Bridgwater, een stad vol geschiedenis en charme, herbergt de fascinerende haven van Bridgwater. Deze haven, die een belangrijke rol heeft gespeeld in de ontwikkeling van de stad, strekt zich uit van Brean Down tot Hinkley Point in Bridgwater Bay en omvat delen van de rivieren Parrett, Brue en Axe. Hoewel de drukte van schepen die in de stad aanmeren is afgenomen, blijft de haven een getuigenis van Bridgwater's rijke maritieme erfgoed.
De naam Bridgwater zelf wijst al op zijn historische wortels in de maritieme handel. De naam van de stad is door de eeuwen heen geëvolueerd, met theorieën die suggereren dat het zou kunnen afstammen van Brigg, wat kade betekent, Oud-Engels brycg (loopplank), of Oud-Noors bryggja (kade). In het Domesday Book werd de stad vermeld als Brugie, en na de Normandische invasie werd het bekend als Burgh-Walter, genoemd naar Walter van Douai.
Bridgwater's reis als haven begon al ver voor 1200 na Christus, toen de eerste stenen brug werd gebouwd, wat het hoogste punt van veilige navigatie voor zeegaande schepen markeerde. De strategische ligging van de haven als het laagste praktische oversteekpunt op de rivier de Parrett maakte het een brandpunt voor handel. Heren van de landgoederen van de stad profiteerden hiervan door watertol te heffen en Bridgwater te integreren in het Port of Bristol-netwerk.
In zijn vroege dagen bloeide Bridgwater door de export van wol en landbouwproducten zoals tarwe, maïs, bonen en erwten naar bestemmingen zoals Zuid-Frankrijk, Noord-Spanje, Wales en Ierland. Importen bestonden voornamelijk uit haring en wijnen uit Bordeaux, waardoor de stad tegen 1330 een bevoorradingscentrum werd. De formele erkenning van de haven in 1348 door een wet van het Parlement breidde haar jurisdictie uit tot 80 mijl van de kustlijn van Somerset.
Vanaf 1424 werden er aanzienlijke stenen kades gebouwd aan beide zijden van de rivier, samen met droogdokken en lanceerhellingen. Deze infrastructuur ondersteunde de bouw van 167 schepen, waarvan de laatste, Irene, in 1907 werd gelanceerd. De ontwikkeling van de haven stimuleerde de lokale textielhandel, die een hoogtepunt bereikte in het begin van de 16e eeuw met export naar Spanje, Frankrijk en Ierland.
Het Bridgwater en Taunton Kanaal, gebouwd om Taunton met de rivier de Parrett te verbinden, werd in de vroege jaren geconfronteerd met talrijke juridische geschillen. Echter, een overeenkomst stelde het kanaalbedrijf in staat om de Tone Navigation over te nemen, wat een korte verlenging naar French Weir mogelijk maakte. De bouw van een drijvende haven in de 19e eeuw, gedreven door de eisen van lokale handelsbedrijven, markeerde een belangrijke mijlpaal in de geschiedenis van de haven.
De nieuwe faciliteiten, waaronder een diepe uitsnijding van Albert Street naar West Street, een tunnel en binnen- en buitenbassins, werden voltooid in 1841. Deze ontwikkeling stimuleerde de handel, met ongeveer 2.400 schepen die de haven jaarlijks gebruikten tegen 1853. Ondanks het succes worstelde het kanaalbedrijf met hypotheekaflossingen, wat leidde tot de overname door de Bristol en Exeter Railway in 1866.
Het belang van de haven begon af te nemen na de opening van de Severn Tunnel in 1886, wat de import van kolen over zee drastisch verminderde. De opkomst van spoorwegen en de komst van grotere stoomschepen droegen verder bij aan de achteruitgang. Tegen het begin van de 20e eeuw was het kanaal in verval geraakt, en de controle over de dokken en het kanaal ging over in publieke handen met de Transport Act 1947.
Ondanks zijn verval blijft de haven van Bridgwater een symbool van het rijke maritieme verleden van de stad. De havenautoriteit blijft vracht beheren, voornamelijk steenproducten via de kade bij Dunball. De historische betekenis van de haven wordt bewaard in de architectuur van de stad, met overblijfselen van de stenen kades en droogdokken die herinneren aan het bruisende verleden.
Bezoekers van Bridgwater kunnen zich onderdompelen in het maritieme erfgoed van de stad door de historische locaties en schilderachtige rivieroevers te verkennen. De stadsbrug, ooit een cruciaal punt voor zeegaande schepen, biedt nu pittoreske uitzichten op de rivier de Parrett. Wandelend langs de rivier kan men zich de drukte van handelaren en zeelieden uit vervlogen tijden voorstellen.
Het Bridgwater en Taunton Kanaal, hoewel niet langer commercieel in gebruik, biedt een rustige omgeving voor wandelingen en boottochten. De historische betekenis van het kanaal wordt herdacht door verschillende plaquettes en informatieborden langs de route, die inzicht bieden in de bouw en werking ervan.
Voor degenen die dieper in de geschiedenis van de stad willen duiken, biedt het Blake Museum een schat aan informatie over het maritieme verleden van Bridgwater. Genoemd naar admiraal Robert Blake, een opmerkelijke figuur die in de stad is geboren, herbergt het museum tentoonstellingen over de ontwikkeling van de haven, scheepsbouw en handel.
De haven van Bridgwater, met zijn eeuwenoude geschiedenis en blijvende erfenis, is een boeiende bestemming voor zowel geschiedenisliefhebbers als toevallige bezoekers. Het verhaal, verweven met de ontwikkeling van de stad, weerspiegelt de veerkracht en flexibiliteit van de mensen van Bridgwater. Terwijl je de stad en haar rivieroevers verkent, ontdek je het rijke tapijt van maritieme handel dat deze charmante hoek van Somerset heeft gevormd.
Koop nu tickets voor de speurtocht!
Met myCityHunt ontdek je duizenden steden over de hele wereld tijdens spannende speurtochten, schattenjachten en escape games!
myCityHunt vouchers zijn het perfecte cadeau voor veel gelegenheden! Verras jouw vrienden en familie met dit buitengewone evenementgeschenk. myCityHunt vouchers zijn vanaf de aankoopdatum 2 jaar geldig en kunnen binnen deze periode worden gebruikt voor een vrij te kiezen stad en tour uit het myCityHunt portfolio.
Koop cadeaubonnen
