532 klaar om klokken te huisvesten.
De godsdienstoorlogen en Spaanse invasies vertraagden de bouw verder. Pas in het begin van de regeerperiode van Lodewijk XIV, van 1661 tot 1663, werd het koor voltooid. In 1691 werden de bovenste ramen van de apsis versierd met glas-in-lood, wat de voltooiing van het oostelijke deel van de kerk markeerde.
Speurtochten in Abbeville
Ontdek Abbeville met de digitale speurtocht van myCityHunt! Los puzzels op, beheers teamtaken en verken Abbeville op een spannende en interactieve manier!
Tijdens de Franse Revolutie werd de voormalige collegiale kerk Saint-Vulfran omgevormd tot de Tempel van de Rede, en op 8 juni 1794 werd hier een festival ter ere van het Opperwezen gevierd. De kerk werd in 1840 geclassificeerd als historisch monument. Een rapport van architect Eugène Viollet-le-Duc in 1852 leidde tot het verbod op religieuze diensten vanwege de precaire staat van het gebouw. Restauratiecampagnes begonnen in de jaren 1860 om de stabiliteit van de kerk te waarborgen, waarbij diocesane architect François Céleste Massenot de kapellen en zijbeuken van het schip restaureerde.
De Tweede Wereldoorlog bracht verdere vernietiging. Op 20 mei 1940, tijdens de Slag om Frankrijk, veroorzaakte Duits artilleriebombardement een enorme brand die een groot deel van Abbeville en de kerk verwoestte. Het gewelf stortte in, waardoor alleen het begin van het schip, de torens en de façade overeind bleven. Restauratie-inspanningen culmineerden in 1998, toen de kerk weer in religieus gebruik werd genomen.
De hoofdgevel van de voormalige collegiale kerk Saint-Vulfran is een meesterwerk van flamboyante gotische architectuur, opgedeeld in drie lagen met balustrades. Drie portalen bieden toegang tot drie schepen, met een groot raam dat het centrale schip verlicht tussen de ramen van de tweelingtorens. De gebeeldhouwde gevel wordt geflankeerd door twee torens, en de overvloedige sculpturen rond de portalen weerspiegelen de toewijding van de corporaties die hun creatie financierden.
Beelden op de portalen omvatten Saint Vulfran, Saint Nicolaas met drie kinderen, Saint Firmin en Saint Germain de Schot. Het timpaan bevatte ooit een beeld van Christus, met de Drie-eenheid afgebeeld in het bovenste gedeelte van de gevel. De houtsnijwerkdeuren tonen scènes uit het leven van de Maagd Maria en de apostelen. Het noordportaal beeldt de legende van Saint Eustachius uit, terwijl het zuidportaal beelden toont van de Tenhemelopneming van de Maagd, Maria-Clopas en Salome in renaissancistische kleding, gemaakt door Pierre Lheureux in 1501 en geschonken door het gilde van de mercers. De klokkentorens rijzen 55,8 meter boven de grond uit.
Het schip, gebouwd in de 15e eeuw, is relatief smal met een breedte van 9,1 meter, met gewelven die reiken tot 31,7 meter, wat een indrukwekkend gevoel van hoogte creëert. Gotische bogen rusten op diamantvormige pilaren met prismatische sierlijsten. Het blinde triforium is versierd met een balustrade, en hoge ramen bekronen het. De ribgewelven zijn versierd met gebeeldhouwde sluitstenen met de wapenschilden van de weldoeners van de kerk. Het schip werd in de 17e eeuw verlengd in een meer ingetogen stijl. Het hoofdportaal wordt bekroond door een galerij.
De zijbeuken herbergen elk drie kapellen. De zuidbeuk omvat de Kapel van Saint Johannes de Doper, met een polychroom stenen altaarstuk van de doop van Jezus, gerecreëerd in 1849 door de gebroeders Duthoit. De Kapel van Saint Yves en Saint Anne heeft een altaar gewijd aan Saint Anne, met een 16e-eeuws altaarstuk dat nu in het Boucher-de-Perthes Museum staat. De Kapel van Saint Quiriace bevat een 18e-eeuwse Christus in een graf en art-deco-muurschilderingen van Victor-Ferdinand Bourgeois uit 1931. De zuidbeuk bevat ook 18e-eeuwse marmeren doopvonten, een 16e-eeuws houten beeld van Saint Johannes de Doper en een schilderij van Charles Gleyre getiteld Saint John Receives the Vision of the Apocalypse.
De noordbeuk bevat de Kapel van Saint Louis, gebouwd in 1492 door de familie d'Ailly, met een polychroom stenen altaarstuk van de Geboorte, grotendeels gerecreëerd in de 19e eeuw door de gebroeders Duthoit en gerestaureerd in 1994 door de Arcams-werkplaatsen. De Kapel van de Heilige Engelen en Saint Lucas herbergt een 16e-eeuws bas-reliëf van De Overspelige Vrouw, gerestaureerd in 1843, en een 19e-eeuws altaarstuk van de gebroeders Duthoit dat het Laatste Oordeel afbeeldt. De Kapel van Saint Firmin bevat een schilderij van Christus op de Olijfberg door de Abbeville-kunstenares Hermine Deheirain, geschonken door koning Lodewijk Filips I in 1837.
De voormalige collegiale kerk Saint-Vulfran is niet alleen een plaats van aanbidding, maar ook een symbool van veerkracht en artistieke prestatie. De muren en torens vertellen verhalen van toewijding, conflict en restauratie, waardoor het een must-see is voor iedereen die het rijke culturele erfgoed van Abbeville en Picardië verkent.
Koop nu tickets voor de speurtocht!
Met myCityHunt ontdek je duizenden steden over de hele wereld tijdens spannende speurtochten, schattenjachten en escape games!
myCityHunt vouchers zijn het perfecte cadeau voor veel gelegenheden! Verras jouw vrienden en familie met dit buitengewone evenementgeschenk. myCityHunt vouchers zijn vanaf de aankoopdatum 2 jaar geldig en kunnen binnen deze periode worden gebruikt voor een vrij te kiezen stad en tour uit het myCityHunt portfolio.