De Kathedraal van San Giuliano, of in het Italiaans Cattedrale di San Giuliano, is het belangrijkste katholieke gebedshuis in Caltagirone, Sicilië. Dit indrukwekkende gebouw, dat in 1948 door paus Pius XII werd verheven tot de rang van basiliek minor, getuigt van de rijke geschiedenis en architectonische evolutie van de regio. De verheffing tot basiliek werd gevierd met een plechtige pontificale ceremonie door bisschop Pietro Capizzi op 27 januari 1949, tijdens het liturgische feest van San Giuliano.
De oorsprong van de Kathedraal van San Giuliano gaat terug tot de Normandisch-Aragonese periode. Volgens de traditie werd de oorspronkelijke kerk gebouwd in de Normandische periode, met een enkele beuk versierd met Arabisch-Normandische stucwerken en een apsis gericht naar het oosten. De tempel dateert uit 1282, tijdens het hoogtepunt van het Aragonese tijdperk, dankzij een inscriptie op het ingangslijstwerk, waarin de architect Magister Gofredus wordt genoemd. Deze datum markeert waarschijnlijk een van de eerste gedocumenteerde reconstructies van de kerk. Latere reconstructies vonden plaats na de aardbevingen in de Val di Noto in 1542 en 1693.
De kerk werd gedeeltelijk verwoest door de aardbeving op 30 november en 10 december 1542. Ze werd snel hersteld, behalve de top van de klokkentoren, die half bleef. In 1575 installeerde de Raad van Juryleden een klok op de toren. Op 23 april 1582 besloten de juryleden een nieuwe, grotere en mooiere tempel op dezelfde plek te bouwen, met de gevel naar het oosten gericht. De verantwoordelijkheid werd toevertrouwd aan de architect Francesco Zagarella uit Ragusa, bijgestaan door de jezuïeten lekenarchitect Giacomo Firini uit Messina. De werkzaamheden begonnen in 1598, maar duurden zo lang dat een nieuw project werd toegewezen aan architect Simone Gullì in 1627.
De nieuwe kerk, gebouwd in een Latijns kruisvorm met drie beuken, weerstond niet de catastrofale aardbeving van 9 en 11 januari 1693, die heel Oost-Sicilië verwoestte. De oude klokkentoren stortte in, de gewelven van het plafond brokkelden af, en de koepel zelf werd vernietigd.
Speurtochten in Caltagirone
Ontdek Caltagirone met de digitale speurtocht van myCityHunt! Los puzzels op, beheers teamtaken en verken Caltagirone op een spannende en interactieve manier!
De reconstructie in de huidige Toscaanse stijl werd toevertrouwd aan de architect Simone Mancuso uit Agrigento, bijgestaan door de Palermo bouwer en beeldhouwer Giuseppe Montes. De oude Normandische kerk, die architect Gullì binnen had behouden, werd verwijderd. Nieuwe, hogere witte stenen zuilen werden gebruikt om de gewelven en de grote koepel te ondersteunen. De nieuwe en elegante gevel werd vanaf de fundamenten opgebouwd, met een bovenliggende klokkentoren met een trifora, voltooid in 1756. De vloer werd geplaveid met witte majolica tegels.
In de tweede helft van de 18e eeuw werden twee artistieke stenen portalen, ontworpen door architect Natale Bonaiuto uit Syracuse, toegevoegd aan de buitenmuren. In 1773, zoals opgemerkt door een inscriptie op een van de kleinere deuren van de gevel, verving de gemeente de klok, die op de centrale deur was geplaatst, door een nauwkeurigere klok die werd gefinancierd door de openbare schatkist ten behoeve van de burgers.
In de vroege decennia van de 19e eeuw, onder leiding van de eerste bisschop, monseigneur Gaetano Trigona e Parisi, werden de interieurs stijlvol gerevolutioneerd. Alle Toscaanse zuilen werden opgenomen in massieve Korinthische pilaren. De Palermo architect Emanuele Di Bartolo, samen met stucwerkers Gaetano Signorelli uit Syracuse en Agostino Perez uit Palermo, en schilder en beeldhouwer Giuseppe Vaccaro, kreeg de opdracht om alle stucdecoraties en schilderijen te ontwerpen.
