Maria vom Frieden

Maria vom Frieden, gelegen in de rustige wijk Erbach in Homburg, Saarland, Duitsland, is een katholieke parochiekerk die als een baken van vrede en spiritualiteit staat. Deze architectonische parel, gewijd aan Maria, Koningin van de Vrede, dient als het centrale gebedshuis voor de parochie van Heilige Johannes XXIII in Homburg. De serene sfeer en rijke geschiedenis van de kerk maken het een must-see voor zowel pelgrims als toeristen.

De Geschiedenis van Maria vom Frieden

Het verhaal van Maria vom Frieden begon in de vroege jaren 1950 toen de parochie van St. Andreas in Erbach werd opgesplitst in twee afzonderlijke gebieden. De bouw van de kerk voor de nieuw gevormde zuidelijke parochie startte op 17 december 1953, gebaseerd op de ontwerpen van Wilhelm Schulte Jr., de diocesane architect uit Speyer. De eerste steen werd gelegd op 22 augustus 1954, wat samenviel met de octaafdag van het feest van de Tenhemelopneming van Maria, dat nu gevierd wordt als het feest van Maria, Koningin van de Vrede.

De bouw vorderde snel en binnen een jaar was de structuur van de kerk klaar voor de meiboomviering. Op 6 mei 1956 wijdde bisschop Isidor Markus Emanuel van Speyer de voltooide kerk in, wat het begin markeerde van haar spirituele reis. In de daaropvolgende jaren werden extra gebouwen zoals het parochiehuis, het zusterhuis en de kleuterschool gebouwd, wat de rol van de kerk in de gemeenschap verder versterkte.

In 1960 werd Maria vom Frieden officieel gescheiden van St. Andreas en werd het een zelfstandige parochie. Tussen 2007 en 2009 onderging de kerk ingrijpende restauraties onder leiding van het planningsbureau van Andreas Michaeli uit St. Ingbert-Rohrbach. In 2016 werd het bisdom Speyer herstructureerd, waarbij vier Homburgse parochies werden samengevoegd tot de parochie van Johannes XXIII, met Maria vom Frieden als centrale kerk en belangrijkste locatie voor erediensten.

Architectonische en Artistieke Hoogtepunten

Een van de meest opvallende kenmerken van Maria vom Frieden is het twaalf meter hoge mozaïek achter het altaar, dat meer dan honderd vierkante meter beslaat. Dit meesterwerk, ontworpen door Helena Trossen uit Essen, werd in december 1968 tot leven gebracht door pater Hubert Sedlmair en vrijwilligers uit de parochiegemeenschap.

De kerk heeft ook een doopvont van aluminiumbrons met een koperen deksel en een portaal vervaardigd door Franz Mörscher uit Neunkirchen, gemaakt tussen 1958 en 1962. De zuidelijke zijmuur van het schip heeft een keramische kruisweg in grijze, zwarte en rode tinten, vervaardigd door Günther Zeuner uit Speyer in 1962. Zeuner maakte ook het betonnen beeld van de Schutzmantelmadonna (Onze-Lieve-Vrouw van de Beschermmantel) dat voor de kerk staat, voltooid in 1960.

Andere opmerkelijke artistieke elementen zijn ingewikkeld ontworpen deurkrukken, diverse afbeeldingen van Maria en gebrandschilderde ramen met Mariale motieven ontworpen door Wilhelm Braun uit München. Onder de Mariabeelden bevindt zich een figuur uit het eerste kwart van de 18e eeuw, opgenomen als individueel monument in het erfgoedregister van Saarland.

De Klokkentoren en Klokken

De vrijstaande klokkentoren van Maria vom Frieden rijst tot een hoogte van 33,40 meter en herbergt een beiaard van vijf klokken. Deze klokken werden in 1960 gegoten door de Saarlouis klokkengieterij in Fraulautern, opgericht door Karl Otto III uit Bremen-Hemelingen en Alois Riewer uit Geislautern. De grootste klok, bekend als de Christusglocke, moest in 1965 opnieuw gegoten worden vanwege een scheur, met de taak uitgevoerd door Karl Otto III van de Otto klokkengieterij.

Aanvankelijk had de toren een metalen klokkenstoel die star verbonden was met het metselwerk, wat resonantieproblemen veroorzaakte met de tweede klok. Om dit te verhelpen, onderging de toren uitgebreide renovaties van 2008 tot 2009, inclusief de installatie van een nieuwe eiken klokkenstoel en aanpassingen aan de frequenties van de kritische klokken. De toren kreeg ook betonnen reparaties en een nieuwe dakbedekking.

Het Orgel

Toen Maria vom Frieden in 1956 werd ingewijd, had het nog geen groot orgel. Een tijdelijke positief orgel van Hugo Mayer Orgelbau uit Heusweiler werd gebruikt voor diensten. In 1959 ontving de kerk een nieuw orgel met een verplaatsbare, driemanualige speeltafel en zeven registers, als een interimoplossing.

Plannen voor een groot orgel op de galerij werden opgesteld maar later herzien vanwege de liturgische hervormingen van het Tweede Vaticaans Concilie, die opriepen tot het koor en orgel dicht bij het altaar. In 1962 werd een nieuw concept ontwikkeld in samenwerking met Ludwig Doerr, de organist van de kathedraal van Speyer, waarbij een hoofdorgel op de galerij en een koororgel met vijf registers in de linker zijbeuk werden voorzien. Dit plan werd echter niet gerealiseerd.

In plaats daarvan werd een nieuw plan opgesteld met Hugo Mayer Orgelbau, waarbij de gehele orgelkast in het linkerdwarsschip werd geplaatst, met de speeltafel en het koor eronder. Het definitieve ontwerp, meerdere keren aangepast, werd voltooid en het Mayer-orgel werd ingewijd op Palmzondag in 1966 door kanunnik Schwarz. Het orgel had 41 registers, drie manualen en een pedaal, met de windladen in drie lagen in het dwarsschip.

Door de jaren heen vereiste het Mayer-orgel vaak onderhoud en reparaties, wat leidde tot de aanschaf van het 1965 Zeilhuber-orgel uit de Sint-Johannes de Doperkerk in München-Haidhausen in 2005. Het Mayer-orgel werd in 2007 gedemonteerd en een nieuw orgel werd in 2008 gebouwd door Thomas Gaida uit Wemmetsweiler, waarbij onderdelen van zowel de Mayer- als de Zeilhuber-orgels werden gebruikt. Het nieuwe orgel, ingewijd op 15 augustus 2008, heeft 26 registers, drie manualen en een pedaal, met moderne digitale bediening en een verplaatsbare speeltafel.

Maria vom Frieden is niet alleen een plaats van aanbidding; het is een getuigenis van het blijvende geloof en de toewijding van de gemeenschap. Haar rijke geschiedenis, prachtige architectuur en artistieke schatten maken het een fascinerende bestemming voor iedereen die Homburg bezoekt.