Fort Vauban, lokaal ook bekend als Fort d'Alès, staat indrukwekkend op de heuvel van La Roque en kijkt uit over de levendige stad Alès in het departement Gard, Frankrijk. Dit historische fort, met zijn imposante stenen muren en strategische ligging, biedt een boeiende kijk op het roerige verleden van de regio en de architectonische vindingrijkheid.
De oorsprong van Fort Vauban gaat terug tot de 12e eeuw, toen de locatie voor het eerst werd versterkt. De heuvel van La Roque werd de zetel van de villa van Alès, die boven het bisschoppelijke centrum beneden uittorende. In de jaren 1170 werd de heerlijkheid verdeeld tussen de families Pelet d'Alès en Bernard d'Anduze, wat leidde tot de ontwikkeling van twee afzonderlijke kasteelcomplexen op dezelfde locatie. Deze werden gemarkeerd door twee hoge torens: de Peletine Toren van de familie Pelet en de Koninklijke Toren, die van 1236 tot 1343 toebehoorde aan de Koning van Frankrijk.
In de 14e eeuw werd de stad Alès zelf ommuurd. In de loop der tijd werd het deel van de familie Pelet bekend als de baronie en later de burggraafschap, terwijl het andere deel evolueerde tot een graafschap onder de familie Montmorency. Tijdens de jaren 1570 en 1580 bezette Henri I de Montmorency de stad, renoveerde het grafelijk kasteel en verwierf het baroniale deel, waardoor de heerlijkheid voor het eerst in vier eeuwen werd herenigd. Beide kastelen raakten echter in verval door de godsdienstoorlogen en het beleg van de stad in 1621.
Na de opstand van Gaston d'Orléans werden de torens in 1632 gesloopt en de stenen werden hergebruikt voor andere constructies, waaronder de collegiale kerk van Saint-Jean. Tegen de tijd dat de bouw van Fort Vauban werd voorgesteld, waren alleen het baroniale kasteel en de Sainte-Anne Toren van het grafelijk kasteel nog over. De versterkingen van Nîmes, Saint-Hippolyte-du-Fort en Alès werden gepromoot door de intendant van Basville, die snel wilde reageren op protestantse bijeenkomsten.
In 1686, na de herroeping van het Edict van Nantes, werd besloten een fort in Alès te bouwen. François Ferry werd aangesteld als hoofdingenieur om het project te leiden, met Michel Raulet die lokale architecten en aannemers rekruteerde. Hoewel de versterkingen de naam van Vauban dragen, heeft Sébastien Le Prestre de Vauban de locatie nooit bezocht. De bouw vorderde snel en in 1688 was het fort voltooid, met een koninklijk garnizoen en diende het als gevangenis voor protestanten.
Speurtochten in Alès
Ontdek Alès met de digitale speurtocht van myCityHunt! Los puzzels op, beheers teamtaken en verken Alès op een spannende en interactieve manier!
Fort Vauban wordt gekenmerkt door zijn U-vormige structuur, bestaande uit twee hoofdgebouwen. Het zuidelijke gebouw diende als residentie voor de gouverneur en de staatsmajoor en opende naar een later toegevoegde terras. Het andere gebouw huisvestte het garnizoen en kon ook als gevangenis functioneren. In het midden van het fort verbindt een grote trap met aan weerszijden een oprit de vleugels.
De verdedigingswerken van het fort zijn bijzonder indrukwekkend. De ingenieur ontwierp zes kleine bastions, ongeveer veertig kanonopeningen, een gracht en een trapingang vanuit de stad die bedekt werd door een halve maan die aan de hoofdstructuur was bevestigd. Daarnaast was er een tweede poort die werd verdedigd door een ophaalbrug en een hek op de contrescarp. De bastions, met hun wachttorens, poort en toegangsbrug, werden op 24 mei 1973 als historische monumenten geregistreerd.
Door de eeuwen heen onderging Fort Vauban verschillende veranderingen in eigendom en functie. Tijdens de Franse Revolutie werd het fort als gevangenis gebruikt. In 1804 werd een decreet uitgevaardigd dat militaire posten zoals Fort Vauban afschafte, en in 1810 werd een ander decreet uitgevaardigd dat het eigendom van militaire gebouwen overdroeg aan de steden waar ze zich bevonden. De stad Alès ontving het fort, dat voor verschillende doeleinden werd gebruikt, waaronder het huisvesten van werkplaatsen voor liefdadigheid en gevangenisarbeid.
In 1818 claimde het Ministerie van Oorlog de kazerne terug en het fort bleef militaire doeleinden dienen. Tegen het einde van de 19e eeuw werd het fort verdeeld tussen de stad en het Ministerie van Oorlog, waarbij de stad een deel ervan gebruikte voor openbare nutsvoorzieningen, waaronder een museum, terwijl het andere deel een gevangenis bleef. De gevangenis sloot definitief in juni 1990 en het fort is nu eigendom van het departement Gard.
Vandaag de dag staat Fort Vauban als een getuigenis van de rijke geschiedenis en architectonische erfgoed van de regio. Bezoekers kunnen de goed bewaarde structuren verkennen, waaronder de bastions, poorten en de grote trap. Het fort biedt een unieke kans om in het verleden te duiken en het strategische belang van dergelijke vestingen in de geschiedenis van Alès te begrijpen.
Terwijl je door het fort wandelt, kun je je voorstellen hoe het leven was voor degenen die ooit binnen deze muren woonden, van de soldaten en gouverneurs tot de gevangenen die de ontberingen van het fort doorstonden. Het rijke verleden van het fort herinnert aan de veerkracht van de regio en de vele hoofdstukken van haar geschiedenis die zich binnen deze stenen muren hebben ontvouwd.
Concluderend is Fort Vauban niet alleen een historisch monument; het is een symbool van het blijvende erfgoed van Alès. De muren weerklinken de verhalen van eeuwen geleden, waardoor het een onmisbare bestemming is voor geschiedenisliefhebbers en nieuwsgierige reizigers. Of je nu wordt aangetrokken door de architectonische schoonheid of de rijke geschiedenis, Fort Vauban belooft een onvergetelijke ervaring.
Koop nu tickets voor de speurtocht!
Met myCityHunt ontdek je duizenden steden over de hele wereld tijdens spannende speurtochten, schattenjachten en escape games!
myCityHunt vouchers zijn het perfecte cadeau voor veel gelegenheden! Verras jouw vrienden en familie met dit buitengewone evenementgeschenk. myCityHunt vouchers zijn vanaf de aankoopdatum 2 jaar geldig en kunnen binnen deze periode worden gebruikt voor een vrij te kiezen stad en tour uit het myCityHunt portfolio.