Onder monseigneur Benedetto Denti werden de marmeren bekleding van het altaar van de Madonna della Mercede, de witte marmeren vloer en de bouw van een kleine houten bisschoppelijke troon uitgevoerd.
Op 12 september 1816, met de pauselijke bul Romanus Pontifex, richtte paus Pius VII het bisdom Caltagirone op en verhief de Kerk van San Giuliano tot kathedraal. Tegelijkertijd kreeg de Collegiale Kerk van San Giacomo Maggiore de titel van basiliek minor. De gevel werd ontworpen door architect Saverio Fragapane tussen 1908 en 1913.
De basiliekindeling van de kathedraal is verdeeld in drie beuken door pilaren. Het plafond van de centrale beuk bevat een reeks schilderijen van Giuseppe Vaccaro, die episodes uit het Oude en Nieuwe Testament uitbeelden, waaronder het Offer van Abel, de Ark van Noach en de Instelling van de Eucharistie, geïnspireerd door Leonardo da Vinci's Laatste Avondmaal. De rechter transeptarm toont de Vernietiging van de Tempel van Jeruzalem, terwijl de linker transeptarm de Overdracht van de Sleutels aan de Apostel Petrus weergeeft. Het gewelf van het priesterkoor toont het fundamentele moment van de nieuwe eredienst: de Instelling van de Eucharistie.
De triomfboog, versierd met een gedrapeerd gordijn, culmineert in een fijn stucwerk dat de allegorische figuur van de Christelijke Religie voorstelt, gekroond met de triregnum en een eucharistische monstrans en kruis vasthoudend, vergezeld door twee putti.
De kathedraal herbergt verschillende opmerkelijke werken van de gebroeders Vaccaro, waaronder het olieverfschilderij Patronage van Sint Jacobus uit 1855 en de afbeelding van Jezus onder de Doktoren uit 1859. Andere belangrijke stukken zijn Francesco Vaccaro's 19e-eeuwse schilderijen van Sint Gaetano die aalmoezen uitdeelt, Sint Philomena en Maria Magdalena, evenals Giuseppe Vaccaro's terracotta kerststal geïnspireerd door de Siciliaanse barok en het levensgrote houten beeld Dode Christus uit 1850, gebruikt in de Goede Vrijdagprocessie.
Onder de andere schatten van de kathedraal bevinden zich een 16e-eeuws zwart houten kruisbeeld toegeschreven aan de Messina-kunstenaar Giovannello de' Matinati, een 16e-eeuwse marmeren Madonna della Mercede uit de Gagini-school, een 17e-eeuwse reliekschrijn met een beeltenis van de Zalige Lucia van Caltagirone, en een bronzen Madonna van Ugo Tarchi uit 1950. De monochrome keramische Via Crucis uit 1960 van de Calatino-keramist Gaetano Angelico en het olieverfschilderij van Sint Charles Borromeo in gebed uit 1936 door Giuseppe Barone, in opdracht van bisschop Giovanni Bargiggia, zijn ook opmerkelijke toevoegingen.
De Kathedraal van San Giuliano is meer dan alleen een gebedshuis; het is een levend museum van kunst, geschiedenis en geloof. De muren en gewelven weerklinken de verhalen van eeuwen geleden, waardoor het een onmisbare bestemming is voor iedereen die Caltagirone bezoekt.
Koop nu tickets voor de speurtocht!
Met myCityHunt ontdek je duizenden steden over de hele wereld tijdens spannende speurtochten, schattenjachten en escape games!
myCityHunt vouchers zijn het perfecte cadeau voor veel gelegenheden! Verras jouw vrienden en familie met dit buitengewone evenementgeschenk. myCityHunt vouchers zijn vanaf de aankoopdatum 2 jaar geldig en kunnen binnen deze periode worden gebruikt voor een vrij te kiezen stad en tour uit het myCityHunt portfolio.